evlenmemek için geçerli ve güzel nedenler

aşık olmamak.

ya ben "olamasaydı sonumuz boyle"lere, "yanlıs secim yaptık"lara inanmıyorum arkadaslar. yok efendim evlenmeden seni yokladımlar filan hepsi trıska.
unlu dusunur ebru gundesin dedigi gibi seven insan gelir alır. bosanır gene alır yerine gore.
iki kisi ayrıırken sefkatli olan taraf asık olmayan taraftır der proust. bunu tum iliskilere uyarlıyabiliriz. olsa da olur olmasa da olurlu her iliski yalnıstır. ask o kadar tutkulu bi seydir ki deli gibi onu ister, gitmek icin bahaneleri degil, kalmak icin ısrarları vardır.

aslında aska dair cok basit bir turnesol var:
-onun icin neleri goze alırsın? onun bir yedegi var mı gozunde?

biliyorum hepiniz ız bırakmak isteyen murekkep balıklarısınız.
ama ben yemiyorum arkadaslar.
ha hoslandık mı biz onlardan. hoslandık. ama bu benim dunyamda haber degeri tasımıyor. hoslanmak cok ulvi bi sey degil cunku.
ya ask? ask oyle mi hic?

evde mutlak otorite ve bağımsızlık sahibi olmak.

çift kişilik yatakta deniz yıldızı gibi yatmak bambaşka bir şey.

evlenilmez falan diyeceğim ama ne konuştuysam oluyor ben susuyorum.

kimseye bağımlı ve uyum sağlamak zorunda olmamak. özgürlük.

manyak, ruh hastası bireylerin evlenince açığa çıkması. böyle bir risk alınır mı?

boş insanlarla akrabalık ilişkileri kurmak istememek. en iyi nedenlerden biri.

evlenmek için geçerli neden var mı ki evlenmemek için olanı tartışalım?

aklımın yerinde olması. yeterince geçerli ve güzel bir neden.

bir insanın hayatımıza girmesi, bizim bazı eksik taraftarımızı tamamlaması sebebiyle gerçekleştiği fikri bana yakın geliyor. hal böyle olunca ve söz konusu kişi hayatımızdaki misyonunu tamamladıktan sonra gidebilmeli. biz de gidebilmeliyiz. evlilik bu durumu oldukça zorlaştıran bir yapıda ilerliyor özellikle bizimki gibi geleneksel ülkelerde. işin içine aileler dahil oluyor ve içinden çıkılamayan boyutlarda kaosa sebep oluyor basit bir resmi işlem. bazen boşanmak imkânsızlaşabiliyor ve haliyle kişi kendisinden uzaklaşıyor. uzaklaştıkça da o sorunlar büyüyor. arada arkadaşlık, saygı, sevgi gibi durumlar varsa tamamen kayboluyor ve yerini öfkeye bırakıyor.

nevra-metin serezli gibi denk gelmek milyonda bir. bu yüzden büyük risk evlilik.

edit: başlık "güzel nedenler" diye açılmış ama ben yazmış bulundum. güzel nedenler de geriye kalanlar zaten.

ahanda bu:

para biriktirmek
sorumluluk sahibi olmamak
kısır olmak

kimse anlamadı beni bu dunyada.
ama eski esimin yeri cok baskaydı kalbimde.
cok bilincli, cok asık bir secimdi benimki.
bir daha evleneceksem eski esimin ustune cıkması lazım aşk olarak.
bosanalı 10 sene oldu.
oyle bir insan gelmedi.
ben bu hayatta bir daha evlenecegimi zannetmiyorum o yuzden..

ahanda beyle:

evli olanların büyük bir kısmı tabi ki.çevrenizde ki evlilerin hepsi mi mutlu mesut yaşıyor sanıyorsunuz bilmiyorum ama kötü örnekleri de az değil.

ben işimle evliyim.

işte ayrılmaların, boşanmaların tek nedeni olduğu için

boşanmanın temel nedeni evlenmektir

paylaşmayı sevmemek, özellikle de yalnızlığı.

ben yerine baskasiyla evleniyor olmaniz (kizlara hitaben).*

evlenmek eskisi kadar kutsal görülmüyor artık günümüzde. ama hâlâ eskiden de yapıldığı gibi şimdi de evde kalmamak için, aile evinden kurtulmak için, yaş ilerlediği için evlenen kişiler mevcut ve mutsuz bir hayat sürdürüyorlar.

bundan 3 yıl önceye kadar çok güzel bir hayalim vardı. evlenip kızımın olmasını çok istiyordum. yaş ilerledikçe insan bazı şeyleri daha farklı düşünmeye başlıyor.
mesela hiç bir aşk evlilik için yeterli değil bence. sadece sevmek yetmiyor. beraber bir hayat paylaşacaksiniz o insan ile ve beraber sorumluluk da alacaksınız anlamına geliyor. bununla beraber aile kavramı da var (her iki tarafın da). ister istemez görüşeceksiniz. "ben onunla evleniyorum ailesiyle değil" cümlesi kadar da klişe bir şey yok. böyle yalanlarla da kendimizi avutuyoruz çoğu zaman.
çocuk konusu da ayrı bir sorumluluk ve cesaret isteyen bir durum. şu an ki devirde bir çocuğa bakmak, büyütmek, korumak/ kollamak o kadar zor ki. gerçekten evlenmek için çoklu yönden düşünmek lazım.
tabi bunların dışında tek başına olduğun bir hayatın var, istediğin şekilde devam ettirdiğin bir yaşamın var. herhangi birine karşı bir sorumluluğun da yok. bu rahatlığı da kaybetmek istemiyor insan. her ne kadar çok sevip yanında olabildiğince rahat da olsan tek başına yaşadığın o huzur ve rahatlığı ikili ilişkide yaşayamıyorsun.

henuz evlilik donemimin gelmemesi.