farkındalığı yüksek bireylerin yalnızlaşması

karşıtı da doğrudur.yani yalnızlaşan bireylerin farkındalığı artar.
bunun nedeni insanın sevdiklerine karşı yanlış bir şey düşünmemesidir.eğer sevdikleri onu bırakırsa yalnızlaşan birey de sorgulamaya başlar.bundan sonra iki ihtimali göz önünde bulundurur.hata kendisinde ise artık o hatalarından ders çıkarak farkındalığını arttırır.eğer hata kendinde değil ise artık herkese sorgulayıcı bakar ve yine farkındalığı artar.sonuç olarak her iki durumda da farkındalığı artar.
ancak direkt farkındalığı yüksek olan bireylerin yalnızlaşması ise hemen olmaz bir süreç içerisinde olur.başta yavaş yavaş herkesi sorgulamaya başlar.sonra ise bu sorgulamalar daha da artar.bu bireyimiz artık kendine yalnızlığını ilan etmiştir.bundan sonra ise cesaretliyse tamamen uzaklaşır ve huzuru bulur.cesaretli değilse her gün istemediği hayatı yaşayarak hem etrafını hem de kendini kandırmış olur.
yani sorgulama yapacaksak bile neden bunu yapacağımızı sorgulamalıyız.bu kısır döngüden çıkabilirsek başarabiliriz.çıkamazsak bu kısır döngü sadece bize zarar verir.
yalnızlık bazen çekici gibi gelse de çok zordur aslında.yalnızlaşabilecek cesarete sahip olup yalnızlaşmaya karar veren herkesin zarar görmemesi için bu zorluğu göz önünde bulundurması gerekiyor.

(bkz: özerklik ilan etmek), yüksek donanım, gözlem, birikim, elbetteki belli bir ıq ister. farklı pencerelerden baka baka dımdızlak kalırsın ortada. bak lan adam ne güzel çalmış dediğin kişi, sana serdar ortaç der ve bir daha kapanırsın özerk cumhuriyetine, hayatım boyunca yaşadığım dert. ha diğer adı, "önden gitmek". ilk daşı kafaya siz yersiniz.

yaşadığı sosyal alanı oluşturanların algı, ahlak ve bilinç sistemi ile doğru orantılı bir önermedir. zamanla insanlığın kabul ettiği doğruları, kendi amaçları doğrultusunda eğip bükenlerin oluşturduğu bir sosyal çevre, bireyi kendi iç dünyasına çekilmeye ve yalnızlaşmaya zorlar. genellikle dünya tarihine yön vermiş profillerin biyografilerinde bu yalnızlık olgusu özellikle dikkat çeker.

umarım zirvedeki yalnızlıktan söz etmiyoruzdur. sırf bunun için farkındalığını yükselten arkadaşlarım var. hal hatır sorduğumda, cevap bile vermiyorlar. üç gün sonra , abi biraz yalnız kalmak istedim, sana döneceğim diyorlar. üç gün sonra bana sonra döneceklerini söylüyorlar.

toplum bu kadar yozlaşmışken ve insanlar bu kadar bencillesmisken, kendinde henüz bu değerleri koruyan kesim için kaçınılmaz bir şeydir. farkındalığı arttıkça etrafındaki insanların bu denli değişmiş olmasına şaşırarak kendini onlardan soyutlar. kimsenin kendini anlamadığını düşünür. minik kalbi dünyanın kötülüğünü kaldıramayacağı için incinmektense tek olmayı yeğler. düzeni değiştirmeye uğraşsa da uğraşları belli bir süre sonra, hiçbir işe yaramadigini anladığında, son bulur. *

... farkındalık, kendi cehennemimizdir, derim hep, üstelik günahlar bitince cennet vaad edilmiyor...

farkındalık ile yalnızlık arasında mutlak bir doğru orantı var. ne kadar farkındalık artarsa hayatımıza alacağımız kişiye un muamelesi yaparak elekten geçiriyoruz.

herkesin kendini özel zannetmesi hezeyanı.

yavrum, şu dakika ölseniz, değişen bişi yok.

adım atıp ilerlemek istiyorum. yaralarımı görmeyip beni bir başıma bırakmalarına rağmen onlara göstermek istiyorum; başarabileceğimi.

ama bu yolun sonunu göremiyorum, gerçekten başarabilecek miyim ? beni yalnız bırakmasalar, bana inandıklarını görsem her şey geçecek gibi.

karşılarında duruyorum ama bana yapılanları görmüyorlar, suskunluğumun attığı çığlıkları duymuyorlar, bu soğuk zincirlerin beni hapsettiği karanlığı görmüyorlar, gülüşlerimde yatan ölümü hissetmiyorlar. oysa ki bir nefes uzaktayım.

gözyaşlarımın denizi beni boğuyor. seslenmek istiyorum, bana kinle ve pişmanlıkla bakan o gözlere bakmak istiyorum. beni güçsüz bilmesinler diye onlara kendimi kanıtlamak isterken nasıl yok olduğumu görmeyen o gözlere bakmak istiyorum. her şeye rağmen ilerlemek istiyorum.

bu karanlıktan çıkıp yaşamın renklerini göreceğim ve bunu onlara göstereceğim. yaralarımı sahiplenip benliğimi kazanacağım.

yok ettiğiniz o beni bulacağım...

farkındalığı yeni yeni yükselen birey hareketidir. ilk başlarda böyle oluyor ancak hayata dair gerçek farkındalıklar yaşamaya devam ettikçe durumun böyle olmaması gerektiğini anlıyorsunuz. yalnızlaşmak yerine kaliteli bir kalabalık her zaman iyidir. çünkü farkındalık peşi sıra size bencil olmamayı öğretir ve devamında insanların sizden alacaklarını engellememek adına bu yalnızlaşmaya bile isteye, seve seve son verirsiniz. bir yandan da kalplere dokunma arzusuyla dolup taşmaya başladığınız için hayat, size ihtiyaç duyan insanları itelemeye başlar üzerinize doğru. sadece bu hayatı bir şekilde yaşayıp çekip gitmek için var olduğumuzu düşünmüyorsunuz değil mi?

(bkz: farkındalığa giriş yalnızlaşması)

doğru tespit.

şaşmaz gerçek. bilinçlendikçe tahammülsüzlük seviyesi de artıyor çünkü. bilinçlenen insan; olmasını istediklerinin olmayacağını anladıkça mutsuzlaşan insandır, realitesi artar ve etrafındaki sahteliklere katlanamayacağı için kabuğuna çekilmeyi tercih eder.

kaçınılmaz olandır. farkındalığı yüksek bireyler eleştirel düşünebilirler. kendilerinin eksi ve artı yönlerini bilirler. olumsuz eleştirildiklerinde ya da başarısız olduklarında savunma mekanizmaları harekete geçip suçu başkasının üzerine atmazlar. yaptıkları yanlışlarla yüzleşebilirler. karşısındakine nefret duyup bu sebeple yerden yere vurmazlar. rasyonel bakarlar. kendi doğrularına göre yaşarlar. e toplumun büyük çoğunluğu ile terstir bu özellikleri, herhangi bir grubun parçası olmakla ilginmezler o yüzden yalnızlaşırlar.

bence artık yalnızları yalnız bırakalım. 2 gündür bir akım var şunu yapanların yalnızlaşması, şöyle yapanların yalnız olması diye sürüp gidiyor salın yalnızları adam yalnız kalmak istiyor.

farkındalık seviyesi yükseldikçe tahammül seviyesi düşer.
netice yalnızlıktır.

zerre kadar s.kimde değildir. yalnızlık iyidir.

yalnızlık insanı daha çabuk öldürüyor. farkındalık dediğimiz şey sizi yalnızlaştırıyorsa bu anlamda olumlu bir gelişme değil.

ben gündemi takip etmeyi kısmen bıraktım. tuşlu telefon kullanıyorum ve yakında akıllı telefonu kenara koyup tümden tuşlu telefona döneceğim.

bu şekilde kendime daha çok zaman ayırmayı düşünüyorum.

dünyanın en doğru tespiti

anlamak zor iş. anlayınca anlaşılmıyorsun. anlayanlara kolay gelsin.

bilmiyorum para eder mi ama eğer etse kesin ona da sahip olamazdık. evet! dürüst bir yalnızlık, bir sokak dolusu sahte kalabalıktan iyidir. hele ki bu tercih edilmiş bir yalnizliksa ballı lokma tatlısıdır.