1.
fazla kibarlığa, duyarlılığa veya başka bir deyişle samimiyetsizliğe katlanamamaktır.
kimi insan vardır ki sürekli bir zengin çocuğu berkecan'ın annesi tavırlarıyla gezip size de "ama hayır öyle konuşmuyoruz değil mi berkecan?" demeye hazırdır. kendini gömdüğün bir espri falan yapıp gülmesini beklerken çok ciddi bir şekilde "ama niye öyle diyorsun kendine? estağfurullah" falan diye ciddi bir karşılık alabilirsin. böylece kendini feda ederek yaptığın espriyi hiç etmesi yetmezmiş gibi üstüne bir de kendini yeren özgüvensiz damgası vurur. be densiz kendimi gömen espri yapıyorsam senin haddine mi bana akıl vermek? gül geç.
hele ki birazcık aykırı bir yaklaşımla bir fikirden falan bahsedersen, şakasına da biraz abartırsan o noktadan sonra senin deli olmadığına asla ikna olmaz. anormal, lakayıt ve akli dengesi yerinde olmayan biri olduğuna inanır. yanlarında küfürlü konuşmayı geçtim, argo bir ima yapmak bile size dünyanın gördüğü en büyük ahlaksızmışsınız gibi bakmalarına sebep olur.
bu tür insanlarla sürekli 70 yaşında ihtiyarların ciddiyeti ve hassasiyetiyle, beyli hanımlı hitaplarla, belli kalıplarla sohbet etmek ve konuşma boyunca belirli bir çizginin dışına çıkmamak gerekir. zira bunlarda espri anlayışı yerine hassasiyet geliştirme anlayışı vuku bulmuştur. haliyle bu berkecanlığa daha fazla katlanamaz ve oradan uzaklaşırsınız.
kimi insan vardır ki sürekli bir zengin çocuğu berkecan'ın annesi tavırlarıyla gezip size de "ama hayır öyle konuşmuyoruz değil mi berkecan?" demeye hazırdır. kendini gömdüğün bir espri falan yapıp gülmesini beklerken çok ciddi bir şekilde "ama niye öyle diyorsun kendine? estağfurullah" falan diye ciddi bir karşılık alabilirsin. böylece kendini feda ederek yaptığın espriyi hiç etmesi yetmezmiş gibi üstüne bir de kendini yeren özgüvensiz damgası vurur. be densiz kendimi gömen espri yapıyorsam senin haddine mi bana akıl vermek? gül geç.
hele ki birazcık aykırı bir yaklaşımla bir fikirden falan bahsedersen, şakasına da biraz abartırsan o noktadan sonra senin deli olmadığına asla ikna olmaz. anormal, lakayıt ve akli dengesi yerinde olmayan biri olduğuna inanır. yanlarında küfürlü konuşmayı geçtim, argo bir ima yapmak bile size dünyanın gördüğü en büyük ahlaksızmışsınız gibi bakmalarına sebep olur.
bu tür insanlarla sürekli 70 yaşında ihtiyarların ciddiyeti ve hassasiyetiyle, beyli hanımlı hitaplarla, belli kalıplarla sohbet etmek ve konuşma boyunca belirli bir çizginin dışına çıkmamak gerekir. zira bunlarda espri anlayışı yerine hassasiyet geliştirme anlayışı vuku bulmuştur. haliyle bu berkecanlığa daha fazla katlanamaz ve oradan uzaklaşırsınız.
devamını gör...
2.
fazla kibarlık diye bi şey yok kibarlık bazılarının üstünde emanet takım elbise gibi sen sadece salak yerine konulmayı kabul edemiyosun..
devamını gör...
3.
kibarlık seviyesi aradaki ilişkinin seviyesine göre değiştiğinden, kibarlık var ise zaten çok da samimi değilizdir. belki karşıdaki insan da arada sizinle belli bir mesafe koymak istediği için bu kadar kibar ve resmi davranıyordur?(ki muhtemelen öyle). ben kibarlıktan erinmem; asıl kıl kaptığım olay, arada samimiyet yokken lanlı lunlu konuşanlar. ağızlarına kürekle vurasım geliyor.
devamını gör...
4.
fazla laubaliliğe kıyasla daha tercih edilesidir fazla kibarlık. kibar insan efendi insandır. en azından sağı solu ayrı oynamaz.
devamını gör...
5.
samimi gelmez
devamını gör...
6.
ben de kabalığa katlanamıyorum. fazlası ise hayat enerjim emiyor, depresyonlara sürükleniyorum. kaba insanlara son!!
devamını gör...
7.
samimiyetini, içtenliğini kaybeder.
devamını gör...