fikirlere tepki gelmesin diye savunma mekanizması kullanmak
başlık "echabrenef7091" tarafından 20.01.2023 23:09 tarihinde açılmıştır.
1.
insanımızda uzunca süredir gözlemlediğim psikolojik durum. çoğu olay ve durumda topluluğun genelince şiddetle savunulan bir düşünce vardır. o düşüncenin tersini savunmak isteyen kişiler gelecek tepkilerden korkarak kendi düşüncelerine bazı dipnotlar serpiştirip tehlikelerden korunmaya çalışırlar. bu da savunulan düşünceyi doğru bile olsa samimiyetsiz ve cılız yapar.
örnek olarak emre belözoğlu'nun olumlu bir hareketi hakkındaki tepkileri verebiliriz. emre belözoğlu belki sahadaki yeteneğiyle konuşuluyordur, belki birine büyük yardımı dokunmuştur veya çalıştırdığı takım şampiyonluğa koşuyordur. çoğu kişiden şu tarz yorumlar gelir.
''kişiliğini hiç sevmem ama yetenek ve kariyer bakımından en iyi futbolcularımızdandır.''
''emre'yi günahım kadar sevmem ama bu konuda haklı.''
''bir konuda emre'yi savunabileceğim hiç aklıma gelmezdi, allah yazdıysa bozsun.''
şimdi burada emre belözoğlu örneğini vermemin nedeni emre belözoğlu'nun yanlış davranışlarıyla çokça mimlenmiş olması. emre belözoğlu'nun yıllarca birçok hatasına tanık olmuş türk insanı artık olumlu işler yapsa bile onu övmek istemiyor. emre'yi kesinlikle övmesi beklenen durumlarda ise onu övüyor fakat ona karşı iyi hisler beslemediğini belirterek tepkilerin de önünü almış oluyor.
bir başka örnek olarak ırkî açıdan gerçekleşen çok çeşitli, farklı farklı olaylarda görüş bildirirken geliştirilen savunma mekanizmasını söyleyebiliriz. böyle olaylarda da şöyle tepkiler geliyor insanlardan.
''sırpları severim ama sırbistan milli takımı bugün kazanmayı hiç hak etmedi.''
''ırkçı değilim ama bu araplar da çok görgüsüz ya.''
''yanlış anlaşılmasın giresunlulara düşmanlığım yok ama insanları geçimsiz.''
buna benzer bir sürü savunma mekanizması içeren cümleye tanık olmuşuzdur yaşamımız boyunca. bir coğrafya ve o coğrafyaya ait olgular hakkında olumsuz düşünceye sahipken bile ırkçı ve ayrıştırıcı olarak yaftalanmaktan korkuyoruz ve buna karşın ırkçı olmadığımızı belirterek toplumda bıraktığımız izlenimi korumak amacı güdüyoruz.
buna benzer olaylarda insanların hep elalem ne der hapishanesinde tıkılıp kaldığını görüyoruz. kendi düşünceleri iyidir, kötüdür asıl konu bu değil zaten ama o düşünceye sahiplerse bu düşüncenin arkasında sonuna kadar durmanın ne kadar erdemli bir davranış olduğunu unutuyor insanlar. tepki görmek, ağır eleştirilere maruz kalmak ve belki de dışlanmak pahasına savunmalı insan fikrini. tepki görmekten korktuğumuz insanlar da birer ölümlü sonuçta. yok birbirimizden farkımız.
örnek olarak emre belözoğlu'nun olumlu bir hareketi hakkındaki tepkileri verebiliriz. emre belözoğlu belki sahadaki yeteneğiyle konuşuluyordur, belki birine büyük yardımı dokunmuştur veya çalıştırdığı takım şampiyonluğa koşuyordur. çoğu kişiden şu tarz yorumlar gelir.
''kişiliğini hiç sevmem ama yetenek ve kariyer bakımından en iyi futbolcularımızdandır.''
''emre'yi günahım kadar sevmem ama bu konuda haklı.''
''bir konuda emre'yi savunabileceğim hiç aklıma gelmezdi, allah yazdıysa bozsun.''
şimdi burada emre belözoğlu örneğini vermemin nedeni emre belözoğlu'nun yanlış davranışlarıyla çokça mimlenmiş olması. emre belözoğlu'nun yıllarca birçok hatasına tanık olmuş türk insanı artık olumlu işler yapsa bile onu övmek istemiyor. emre'yi kesinlikle övmesi beklenen durumlarda ise onu övüyor fakat ona karşı iyi hisler beslemediğini belirterek tepkilerin de önünü almış oluyor.
bir başka örnek olarak ırkî açıdan gerçekleşen çok çeşitli, farklı farklı olaylarda görüş bildirirken geliştirilen savunma mekanizmasını söyleyebiliriz. böyle olaylarda da şöyle tepkiler geliyor insanlardan.
''sırpları severim ama sırbistan milli takımı bugün kazanmayı hiç hak etmedi.''
''ırkçı değilim ama bu araplar da çok görgüsüz ya.''
''yanlış anlaşılmasın giresunlulara düşmanlığım yok ama insanları geçimsiz.''
buna benzer bir sürü savunma mekanizması içeren cümleye tanık olmuşuzdur yaşamımız boyunca. bir coğrafya ve o coğrafyaya ait olgular hakkında olumsuz düşünceye sahipken bile ırkçı ve ayrıştırıcı olarak yaftalanmaktan korkuyoruz ve buna karşın ırkçı olmadığımızı belirterek toplumda bıraktığımız izlenimi korumak amacı güdüyoruz.
buna benzer olaylarda insanların hep elalem ne der hapishanesinde tıkılıp kaldığını görüyoruz. kendi düşünceleri iyidir, kötüdür asıl konu bu değil zaten ama o düşünceye sahiplerse bu düşüncenin arkasında sonuna kadar durmanın ne kadar erdemli bir davranış olduğunu unutuyor insanlar. tepki görmek, ağır eleştirilere maruz kalmak ve belki de dışlanmak pahasına savunmalı insan fikrini. tepki görmekten korktuğumuz insanlar da birer ölümlü sonuçta. yok birbirimizden farkımız.
devamını gör...