genelev

hayatımda 3 kere gittim. 3 ü de sayfalarca yazabileceğim hikayeler ama askerde olan çok fena.
çarşı iznine ilk çıkışım, alkollllllllllll diye ölüyorum, sabahtan bir meyhaneye gittim 3-5 tane çaktım, çıktım oradan saat daha 1, ne yapayım ne yapayım? aşağı bir baktım eyfel kulesi...dedim oğlum bunun kaçarı yok. sordum soruşturdum şu kırmızı dolmuşlar oraya gidiyormuş. bindim gittim, camekanlar falan, geziyorum, bir hatun gördüm, deli bir şey, ama camekanın arkasında değil, dışarda oturuyor, daracık bir kot var üstünde, dar beyaz bir penye tişört... yanaştım, siz dedim?
ben 3 aydır izindeydim bu gün geldim dedi, ama gel dedi, içeri nasıl girdim, nasıl soyundum, o haki renk atleti nasıl çıkardım... en son yavaş hayvannnnnn lafını hatırlıyorum. her şey bitti bir gürültü patırtı koptu... inzibat genel evi basmış, içerdeki tüm askerleri topluyor... yakaladığını götürüyor.
odanın kapısına bir inzibat geldi, benim hatun çüşşşşşş dedi burası benim odam giremezsin dedi,
ben zangır zangır titriyorum, hatun beni sakinleştirmeye çalışıyor, neyse bunlar gitti, hatun demez mi hadi bir daha.... ya ablam benim çüküm içine kaçmış korkudan ne bir dahası....olurdu olmazdı
derken, 2-0.....
dip: sakıncalı biri olduğum için askerde izleniyormuşum, her çarşı iznimde peşimde bir uzman çavuş varmış, o bildirmiş gittiğimi, o yüzden basılmış.

adını türk filmlerinden öğrendiğim, fuhuş yuvası olduğunu sonradan idrak ettiğim mekanlardı. aklımın yeni şekillenmeye başladığı zamanlar annem evde artan giysileri toplamış ve bunları evimize on dakikalık yürüme mesafesinde bulunan türk kadınlar derneği kurumuna götürmemi istemişti, yani bir çeşit bağış yapacaktı. ben de bu kadınlar derneği kurumunun ne olduğunu tam bilemiyordum ve aklıma türk filmlerindeki genelev sahnesindeki toplu halde bekleyen kadınlar gelmişti. ben de o yaşta merakıma yenilerek anneme " anne kız! bu kadınlar derneği nasıl bir yer? genelev mi orası? " diye sorunca annemden "aman oğlum! sakın öyle şeyler düşünme. genelev öyle bir yer olur mu hiç? sakın kimse duymasın. " diye çok yüz kızartan uyarı alınca fena pot kırdığımı acı da olsa anlamış bulundum. deneme yanılma, bazen de böyle deneme yamulmaya dönüşüyor.

sokakta s*k* yapanlara anlatılması gereken kavram. şöyle ki o iş evde yapılır. evinize gidin kardeşim genel mi özel mi ben bilmem. aşk ise yuvada yaşanır. neyse ki genelyuva demeye dili varmamış kimsenin.

hpv deposu diye biliyorum.

argo dilinde mektep anlamına gelir.

hikayesi var onun. bakın anlatayım,
şöyle:
bir zamanlar bir mahalleye bir kedi dadanmış. mahalleli, esnaf illallah demişler bu kediden. rahatsız etmediği insan, dükkanını alt üst etmediği esnaf kalmamış. isim de koymuş bizimkiler bu huysuz kediye : "lev"

mahallede nerede bir hasar olsa gene lev diyerek iç çeker olmuş bizim mahalleli
bıkmış usanmışlar namussuzdan.
herkes pusu kurmuş lev'in yolunu gözlüyorlar. tuzaklar kurmuşlar, taşlarla sopalarla kovalamışlar. yok, bana mısın demiyor lev. dokuz canlı sonuçta.

sonra birden lev kendiliğinden kaybolmuş. günler aylar geçmiş. yok. görünmüyor huysuz lev.

sonra yıllardan sonra bir gün yine bir gürültü kıyamet
bir bakmışlar gene lev...

buraya gitmeyi geçtim, düşünmek için bile aşırı derecede çaresizlik seviyesinde olmak lazım herhalde.

burada şahit olduğum en enteresan şey evler arasında hızlıca dolanırken, tül perdenin ardında ufak tefek bir kadının namaz kıldığını görmemdi. artık islamcıların himmetiyle türkiye bir açık hava kerhanesine döndüğü için genelev mefhumu da anlamını yitirdi ve yok oldu

genelevle de islam elestirisi yapani ilk defa goruyorum

genelevleri kapatalım da millet bizi mi silksin?

herkesin girebildigi evdir. dukkan misali.