gora vs kolpaçino vs pardon

bu kıyaslamayı daha önce yapan kişileri görmeseydim. bu 3 filmi yan yana getirmek aklımın ucundan bile geçmezdi.
ilk başta gora'yı izledim, çünkü bir çok kişinin best türk komedi olarak nitelendirdiği bir filmdi. izledikten sonra insanların görüşlerini okumak isterken gora'yı kolpaçino'yla kıyaslayanları gördüm. ve o an anladım ki meğerse işler sandığım gibi değilmiş. yine de kendi fikirlerimi yazıcam. umarım bu başlık sözlüğün tolerant yazarlarına denk gelir

gora başarılıdır. 2004'ün mizah kalitesini tam olarak bilmesem de bir çok komedi yapımından sağlamdır. baya bütçe de harcadıklarını düşünüyorum. replikler karikatür gibidir aynı zamanda ince espirilere de yer vermiştir.
en iyisi midir? değil midir? söyleyemem ama bu 3'lü içinde best vibe'ına sahip tek film olduğunu düşünyorum.

pardon güldüğüm sahneleri oldu, duygusal sahnelere de yer vermişler. oyunculuklar güzel.
tam manada komedi filmi gibi gelmese de en iyi türk filmlerinden biri olduğunu söyleyebilirim.
bu açıdan değerlendirirsek bu 3'lü içinde en iyisi pardon olabilir. hem güldürür hem de hüzünlendirir. sinematik olarak güzel kareleri de var. daha çok ince siyasi mizahıyla övülür

kolpaçino sitcom dizileri yüzünden soğumuş olduğum şafak sezerin belki de en sevilen filmi. buna türk komedisinin peygamberi diyenler bile var.
ilk sahnelerde film hissini pek alamadım, dizi izler gibiydim fakat daha sonra olayların gelişmesiyle, birbiriyle alakalı olmayan kişilerin karşı karşıya gelmesi, filmi komik yapan özelliklerden biriydi. olay herkesi güldürebilmekse bu 3'lü içinde en iyisi kolpaçino olabilir fakat tüm zamanların en iyisi demek pek doğru gelmiyor bana, çünkü her yönden çok sağlam bir film değildir.

hem niye en iysini bulmak zorundalar ki?
izleyin geçin, işte

pardon.

bu filmi herhangi bir filmle versusa sokmayı bile kabullenemiyorum.

bu versusların kazananı gora ve pardon’da başrol oynayan rahmetli kavuklumuz rasim öztekin’dir.

tabiki (bkz: pardon)
diğerlerini kahkahayla izleyen, kendinden geçen biri pardon'a bön bön bakabilir.

gora > pardon > kolpaçino

kolpaçino gibi bir başyapıtın bu listede olması hakaretten başka bir şey değildir.

gora > pardon > kolpaçino bence de.

gora tıpkı eşkiya gibi türk sinemasını tekrar canlandırdı diyebiliriz. bu konuda hakkını yemek olmaz. ki samimi olarak sinemalarda rekor kıran recep ivedikte öyledir. insanların tekrar sinemaya gitmelerini sağlamışlardır. tam anlamıyla bir komedi filmidir ve hakkını verir bunun. önyargıları bir kenara bırakırsak üçü içinde en fazla gülünen film goradır ki zaten pardon aslında bir komedi filmi de değildir. olsa olsa trajikomik bir film olur. serinin devamı için aynı şeyleri söylemek pek mümkün gözükmüyor.

kolpaçino serisinin tüm filmleri çizgisini hiç bozmaz. olay akışı devam eder. bu yönden en iyi komedi seri filmi diyebiliriz.

pardon bir dönem filmidir. bir hiciv filmidir. eleştirel bir filmdir ki bu eleştiriyi ferhan şensoyun neredeyse bütün oyunlarında görürüz.

ama atladığımız nokta film ve oyuncu fetişi üzerinden yorumlamak. elimizde şampanyamız eksik. üç filmin oyuncuları da diğer filmlere gülüyorlardı. ki rasim öztekin hem gora hem pardonda, ali çatalbaş hem pardon hem kolpaçinoda oynar.

izleyin gülün işte. üç filmde harikadır.

pardon! ne ne? bu film diğer filmler ile kıyaslanamaz. pardon bir kült filmdir. adalet sistemine yapılmış büyük bir eleştiridir. film kültürünün eleştiri ustasıdır. diğer filmler sadece komedi filmidir. büyük ustalar ferhan şensoy ve rasim öztekin'e selam olsun.

'pardon' klişe bir film değil.bir konusu, bir hikayesi var.gercek yani.digerleri mantiksiz ve sürreal.

pardon > gora > kolpaçino diyorum. pardon güldürürken düşündüren, içinden ülkeye dair dersler çıkarılacak bir yapıttır. bu yüzden sadece komedi değildir. gora ise uzay konusunu mümkün olabilecek en komedik şekilde, klişelerle dalga geçerek ele almıştır. ancak kült bir senaryo yoktur, daha çok uç uca eklemeli karikatürler silsilesi gibidir. komiktir yine de, yoklukta izlenir.

başlıktaki sıraya göre cevap veriyorum.

liverpool vs galatasaray vs manchester city

uefa' nın en iy takımlar sıralaması görseliyle de destekliyorum:

pardon filmi türk sinemasının en iyi filmlerinden biridir. diğerleri de gündelik güldürüdür, karikatürizedir, eglenceliktir. araya "vs" koyulacak bir durum söz konusu değildir.

üçü de başarılı filmler lakin pardon filminin bu kadar abartılacak bir yanı olduğunu düşünmüyorum komik mi komik ama bir gora değil bir kolpaçino değil.

üçü de başka mizahi geleneklere ait filmlerin kıyaslandığı başlık. benim sıralamam;

kolpaçino>pardon>gora. nedeni de şu;

pardon; tiyatro, hiciv ve orta oyunu geleneğinin çok çok başarılı bir şekilde sinemaya aktarılmış hali. hatta buyrun bakın filme uyarlanan tiyatro oyunun full hali.



siyasi göndermeler, yanlış anlamaya dayalı şakalar, bireysel performların ön planda olduğu bir film. filmde net olarak iyi ya da kötü karakter bulamazsınız. genel olarak sistem eleştirilir. aydın'ın adını veren ibrahim de, ibrahimi sorgulayan polis de, ibrahim'in eniştesi de, şerefsiz gardiyan da ne bileyim komutan logar tarzında saf bir kötülüğe sahip değildir. herkes bozuk sistemin içinde kendi yoluna bakmaktadır. sistemin yanlışlıklarını düzeltmek yerine bir şekilde hayatta kalmaya, paçayı yırtmaya bakarlar. kimi iş kuracak sermayeyi bulamadığı için kimi mahkumlardan rüşvetle yolunu bulmak için kimi de dükkanı sattırıp parasına konamadığı için bozuk düzeni kendi lehlerinde kullanırlar. filmin sonunda mutlu son görmeyiz. sistem bozuk bir şekilde devam etmektedir, ibrahim sisteme değil eniştesine isyan eder ve pardon der, film biter.


gora ve arog'da ise; cem yılmaz'ın karikatür geçmişinden kaynaklanan fazla karikatür bir mizah var. her karakter ya çok iyi ya çok kötü. sonunda iyi hep kazanıyor. kötüler kişisel hırs ya da kinleri nedeniyle eyleme geçiyorlar. sistemle vs bir dertleri yok. güçlü ile güçsüzün/saf iyi ile saf kötünün mücadelesi. biraz daha kemal sunal filmlerine benzetiyorum ben bunları. tek farkı; saf salak şaban yerine her işten anlayan, her olayı çözen lümpen bir arif var ortada. hollywood/yeşilçam karışımı bir şey işte. iyiler daima kazanır, güzel kızı iyi başrol kapar vsvs.

ilk iki kolpaçino filmi ise tam olarak türkiye sokaklarının aynısı. anadolu'da herhangi bir şehirde bu filmdeki karakterlerin benzerlerine rastlamanız çok olası. küçücük karabükte bile bir kaç tanesi ile bizzat tanışmışlığım var xd bu filmlerde de mesaj kaygısı yoktur. olaylar üzerinden yürür komedi. jargonu, olaylara verilen tepkiler vs çok daha gerçekçidir. bir olayın içine atılan bolca farklı kafadaki karakter, olayların sarpa sarması ve sonunda düğümün çözülmesi. pardon ile goradaki mantığın bir karışımı gibi. ana karakterler arasında net iyi ya da kötü diyebileceğimiz, motivasyonu kişisel hırs/kin olan bir kötü yok. herkes illegal ya da legal kendi dümeninde takılıyor. ancak gora'daki gibi mutlak kötü mafyalar ortaya çıkıyor, olaylar karışıyor ve bir mücadele içine giriyorlar. bu mücadele içinde hayatta kalabilmek için ceset yok edecek kadar kötüleşebiliyorlar. diğer iki filmin aksine film içinde karakterlerin değişimini vs görüyoruz. delikanlı geçinen ganyotçunun mafya karşısında girdiği tripler, filmin başında uçan kaçan sabri'nin filmin sonunda bokunu yiyim ayağına geçmesi, özgür'ün filmin sonunda parayı falan umursamayacak duruma gelmesi vsvs.

üçü de bence komik, izlenebilir filmler. film içindeki karakter değişimi, sokak hayatına yakınlığı daha bol karakter ile farklı farklı replik ve olaylarla güldürmesi nedeniyle kolpaçino benim için ilk sırayı alır. ardından sistem eleştrisi nedeniyle pardon gelir. sonrasında da gora gelir.