görücü

evlilik için araya insan sokup, bayan kişisini ailecek görmeye giden kişi.

eskiden kız evine evlenilecek kızlara bakmaya gidenlere verilen isim. bir anda kapı çalıp eve görücü gelebiliyormuş habersiz. hazırlık falan uğraştırmıyorlar bi bakıp çıkıcaz modunda ki eylemlerin başrol oyuncusuna verilen isimdir.

niyetini açıkça belli eden kişidir.
8 yıl sevgili kalıp ayrılalım, yapamıyorum zart zurt bahane etmez.

mesela sözlük ben evde yokken bana görücüye gelmişler.
annem gili görüp gitmişler*
bu işler böyle mi oluyordu ya?

dinleyici, koklayıcı ve afedersiniz bir de tadıcı olmadan eksik kalan kız isteme eylemidir.
ya kızın sesi sabahın köründe teneke hoparlörden gelen hünsa müezzin kıvamındaysa?
ya kızın ağzı kokuyorsa ve yanına bir metreden fazla yanaşılamıyorsa?
ya kızın cildi pastane margarini tadındaysa? hadi kaşı kara, gözü ela, sağında soğan, solunda sarımsak gördük ya diğer "itemler"dan bir ya da birkaçı bozuksa?
bitti mi?
cıks.
erkek için de aynı eylemler tekrarlanmalı. hadi bastıbacak, kasesi yere yakın, eh dedik, kızımız da selvi boylu sayılmaz, ya herif geçen asırdan beri dişini fırçalamayan bir mağara ağızlıysa?
değil mi?
evlenme çocuk oy'ncaaa değil bu dönemde.

kendi başıma iki elimle bir şeyi bile düzeltemiyorum, o kadar insan ilişkilerinde sıfırım ki anam bubam bana bir kız bulunca evlenirim diyen kişilerin başvurduğu saçma sapan bir durum.

eskiden kadın ve erkek, sosyal ortamlarda bir arada bulunamazlardı. bir arada bulunmadıkları için, genelde erkek kişisi kadını görmüş ve beğenmişse, annesini (veya teyzesini veyahut da ailede sözü geçen kadını) veya bu işleri bilen bir başka kişiyi, kadının annesine görücü olarak yollarlardı. erkeğin evlenme yaşının geldiğini düşünen annesi (veya ailesindeki kadın akrabalar), kendi oğluna layık gördüğü kişiyle evlenmesi için de görücü olarak gider ya da bir başkasını yollarlardı. görücü "bu kadın evliliği istiyor mu? sevdiği var mı?, ailesi ne der bu işe?" gibi konuları açıklığa kavuşturmada rol oynardı. taraflar anlaşmışlarsa sonra erkeğin babası devreye girer ve kız isteme faslı girerdi.
sizin anlayacağınız evlilikte bireyler değil, aileler anlaşırdı.

şimdi kadın ve erkek sosyal ortamlarda bir arada bulunabildikleri için ve birbirlerini sosyal medyadan "dm'den" tanıdıkları için, görücü usulü de kalmadı. ya da şekil değiştirdi.
ama şuna denk geldim. erkek bir düğüne gider ve kızı görür beğenir. erkeğin annesi kızın annesine ulaşır ve şöyle der: "ya biz kızınızı çok beğendik, instagramdan eklesek gençler bir tanışsınlar olur mu?"

bu da bir görücülüktür.
not: kız isteme cinsiyetçi bir beyan mıdır? değil midir?. bunun tartışmasına girmiyorum.

gelse de bir şekerli kahve yapsam artık. ne bu kardeşim erkeğiz diye kimse istemeye gelmiyor.

eskilerde kalan evliliğe giden yolun en baş noktası. şimdilerdeki gibi nerde öyle gezesin tozasın, hatta zamane kızları gibi adamın evine gidip kalasın... biri seni görür beğenir sonra yakınındaki birine söyle o da bir bahaneyle seni görmeye gelirdi...
(bkz: görücü usulü evlilik)