görüşürüz deyip bir daha görüşmemek

hayınlıktır zalımlıktır.

en çok da sokakta denk gelinen ilk okul arkadaşına söylenir.

bazen en sevdiğim durumdur. herkesle de görüşmeyelim yani.

kesinlikle görüşmeyeceğimiz insanlarla vedalaşırken fütursuzca "görüşürüz" dememiz sonucu yaşanan durum. devlet dairelerinde, tatil için gittiğimiz bir şehirdeki esnafa, bilgi almak için aradığımız müşteri hizmetleri temsilcisine..

herkese "hoşçakalın" desek çözülür bence. ben öyle tercih ediyorum.

ben bunu çok sık yaparım ya. hatta bunun yanı sıra şey de yaparım "görüşelim bir ara yaa" derim ama yalandan yani, eğer biriyle görüşmüşsem de, "sık sık yapalım, görüşelim, uzak kalmayalım be olm" diyorsa karşımdaki "aynen abi yapalım ne güzel oldu bak" derim ve bir daha da arayıp sormam. şahane bir insanım. ayda yılda birini arayasım geldiğinde de "biz aramasak hiç arayıp soracağın yok unuttun bizi" der yağ gibi üste çıkarım. ortaokul, lise, üniversitesi gibi bir araya gelelim konseptli mekan buluşmalarında ise buluşma gününün sabahında whatsapp'tan "arkadaşlar benim bir işim çıktı gelemiyorum kusura bakmayın" deyip evde takılırım ya da gider bir yerlerde fotoğraf çekerim.

laf olsun diye söylenilmiş sözler arasında yerini alır.

zaman verilmediyse hala ihtimal olan görüşme durumu.

görüşmenin sorumluluğu iki tarafa da ait. en az biri görüşmek için çaba sarf edince görüşülür zaten.

koşturmacadan ötürü görüşmenin unutulması durumudur. herkesin derdi kendine yetiyor zaten.

sevdiğim beye açıldıktan sonra arkadaş kalalım görşürüz demiştir.

ahlaki bir durumdur. muhafazakar toplumlarda görüşmek eylemi, kişilerin sosyal ihtiyaçları için düzenlenmez; iletişim ve sosyal ilişkiler toplumun ortak çıkarları için manipüle edilir.
iyi huylu görünmek ve gerektiğinde görüşüp iletişim kuracağını bildirmek tutumu, kişisel sorumluluk alanında, toplumsal işleyişin ahlaki kısmını oluşturur (daha maddi olan kısmını).

bireyin ve bireyselliğin bir takım toplumsal süreçlere tabi olmak dışında bir gerekliliği yoktur, muhafazakar bakış açısı içerisinde.
yani kaba tabirler ile ifade edersek; kimsenin umurunda değil senin-benim, sosyal ilişkilerden elde edeceğimiz kişisel faydalar. sigara ya da çay molası kadar sosyalleşme hakkın vardır, patron, devlet ya da tanrı için yaşamaya yetecek kadar.

en sevdiğim.

görüşürüz diye sözleşip bir süre geçtikten sonra sev yapması kısa dönem oldum

başlarda insan ilişkilerinde her sözcüğü anlamına göre kullanmak istediğim için gerçekten görüşmek istediğim insanlara 'görüşürüz', diğerlerine 'hoşçakal' deme durumumdur fakat zamanla insanların bunu bir taraflarına takmadıklarını fark etmem ve benim de mağaza çalışanlarına 'görüşürüz' demeye başlamam :) (ayrıca bir nevi benim için görüşmeyecek olduğum ya da istemediğim insanlara, onlar bana görüşürüz demelerine rağmen karşılık olarak sadece yüzümde bir tebessümle hoşçakal deme halimdir.) -garip de bir haz alırım bu işten bunu yapınca-
notun notu gibi bir şeye dönüştü ama bu benim burdaki ilk paylaşımım ve evet hoş buldum ve yine evet görüşürüz :)
yeni bir şey daha fark ettim sadece ben de mi var böyle bir şey bilmiyorum ama herhangi bir yazıyı (böyle sözlük sitelerinde mesela) okumaya başlarken paragrafın baş harfi küçükse yazara daha yakın hissediyorum büyükse o kadar olmuyor. neyse ilk sefere göre baya yazdım buraya kadar okuduysanız oha ne diyeyim ha bi de teşekkürler diyeyim :)

kendine iyi bak denilen kişinin kendine iyi bakmayacağını bilmektir.

kimse oralı değilmiş ki bir daha görüşmemişler.

görüşürüzün hangi tonlamayla söylendiği önemli bir ayrıntıdır.

günümüzde normal. fastfood tüm beşeri ilişkiler.

bu başlığı görünce çok sık yaptığımı fark ettim