güzellik bir yaradır

yazar eka kurniawan.
normalde kolay kolay bir kitap kötülemem ama okuduğum sayılı kötü kitaplardan biri maalesef. ayrıca romanın new york times,boston globe gibi yerlerde yılın en iyi kitabı listesine girmesi beni çok şaşırttı.
kitabın konusu endonezyalı bir fahişenin mezardan çıkması ile başlıyor.sonrasında ise bu kadının (adı dewi ayu) nasıl bir hayat yaşadığını,fahişeliğe nasıl başladığını ve yıllar içinde doğan çocuklarının hatta torunlarının hayatlarını,yaşadıklarını bölüm bölüm okura aktarıyor.
kitabı okurken zaman kavramını tamamen yitiriyorsunuz.günümüzde başlayan bölüm bir bakıyorsunuz on yıl öncesinde bir bakıyorsunuz beş yıl sonrasında ancak o yıllar içinde bulunan kişiler şimdide hayatınızda.gerçekten çok tuhaf ve anlaşılması zor bir kitap. okurken mantığınızı bir kenara bırakmanız gerekiyor.
kitapta yer alan bazı cümleler gerçekten etkileyici ancak fazla ütopik bir yer ve kahramanların karakterleri gerçekten ‘bu kadarı da olmaz’ ‘yok artık’ dedirtecek hareketlerde bulunmasıyla küçücük olan güzelliği de mahvediyor.
zamanınızı daha güzel kitaplara ayırabilirsiniz ancak ilk başta belirttiğim gibi en iyi kitaplar listesine girebilen bir roman kendisi beklide sorun bendedir.