1.
7 kitaplık harry potter serisinin 7. kitabının ilk filmi. uzun bir süre filmin çıkmasını heyecan ile bekleyen birisi olarak, bu kitabın ikiye bölünerek çekilmesini çok isabetli bir karar olduğunu düşünüyorum. neden derseniz, es geçebilecekleri hiç bir olay yok bu kez kitapta. bir nevi gişe ve gelir artırmak amaçlı yapıldığını öne sürenler de var ancak, bu seriyi yakından takip eden biri olarak düşüncem iyi ki iki film olarak çekildi şeklinde. çünkü tek filmde yer veremedikleri bir çok ayrıntı olduğunu serinin diğer filmlerinde bolca görüyoruz. hal böyleyken, isabetli karar final filmleri için.
ölüm yadigarları 1. bölüm, dursley'lerin ve hermione'nin evinden ayrıldığı sahne ile başlıyor. final bölümü ise voldemort'un mürver asaya sahip olduğu an.
başlangıç kitapta da dursley'lerin evden ayrılması ama filmde çok sade bir şekilde ele almışlar. dudley ile harry'nin duygusal olarak yakın davrandığı tek sahneyi çekmeye gerek görmemişler ve dursley'ler tek başlarına arabaya atlayıp taşınıyormuş gibi bir ambiyans vermişler. halbuki 2 büyücü eşliğinde sihirle korunmuş bir bölgeye gidiyorlardı. yani özetle, 2 film yapmalarına rağmen değiştirdikleri ve çıkardıkları sahneler yine oldukça fazla. üstelik kitap oldukça duygusalken, film aksiyon sahnelerine boğulmuş durumda. hal böyle olunca, ron da dahil olmak üzere çoğunun duygusal gelgitlerini görmeksizin ergen tiripleri yaptıklarını sanarak filmi izliyoruz. zira, duygusal sahneler ve iç hesaplaşmalar olmayınca film, kitabın vermek istediği duygusal olgunluğa ulaşmış fedakar ve azimli kişilik özelliklerini gösteremiyor karakterlerin. özellikle bakanlığa girdikten sonraki madalyonlu geçen o süreç bu bakımdan en zayıf ve en kötü yansıtılmış süreç. evden çıkış ve 7 potter bölümü ise, güzel ancak düşündüğüm kadar iyi çekilmemişti. koskoca yarı devin tek bir büyü ile bayılmış olması inandırıcılık dışıydı örneğin, sonra birden bire ayılması da. kitaba uygun hareket etselerdi sanırım daha aksiyonlu olurdu ama kolay yolu seçmişler. hedwig olayına ise hiç girmiyorum. voldemort onu baykuştan tanımamıştı. birde deligöz'ün ölümü haberinden sonra direk uyku sahnesine geçmek biraz fazla geçiştirme olmamış mı? yoldaşlığın yönetimiydi deligöz, dumbledore sonrasında. hoş değildi. son olarak, zaman ve hikayenin eşleşmesi ile ilgili de bir sıkıntı vardı, sanırım yetiştirmek için araya serpiştirdikleri voldemort'un mürver asa avı, harry'nin asa gerçeğini öğrenmesi sürecine göre biraz fazla hızlı ilerliyor.
e bu filmde sevdiğin hiç mi bir şey yok derseniz, var tabii ki. lovegood'ların evinde ölüm yadigarları hikayesini okudukları esnada, hikayeyi animasyon olarak vermeleri oldukça etkileyiciydi. düğün sahnesi de iyiydi, her ne kadar harry'i kitaba sadık kalmayarak çok özlü iksir kullanmış ve başkası kılığında göstermemiş olsalar da, izlemek keyifliydi. her uyumsuzluğa rağmen, kitaptan bağımsız düşünülürse gayet severek izlenebilecek bir yapım.
ölüm yadigarları 1. bölüm, dursley'lerin ve hermione'nin evinden ayrıldığı sahne ile başlıyor. final bölümü ise voldemort'un mürver asaya sahip olduğu an.
başlangıç kitapta da dursley'lerin evden ayrılması ama filmde çok sade bir şekilde ele almışlar. dudley ile harry'nin duygusal olarak yakın davrandığı tek sahneyi çekmeye gerek görmemişler ve dursley'ler tek başlarına arabaya atlayıp taşınıyormuş gibi bir ambiyans vermişler. halbuki 2 büyücü eşliğinde sihirle korunmuş bir bölgeye gidiyorlardı. yani özetle, 2 film yapmalarına rağmen değiştirdikleri ve çıkardıkları sahneler yine oldukça fazla. üstelik kitap oldukça duygusalken, film aksiyon sahnelerine boğulmuş durumda. hal böyle olunca, ron da dahil olmak üzere çoğunun duygusal gelgitlerini görmeksizin ergen tiripleri yaptıklarını sanarak filmi izliyoruz. zira, duygusal sahneler ve iç hesaplaşmalar olmayınca film, kitabın vermek istediği duygusal olgunluğa ulaşmış fedakar ve azimli kişilik özelliklerini gösteremiyor karakterlerin. özellikle bakanlığa girdikten sonraki madalyonlu geçen o süreç bu bakımdan en zayıf ve en kötü yansıtılmış süreç. evden çıkış ve 7 potter bölümü ise, güzel ancak düşündüğüm kadar iyi çekilmemişti. koskoca yarı devin tek bir büyü ile bayılmış olması inandırıcılık dışıydı örneğin, sonra birden bire ayılması da. kitaba uygun hareket etselerdi sanırım daha aksiyonlu olurdu ama kolay yolu seçmişler. hedwig olayına ise hiç girmiyorum. voldemort onu baykuştan tanımamıştı. birde deligöz'ün ölümü haberinden sonra direk uyku sahnesine geçmek biraz fazla geçiştirme olmamış mı? yoldaşlığın yönetimiydi deligöz, dumbledore sonrasında. hoş değildi. son olarak, zaman ve hikayenin eşleşmesi ile ilgili de bir sıkıntı vardı, sanırım yetiştirmek için araya serpiştirdikleri voldemort'un mürver asa avı, harry'nin asa gerçeğini öğrenmesi sürecine göre biraz fazla hızlı ilerliyor.
e bu filmde sevdiğin hiç mi bir şey yok derseniz, var tabii ki. lovegood'ların evinde ölüm yadigarları hikayesini okudukları esnada, hikayeyi animasyon olarak vermeleri oldukça etkileyiciydi. düğün sahnesi de iyiydi, her ne kadar harry'i kitaba sadık kalmayarak çok özlü iksir kullanmış ve başkası kılığında göstermemiş olsalar da, izlemek keyifliydi. her uyumsuzluğa rağmen, kitaptan bağımsız düşünülürse gayet severek izlenebilecek bir yapım.
devamını gör...