hayatı kitaplardan öğrenen insan

captain fantastic'deki büyük oğlan bunun abartılı bir örneğidir. oğuz atay'a bakarsak, mustafa inan da böyledir.

hadi hayatı sade kitaplardan öğrenmiş olmayalım, lise'ye nakille gelmiş bir diplomat çocuğu vardı, hayatında dolmuşa binmemiş, bakkala gitmemiş bir tipti. çok ilginç sohbetleri olurdu, pırlanta gibiydi ama ilk bakışta otistik izlenimi bırakırdı. bu tipler alışmadıkları sosyal ortamlara çok zor uyum sağlıyor.

işi teorikte öğrenip pratikte afallamaya benzer.
kitaplar hayalleri ,düşünceleri geliştirir uygulamak insanın aklını kullanma becerisine kalmıştır.
hayat sorduğu soruya alıntı cevap istemez.

bilimi bilim kurgu filmlerinden öğrenen insan ile aynı kaderi paylaşır.

bazen olayları doğru yorumladığında doğru sonuçlara varmayı başarsa da önündeki kaynaklarda birçok değişkenin izole edildiğini göz ardı etmesi onu pratikte başarısız kılabilir.

her ne kadar farklı bakış açılar kazandırsa ve birçok kapı açsa da pratikte öğrenmek gibisi yoktur. asıl, insanları ve hayatı kavramadığını düşünmek bir okuyucunun öğrendiği ilk şey olmalı diye düşünüyorum.