hayatın anlamını aramaktan vazgeçmek

'hamdım yandım piştim' sözünün pişme kısmıdır. ilk başta hayat herkes için çevresinden ibarettir. tüm diğer insanların hüzünleri sevinçleri şaşkınlıkları korkuları ve tüm maddelerin varlıkları, her biri bir bilinmezdir hayatta belli yaşlara kadar. sonra dünyanın ve evrenin barındırdığı çeşitliliği gördükçe, insan neden sorusunu sormaya başlar yavaş yavaş. soruların ardı kesilmez, bu dönem kiminde ölene kadar sürer kiminde bir kaç saniye. çıkabilenler için bir kaç çıkış yolu vardır bu soru döneminden. benim en çok gözlemlediğim ikisi şu şekildedir. ya hayatın ve toplumun bize gösterdiği hedeflere, göz boyamalarına aldanıp bu meseleyi düşünmeye değmeyen bir şey olarak görürüz ve düşünmekten vazgeçeriz. ya da ne kadar düşünürse düşünsün hiç bir cevaptan tatmin olmayacağını anlayıp daha fazla kalbimize ve aklımıza yük yapmamak için kendimizi kandırmayı seçeriz. ilk seçenek tabi ki daha yaygın toplumda. eğer öyle olmasaydı kimsenin bir şeyler başarmak için vakti olmayabilirdi, çünkü çok ağır bir konudur bu konu ve insanı yemek içmekten alıkoyabilecek kadar meşgul edebilir. zor sorular sözlük. düşündükçe daha da çıkmaza sokabilen konular. tüm hayatı para, sex, güç peşinde koşan insanların, bir gün bile durup 'ben nerdeyim, ne yapıyorum, ne işim var burda' demeyen insanların bunu nasıl yapabildiğine defalarca kez şaşırdım. sonra farkettim ki aslında bir kaçış yolu bu işte. aynı kafam çok dağınıkken playstation oynamak, film izlemek gibi. dertleri görmezden gelmenin en iyi yolu, kendine başka dert oluşturmaktır. herkes ölecek sözlük, bazı sorular hep yaşayacak.

pes etmektir.
yorulmaktır.
çaresiz hissedip dinlenmeye geçmektir.
veya ölmektir.

hayatın anlamı falan yoktur zaten.

(bkz: nihilizm)
düşününce varacağın son durak.

hayatin anlamı hala nefes alıyor olabilmek peki insan sizce nefes almaktan vazgecerse hayatta olabilirmi

anlamlar bazı kelimelere sığmıyor. anlamlar sığmıyor taşıyor.taşmakla da kalmıyor her yeri sel basıyor. bildiğin nuh tufanı oluyor ama biz gemiye binemiyoruz. anlamların içinde sessizce can veriyoruz. en yakınımızdaki bile, konuşmasak bile duyacak olan kişi çığlıklarımızı duymuyor. avazım çıktığı kadar bağırıyorum belki de susuyorum yine de olmuyor. anlamlar işte her kapıya çıkıyor her kapıyı açıyor her kapıyı kapatıyor her kapıyı kilitliyor... yani şu kelimelere prangalamasak anlamları gelecekler gece uykumuzda boğacaklar. allahtan uyumuyorum gelip boğmasınlar diye. gözlerime tuz sürüyorum uykum kaçsın diye baktım ki tuza gerek yok anlamlar yeterince uykumu kaçırıyor. anlamlar işte kendime kızıyorum ,neden anlatamıyorum, ''anlatamıyorum abi'' benim kullandığım anlam yanlış biliyorum. ben o anlamda demedim diyorum haksızım çünkü benim anlamlarım o'nda anlam buluyor. karşımda olmayınca öksüz kalıyor. gözlerine karşı söylesem gözleri o anlamlara babalık yapsa kendi sözlerinden ayırmasa arada başını okşasa güzel olmaz mı? gülmüyor işte benim anlamlarım neden mi? gözleri karşımda değil çünkü. koşturup bir duvara tosluyorlar. boynu bükük masum anlamlarım. kaç defa lanet etmişlerdir böyle bir adamın kelimelerinin anlamlarını olduklarına işte elden ne gelir ki... aslında elden çok şey gelir de beyin yok abi. beyin yok basmıyor kapasite bu kadar. bu sefer anlatacağım diyorum doğru kelimeyi bulamıyorum. doğru kelimeyi bulsam o anlama gelmiyor. ne yapacağımı bilmeden kafamı yastığa koyuyorum düşünüyorum hep dediği gibi düşünüyorum. düşündükten sonra aslında hatanın direkt ben olduğumun farkına varıyorum. defolu mal gibi kenara çekliyorum. sen sev yeterki anlamlar yolunu bulur diyor içimden bir ses. anlamlar ah anlamlar acaba kaç defa anlamlar dedim. bence 82 defa anlamlar dedim. bütün anlamlarımdan özür diliyorum: onları anlamlandıramadığım için. keşke daha doğru kişilerin ellerinde olsalardı. tek şeyin anlamını düzgün kullanıyorum seni seviyorum. çok mu iddialı oldu? iddialı biriyimdir sevmek konusunda. ben adam gibi değil ayı gibi severim öldürürüm de severim de. düşünmeden konuşurum, ayılar düşünmez çünkü. her düşünüşüm de kendimi bir hayvanla anlamlandırıyorum. ne demiş müslüm gürses tutamıyorum zamanı ben de diyorum ki tutamıyorum kelimeleri. buradaki anlamlar çok derin işte. hem tahtta oturuyorsun bütün krallık sana seferber sen hala anlamları suçluyorsun. anlamlar serseri anlamlar avare boşver onlar hangi anlama geliyorsa gelsinler. krallığımızda bulunmayan komşu krallıktaki dut ağaçlarından dut bile topladım sana. hem de melezler hem karadut hem beyaz dut. yalnız çok şekerlendiler tutamıyorum dutları. bir an önce yemen lazım. bir arkadaş değildim göğü getiremedim ama dutlarla idare et artık. fakir bir krallığım var, varlığı bile anlamsız olan bir krallık. işte varlığı senin varlığınla anlamlanıyor. neyse farkettim ki kendi anlamım o. o olmadan anlamlarım ve ben sahipsiz kalıyoruz. çok mu çok saçmalıyorum. saçmayım işte. her tarafa saçılan bir tüfek saçması. saçma sapan yerlere saçılıyorum. saçmayla ilgili de bir girdi mi yazsam. yok o çok saçma olur. gecenin saçmalaması işte. kim saçmalatıyor beni kim ulan kim? çıksın ortaya cesareti varsa. çıkamaz işte neden içime hapsettim onu. sesini bile çıkaramaz. zalim bir gardiyanım ben. iki güne bir yemek veririm. çoğu zaman susuz bırakırım. ocak ayında gibi üşür. çok severim bilmez ki acılar bu yüzden.

bir süredir ben. zamana bıraktım ve en doğrusu bu galiba. önümüzde yollar var. ve bize düşen içimize en sineni seçmek ve bu da bizi bir şekilde hayatın anlamına yaklaştırıyor.

anlamı olmadığı içindir. ot geldim sap gidicem o kadar sonum gübre olmaktan fazlası değil sıradan bir yaşama sıradan bir görüşe sahibim gerisi umrumda da değil ne anlamı kardeşim?

çaresizlik...

bu düşünce biçimine sahip olan tek inanç nihilizm değildir. (bkz: absürdizm)

arkadaşlar çok uzun şeyler yazmışsınız gecenin bu saatinde okuyamıyorum, gözlerim ağrıyor. konu hakkında fikrim, yok işte bir olayı azıcık iyi biri olsak yeterli.

o kadar koyverdim ki anlamı geç bir ümidim bile kalmadı ufacık olaylardan. sürekli bir amaan modundayım maalesef.

bana bu kadar acımasız olan hayatın anlamı olsa ne olur, olmasa ne olur. hep mi bana karanlıksın ey hayat ?

hayır anlamdan vazgeçmeyiniz. çünkü bir süre sonra hayattan da vazgeçiyor insanlar.

son ütücü gibi
hayatın son kısmına gelmiş değerli vatandaşlarımızdır
ülkemizin 3 tarafı denizlerle kaplı olduğu gibi her tarafı hayatın anlamını aramaktan vazgeçmiş insanlarla doludur.
yağmurlu bir ilkbahar akşamında üzerinde ki ıslak elbiseleri bile çıkaramadan
kanıyla boğulan ertan buna kesin örnek verilebilir.
çıraklığı hiç bitmemiş yasin de
ömrü boyunca kendinden ufak kişilere 12 13
getirerek ömrünün son kısmı olan emekliliğe dayandı .
niye bizim nadide ülkemizin 4 tarafı pardon her bir tarafı
umutsuz insanlarla dolu
neden böyle ya da
bize ne oldu demek istiyorum
biz neden hayatın anlamını aramaktan vazgeçtik
bize ne oldu diye haykırıyorum şuan.

ya gençler biraz mantıklı olun. anlam dediğiniz şey sizin zihninizin oluşturduğu ekseriyetle deneyimlerimizle edindiğiniz bir şey. hayatla dünya ile evren ile bir alakası yok. onlar orada öyle duruyor. siz onlara bir kılıf geçiriyorsunuz. ama geçirdiğiniz kılıf sizin kılıf ama kılıfı ekseriyetle başkasından ediniyorsunuz ( sosyal medyada gördüklerinizden, okuduklarinizdan, duyduklarinizdan) ama her halükarda, evren dünya hayat orada öyle duruyor sizin ona anlam vermediginiz halde. verdiğiniz de o artık hayat olmuyor başka bir şey oluyor.

anlam arayışı hiç bitmez, ama rüyadayız.
iyi ya da kötü bir rüya bu.
bir gün şarkı çalacak,
bitti rüya diye, işte o zaman anlam bulacağız.

t: araf bünyelilerin özlediği şeydir belki de.

vardı da biz mi aramadık. aramadık ki vazgeçeyim. yaşayıp ölüp gideceğiz. ortalama 70 90 yıllık hayatımıza sadece bir ömür yaşamak için çabalıyoruz. önemli bir konuma geldiysen tarihe not düşülürsün sonsuza dek akılda kalırsın, değilsen herkes unutur gidersin.

hayatın anlamını ararken yıllar geçer. yaşlanıp öylece duvara bakıp ölümü beklerken geçmişimize bakarız. hiç bir şey yoktur çünkü hayatın anlamını ararken anın güzelliklerini kaçırmışızdır. ben bu hale gelmemek için hayatın anlamını aramayı bırakıyorum.

hayatın anlamını arayan var mı aranızda? şakasına demiyorum, cidden hani. yahu hayat işte, toptan bir süreç, yaşayın, deneyimleyin zibilyon tane şeyi, anlam kazanacak olan kazanır. hayatın anlamı diye bir şey var mı gerçekten? hani varsa da ben çok toyum ve bilmiyorum, affınıza sığınıyorum yazar dostlarım.