her yemeğe acı koymak

medeniyetsizlik ve geri kalmışlık ne deseler tam olarak "işte bu" derim.

eş dost ziyaretlerinde sürekli maruz kaldığım eylemdir.. çevremi bi gözden geçirmem lazım tekrar sanırım.

unutmayın ki acı ve cehalet arasında doğru orantı vardır. (hz. lahmacun)

erzincanlı bir komşum var. baklava getirse yemem çünkü ona bile acı koymuş olabilir. yöresel bir alışkanlıktan ziyade damak tadı heralde.

acıyı medeniyetsizlik ile nasıl bir tutabilmeyi başardınız bilmiyorum ama haberiniz olsun. yanılıyorsunuz.
al. illa medeniyetsiz diyeceksen buyur ben acı seviyorum. hatta kimi zamanlar acı aşeriyorum bile diyebilirim. kaldı ki bana özel pulbiber yapılır ahali tarafından. öyle de bi acıdır ki benden başka tüketebilen pek olmadı. kapalı odada kavanozun kapağını açsam dakikalarca hapşırırsınız.
ve şimdi ben bu yüzden, sırf bu yüzden medeniyetsiz kaldım. tüh

kimi acılı yemeyi sever, kiminin ise asıl öğünü acıdır ve yemeği besleyici olsun diye acıya katarlar.

acı varsa faydası vardır.

acıyı medeniyetsizlikle suçlayan hadsiz kimmiş aa benmişim dedirten tanıma sahip başlık.

1-2 kişinin medeni olması diğer acı kullananların medeni olmadığı gerçeğini değiştirmiyor. biliyorum, bazı şeyleri kabullenmek zor ama inanın kabullenince her şey daha kolay..

bunun en fena örneğini bir misafirlikte yaşadım. kuzenimin evine gittim. annesi de orada, kendisi yengem olur. kadın yemediği yemeğe basmış acıyı. ben tabii bilmiyorum mevzuyu da. bir kase çorba koydu, zaten sıcak. içine de basmış ölümüne acıyı, ki benim eşiğim de düşük öyle yiyemem fazla acı şeyleri. neyse ilk kaşıkta anladım ben konuyu ama misafirlikteyim ayıp da olmasın diye o bir kase çorbayı yana yana, beş bardak suyla içtim. sonrasında ana yemeğe geldi sıra, bu sefer temkinli olayım diye yemeği ben koydum. azıcık görünce tabakta o kadar mı yiyeceksin dediler, dedim evet doymuş hissediyorum. velhasıl o da acı çıktı ama bu sefer az olduğu için ızdırabı kısa sürdü. diyeceğim şu ki, herkes acı yemiyor veya yiyemiyor olabilir. insaniyet namına onu tercihen masaya koyun, isteyen alıp eklesin. bunu bazen işyerinde de yapıyorlar, uyuz oluyorum. bu kadar bencil olunmaz kardeşim ya, bunu insan yiyor insan!

antepli kardeşlerimizin yaptığı bir eylem diyebiliriz