herkese ve her şeye sinir olma durumu

doğduğumdan beri böyle

aslında kendine sinir olma durumudur.

en çok da kendime sinir oluyorum bu ara araştırma yapmak için uykumdan oluyorum ama çabalamıyormuşum gibi geliyor

sonraki evresi herkesi ve her şeyi umursamamaktır. oğuz atay'ın dediği gibi; ben içime dönüyorum orada hayal kırıklığına yer yok.

bunun yerine hissizleşin.

sinir olmak hayatınızı zindan eder.

hissizleşme ise onların hayatını…

karakterim sanırım bu şekilde adeta bir sinir hastasıyım. sinirim ve ben olarak yaşıyoruz tek vücutta.

bazen oluyor da duygularımı içe atıyorum.

depresyonda olabilirsiniz maalesef...

tamam tek değilmişim, buna sevindim.

her şey beni rahatsız ediyor.
bugün hele hele kendimi kontrol etmek için çok çaba sarf ettim.

yakın arkadaşımın davranışları çok irite etti.
babamın evde telefondan son ses bir şeylere bakması..
teyzemlerin evde iki tane sınav öğrencisi var diye düşünmeden pat diye gelmelerine de sinir oldum.

iyi olmadığımın bende farkındayım da insanlar neden bu kadar bencil?
arkadaşımın sevgilisi ile olan durumlarının her gün duymak her seferinde güler yüzle dinlemek çok yorucu.
ama ben bir şeyler anlatınca;
yaa takma ya boşver deniliyor.

herkesi tolere etmek istemiyorum.
biraz da beni çeksinler, yapacak bir şey üzgünüm.

sinir olmaktan yorulmak.

ben bulunduğum ortamı sevmeyince maalesef en sevdiğim şey bile itici gelir.

evet, komikli şeyleri severim ama bunun da bir düzeyi olmalı. kişinin fiziği ile asla dalga geçmedim, geçmem de ya da çok sıradan şeylere gülmeyi sevmiyorum. e-devlet şifresinin fetih1453 yapılması gibi durumlardan bahsediyorum. işte bu zamanlarda ben sadece orada fiziken varım. ruhen çok başka alemlerdeyim. yine de oflamaktan geri kalmıyorum.

x'in öyle olması gerekiyordur. en iyi hali bulunduğu konumdur ama onun orada durması canımı sıkmaya başlıyor.