ihtimallerin can yakması

pesimist bir bakış açısıyla düşünülen, paranoyaya evrilen süreç.

ihtimallerin değil beklentilerin can yakması durumudur. çok beklememek gerekir ki olunca sevinelim, olmayınca eh deyip geçelim.

uff olur uu uff.

ölmek ihtimali her zaman canımı acıtır. ölümün karşısında zayıf kalmaktan nefret ederim.

bir ihtimal daha var
o da ölmek mi dersin
söyle, canım, ne dersin?

(bkz: beni sevmezsen öleceğim)

kötü olanı varsay ve üzülmeyi bırak

ihtimallerin değil kişinin kendi kendinin canını yakmasıdır. o ihtimalleri düşüncemizde yaratan zaten bizleriz. bizim sayemizde varlar ve onları düşüncemize dahil etmek de bizim elimizde.

dünyada binlerce olasılık/ihtimal var bunları tek tek düşünmeye zaten ömür yetmez, hâl böyleyken gerçekleşmeyen bir ihtimale üzülmek derin sularda inci tanesi aramaktan farksızdır :)