ilk başta sevilmeyip zamanla alışılan şeyler

patlıcan, bamyaa, bakla,şekersiz çay, şekersiz kahve, haşlanmış yumurta, ha bi de kardeşim en başta sevmemiştim ama sonra vazgeçilmezim.

(bkz: hayatım)

benim avrat. birden bakmazsan korkmuyorsun. zaten zamanla alışıyor insan. (bkz: evlerden ırak yareppim)

mantar. çocukken annem mantar yaptığında kokusunu duyunca bile gider kusardım. simdi en sevdiğim şeylerden biri mantar sote.

bamya.. eskiden nefret ederdim.. şimdi aşk yaşıyoruz..

kesinlikle diş telleri..

bende aksi durum olmuştu. 4 yıl boyunca ortodonti tedavisi gördüm ve tellerin takılması için hevesliydim baya.tabi en sonunda doktor tellerimi çıkarmıyor diye ağladığımı hatırlıyorum. 4 yıl muhteşem uzun bir süreydi ve artık belirli bir noktada çıkmasını istiyordum.


allahtan ailem baskı yapıp, cocukken taktırdı. ilkokul- orta okul sürecime denk geldi kendisi ile long- time olan ilişkim.babam özellikle genç kızken takmaktan duygusal olarak pek hoşlanmayabileceğimi, o dönem takılmasının daha uygun olduğunu söylemişti.

iyi ki de öyle olmuş!

geriye döndüğümde bakıyorum da küçücük yaşımda dişçi koltuğunda bir sürü şey gögüslemişim.ağzıma sayısız kez iğne yedim, damağım açılarak çıkmayan dişlerim çekildi günlerce ağzımda dikişle gezdim vb bir sürü şey. hala dişçi fobim yoktur. cocukken yaşadığım bunca sürece rağmen , dişçiler bana korkunç gelmiyor.

justin bieber.

olmayandır. yok. cümle içinde kullanayım. ben bu gün ilk başta sevmeyip zamanla alıştığım bir şey görmedim.

şekersiz çay. özellikle uzun süredir şekerli içiyorsanız başta "bu ne a..." dersiniz. sonra sarıyor ama. keyifli.

(bkz: karantina)

yalnızlık. kendimle kalınca yalnız olmadığımı çok geç öğrendim

sözlükte büyük harf olmaması.artık mesaj atarken bile küçük harfle yazıyorum.

benim için net greyfurt suyudur. ilk başta çok acı ve keyifsiz gelse de zamanla portakal suyuna göre daha sever oldum. özellikle ekşiliğiyle kahvaltıda çok hoşuma gidiyor.

askerlik.

heleki son 3 ay, abim telefon faturası ödemeyi unutunca, sevenlerimin beni paraya boğup postahaneden gömü çıkması ile her gün günde 3 magnum yiyip keyfime bakmamla, teskere zamanı sıkıcı işim nedeni ile şafak değil, sivil hayat sıkıştırmıştı. ekmek elden su gölden iyiydi be.

maske. alıştım artık ne kadar bunaltıcı olup nefes almamı zorlaştırsa da.

insan huyu.

ilk etapta yadırganır ama sonrasında alışılıyor. bu şey karşılıklı oluyor tabii ki. akabinde ise atmosferi sıcak anlarfda her şey normale dönüyor. gül gibi geçinip gidiliyor.

aşk acısı,kazık falan.

bu dünyayı sevmedim ama azaldı kinim.

can bonomo.

yalnızlığa alışanlar için öğrenci yurtları.

dostum sanırım beni tarif etmişsin!...