imla yoksunu yazarların oylanması

oylanması hatta favlanması...

hadi senelerdir sözlüklerde yazan yazarın iyelik eki ki'yi bilmemesini geçtim en basit kural olan dahi anlamına gelen de bağlacını bilmemesini ve öğrenememesini geçiyorum; bu yazarları oyalayan ve favlayanları hiç anlayamıyorum.
oylamayın şunları yaaa, sonra bir yerleri kalkıyor, kendilerini müthiş yazar sanıyorlar.

işte eksi tuşu bunlar için lazım bana bir de!...

canımızın sağlığından önemli olmayan aksiyondur. her tanım oylanır.
şarkısı da vardır: beni böyle sev seveceksen.
cevabı da hazırdır: seni hiç sevmedim süt oğlan.

#3014225 eksi bir tuş değildir. bi türkçe değil latince matincedir. iki demektir. oyalayan nedir? oylayan olmasın o?

bunca hatayı 20 kelimelik bi tanıma tıkıştırıp, ki den de den bahsedersek ilk eksi kime gelir?
evet, tuşlu eksi, ekşi turşu suyu tuşu. asişkkşjhhkll

insanların anlatmak istediği önemlidir ne yazdığına bakılır nasıl yazdığına değil.
körlük kitabının yazarı jose saramago nobel ödülü almış portekizli yazar kitaplarında nokta ve virgül dışında herhangi bir noktalama işareti kullanmaz. diyaloglar ve konuşmalar, yazarın kendine has yazım tipi olan düz yazı biçimindedir. bu nobel ödülü almasına engel olmamıştır ve milyonlar okumuştur romanlarını. ama bu boktan sözlükde çok önemli tabi ki de ler da lar.
üstelik herkes şehirde baba parasıyla kolejlerde okuyup iyi bir eğitim de almamış olabilir ne yapalım yani toplumdan dışlayalım mı böylelerini...

öff herkes tdk memuru.

normal hayatta iki lafi bir araya getiremeyenler klavye basinda aslan kesiliyor.

hadi abicim hadi ötede oynayin.

dikkat, bu tanım #3014225 imla ve noktalama yanlışı içerir, lütfen “oyalamayın” pardon oylamayın!..

imla sitemini geçtik bir de oylanıp oylanmaması hakkında manifest yayınlamış arkadaş.

böyle yeterli gelmez sana bence, şifrelerimizi verelim sen bizim adımıza ne istersen yaz istediğini oyla falan ne dersin?

aklıma dilin çok iyi kullanılmadığı kitapları beğenenleri küçümseyenleri getirmiş şeydir.

bazı yazarların o kadar iyi bir hayal gücü ve o kadar zekice kurguları olabiliyor ki dilsel kusurlarını önemsemiyorum bile.

bazı edebiyatçılar ise cidden kusursuz ve ağdalı bir dil kullanıyorlar ama okurken baygınlıklardan fenalıklar getirebiliyorlar bana.

ideali hem dili iyi kullanmak hem de sürükleyici bir şeyler yazabilmek elbette ama bir tercihte bulunursam, sürükleyici ancak kusurlu dil kullanılmış kitapları yeğlerim, mükemmel dil kullanımıyla yazılan fakat baygınlık yaratıcı eserlerdense.

bir de "sözlük yazarlığı"nı çok mu yanlış/abartılı bir yere konumlandırıyoruz acaba? bana "sayın yazar" falan dendiği zaman içimden gülüyorum mesela ben genelde. *