insan nasıl yaşamalı sorusu

inançlı bir coğrafya da doğup bunu seçmek biraz zor ama elinde olsa insan nasıl yaşamalı.
bence insan özgür yaşamalı eğitimini aylık almalı öyle yıllarca eğitim alıp ömrünü öğrenmeye adamamalı ve fikirlerinde de özgür olmalı baskılanmasına izin vermemeli.

eriksonyen sosyal gelişim basamaklarına paralel, irade ve “constructive discipline” ile çocukluktan beri tanışmış, kendisini ve ömrünü geçireceği alanı uygun yaşlarda bulmuş, bedenini zihnini ve ahlakını bir ömür terbiye edecek şekilde.

gelişine tekme savurarak.

aile ve sosyal politikalar bakanlığı onaylı güneş paneli kitiyle yörünge etrafında enerji depoladıktan sonra ağızdan verilen bir galon oksijen ile sürtünmesiz ortamda merkez karadelige doğru yol alırken bilinç kaybını elektrik tahriğiyle önleyerek.

nasıl yaşanacağı konusu kişiden kişiye göre değişir belki ama nasıl yaşamamalı dersek sayılacak olan toplumsal gerçekler kesinlikle var...
toksik ilişkiler içinde asla yaşamamalı mesela
veya yalanlar cumhuriyetinde de olmamalı
hiçbir nefret ve öfkeyi sevgilerinden daha baskın hale getirmemeli vs vs vs

mutlu doğa içinde sınırlara bağlı kalmadan.

herkese, her şeye karşı maksimum saygı ve tüketim çılgınlığına kapılmadan yaşasak böylece gelecek nesillere belki daha iyi bir dünya bırakırız.

aaa bakim burası çökezlemelik hayat bu tarafta yaşayalım

bu sorunun cevabi olabildigince degisken ve oznel.
oznel meseleler hakkinda da "ortak bir dogru" uretmek pek mumkun degil. ayriyeten bu sorunun cevabina hayati algilama bicimi, algilamayla beraber yorumlama stili, akabinde buna gore sekillenen bakis acisi; inanclar, icinde bulunulan kosullar ve dahasi ortam mutlak suretle etki edecektir.
ama yukaridaki bir tanimda bahsedildigi gibi "nasil yasanilmamali" konusu uzerinde ortak fikir uretmek daha kolay. cunku bakis acisi degisir lakin yasaklarimiz neredeyse aynidir.

“sorgulanmamış bir hayat yaşanmaya değmez” demişti sokrates. bu kadar yani. adam özetlemiş. çok şey yapmayın işte.
(bu soru beni agresif mi yaptı sjsj)

eğer geçmişi çok sorgulayan bir yapısı yoksa kesinlikle anı yaşayarak yaşamalı.

bana dokunmayan insan nasıl yaşarsa yaşasın.

onurlu yaşamalı.

olabildiğince sade ve izole bir biçimde.

bir tarif arayanlar o tarifi bularak yaşamalı. bir amaç uğruna yaşayanlar amacına uygun ya da amacına ulaşmak için yaşamalı. insanın gözünde çok büyüttüğü bir tabudur yaşamak. iç gudusel olarak inanmaya programlı yapısı nedeniyle birçok şeyi keşfetmek yerine öğrenmeye programıdır da diyebilirim. haliyle öğrenebilecek şeyler sınırlı olduğu için kendini çoğu zaman yetersiz, faydasız hissetmesi bundandır. sonuç oksijen bagimliligidir yaşamak içine katabildiginiz anlam kadar vardır. oksijen biter, sistem durur. başlangıcı ve bitişi kendisi dışında gerçekleşen bu süreci iyi kötü güzel çirkin diye diye geçirmeye devam etmektir yaşamak. insan aklının yarattıklarını kabul etmek ile etmemek arasında geçer gider.

(bkz: meyhaneye girerken herkese selam vermek)

efendi diyoruz yanlış anlıyorlar.

lütfen selam verin, kolay gelsin deyin, sevin insanları, bahşiş verin, soru sorun onlara.

gezin. çok gezin. yaşayın. yeni kişilerle tanışın.

anı yaşamalı. geçmişi düşünmek, geleceği planlamak yersiz. dünya da tek gerçek olan şey ölüm.

onuruyla, hayattan keyif alarak, kimse için yaşamadan kimse için ölmeden

pişmanlık duymadan.

onuruyla , erdemiyle ve pişmanlık duymak sizin yaşamalı