insan nerede sorusu

(bkz: tanrı nerede sorusu)nun öncesinde sorulması gereken sorudur, peki biz insanlar, neredeyiz? bu soru sadece fiziksel varlığımızın bulunduğu mekansal konumu sormaz, aynı zamanda insanın varoluşsal durumunu ve konumunu sorar özünde. biz hakikat içinde neredeyiz? hakikatin bir parçası mıyız? önemli yada özel bir varlık mıyız? varlığı özel yada önemli kılan nedir? insanın bilinçli varlık olması onu özel kılar mı? bilinç dediğimiz olgu bize hakikati gösterebilir mi? yoksa her bilinç kendi gerçekliğini mi yaşar? bu bilinmezliğin içinde insanın konumu nedir? insan gerçekten nerede?

her insan birşeyler bekler. amma küçük amma büyük, amma gerçek amma gerçekdışı fakat illa bekler. modum aşağıdadır. gerçekleşmeyeceğini bildikten sonra beklemenin bir sakıncası yok. beklediğim yerdeyim.

başlık sahibi yazarın hayatı sorgulamama neden olan başlığı. başlık sahibinin girdisine ithafen:
insan nerede sorusu varoluşsal bir durum filan sorgulamaz öncelikle; git bir kaç bardak su iç, su kaybı yaşıyorsun yarın uyandığında başın ağrıyacak. senin varoluşsal dediğin soru insan nedir sorusudur. felsefede durum ya da konum atma teknolojisi yoktur. sonra yazar hakikat, varlık, bilinç filan demiş de okuma listesi atmaya üşendim şimdi. ama bi kuple felsefeye giriş, bi kuple ontoloji ve epistemoloji, bir kuple de sosyal antropoloji öneriyorum.

bilinç spekülatif bir tanım. insanı özel, yüce, seçilmiş kılan bir lütuf.! muş gibi sunuluyor. neden, çünkü biz kedilerden köpeklerden daha komplike düşünüp aygıtlar yapabiliyor, dünyayı değiştirip dönüştürebiliyoruz. bir kartal kadar keskin gözlerimiz mi var hayır, bir köpeğin koku hafıza kapasitesine mi sahibiz hayır, bir yarasanın duyarlığında ses duyarlığımız mı var hayır, bir arıdaki konumlandırma (navigasyon) yeteneğimiz mi var hayır, bir karıncanın, bir bokböceğinin (kendi kütlesine oranla) gücüne, çalışma enerjisine mi sahibiz hayır, ama biz onlardan daha akıllıyız.. iyi de o canlılar, küçümseyip beğenmeediğin o akılla, milyonlarca yıldır doğada yaşıyor ve türlerini sürdürüyorlar belki de bizden eskiler.. kendilerine özgü yeter akıl, bilinç ve yetenekleri olmasa, bunu nasıl başarabilirlerdi ki. sizi de düşündürmüyor mu..
sakın abartıp kutsadığımız bilinç o kadar da matah olmaya.. ne dersiniz..
merak ediyorsanız insan biraz aklı havada ve egosunun peşinde gibi. kendisini evrenin gözdesi ve merkezi sanıyor. kendi çalıp kendi oynuyor kendi yazdığı masallarda..

? dünyada

valla ben evdeyim ama diğerlerini bilemicem

aradığı yerdedir.

''bakanlar bana gövdemi görürler, ben başka yerdeyim." asaf halat çelebi... insanın nerede olduğunu çok güzel anlatmış...