insanı bitiren şey

beklentidir dediğim şey güzel insanlar. insanları beklenti bitirir;insanlardan, kuruluşlardan, oluşumlardan. tabii insanı yaşatan da beklentidir.

edit:ya galiba beşiktaş. gülücük, gülücük, gülücük.

uy-ku-suz-luk.
st-res.

en doğal hali zamandır. kaybedilen her saniyenin değerini çok sonra anlayacak olmanın ağırlığı yorar insanı.

çaresizlik.

"ağacı kurt, insanı dert bitirir." demiş atalarımız.

telafisi mümkün olmayan pişmanlıklar. kemirir durduramazsın.

insanı bir tek şey değil, birçok şeyin üst üste gelmesi bitirir. ne gibi? umutsuzluk, çaresizlik, tükenmişlik, mutsuzluk, elini attığın işin kuruması, çabalayıp ulaşamaman, hırs gibi.

kolpaçinodaki tayfun.

değersizlik duygusudur bence. ne olursa olsun ,herkesin seni sevmediğine inanırsın ve aksini bir türlü kabul edemezsin.

(bkz: kaygı)

freud’un yaptığı bir ayrım var. öncelikle o ayrımı belirtip ardından yanıldığı yeri söyleyeceğim.

freud korku ve kaygı kavramlarını düşünürken şöyle bir ayrım yapıyor. diyor ki korktuğumuzda korktuğumuz şey bir nesni halindedir. yani neden korktuğumuzu biliriz, kaçtığımız şeyin ne olduğu biliriz. dolayısıyla korkuda bir nesne vardır. ancak kaygıda nesneleşmiş bir şey söz konusu değildir. dolayısıyla yaşanan durum bir anlamda çaresizliktir, çünkü ortada bir duygu durumu vardır fakat bunun nesnesi yoktur.

freud yanılıyordu; kaygının da nesnesi, kendini gösterdiği yerler var. sözgelimi diş sıkışlarımızda, mide bulantılarımızda, fiziksel olarak sıcaklanmalarımızda ya da dil sürçmelerimizde. yani her şekilde gün yüzüne çıkabilir.

ben genellikle dişlerimi sıktığım dönemlerde kendime sık sık o an var olan dertlerimin ne olduğu sorup çözüm aramaya çalışırım. çünkü bazen insan kendini kandırmaya çalışabiliyor. mutluluk yalanını bazen o kadar abartırız ki kendimize yabancılaşmaktan, geri dönecek bir kendilik bile bulamayabiliriz. fakat beden asla yalan söylemez, bedeninize baktığınızda (varsa) bir derdiniz muhakkak görürsünüz.

bana öyle geliyor ki insanı bitiren şey kaygıdır, korkuyla yüzleşilebilir fakat kaygıda bu durum çok zordur.
edit:imla

vicdan azabı.

onun bunun çocukları ile uğraşmak.

insanı bitiren şey insanın ta kendisidir.

korunmadan seks.

(bkz: şüphe)

zaman.

türkiye'de yaşamak.

ruh yorgunluğu.

stres

yokluk
aileden birinin vefat etmesi ki bu durumda aslında herkes biraz ölür.
ve terk edilmek.( boynuzlandıktan sonra terk edilmek hele)