insanın bazen geberesinin gelmesi

muhatabın tarafından anlaşılmamak. karşındaki insanın empati gayretinin bile olmaması. devamlı sizi bir sınıfa, gruba dahil edip yargılama isteği.kimseyi değiştirmek gibi bir gayretim yok,kimseyi de ikna çabası içerisinde değilim. sözlük şunların eline geçti, bunların eline gecti v.s boş diyaloglar.bunlar ekşi de yapılıyor bak cehennem ateşi gibi. küfür ,hakaret gırla gidiyor.sen ne söylüyorsun ve diyeceğini güzel de.katilmasam da takdir edeyim.

bu bazenler o kadar çoğalıyor ki bazen. ders çalışmak zorunda olup içinden gelmediğinde, bir yere gitmek ya da bir şeyi yapmak zorunda olup canın istemediğinde..
bunlar basit örnekler duygu yükleyip derine inmek isterdim ama geberesim geliyo

günde 8-9 kere olan.

gerçekten geberme vakti geldiğinde, eskiden olan o geberme isteklerinin aslında o kadar da istenmiyor olmasını fark etmek...

ölmenin hissizleştireceğini bildiğimizden acıdan kurtulmaya olan arzumuzdur aslında ara sıra gelen.

çok ağladığında veya hiç geçmeyen bir acının altında kaldığında, kim istemez ki, o an ölmeyi, gebermeyi, pembe bir mezarlık olmak istemeyi?