1.
lübnanlı kısa film yönetmeni rachel mouawad tarafından çekilen kısa animasyon film; 2012 yılında yayınlanmıştır.
kendisiyle barışık olmayan bir kadının geçirdiği dönüşümleri anlatıyor.
aslında toplum veya sosyal medya tarafından dayatılan güzellik algılarına rest niteliğinde bir çalışma olduğu bile söylenebilir, kadın kuru kemik, oldukça zayıf, ancak dışarı çıkabileceği zaman başkası gibi davranıyor, eve döndüğünde ise kendi olabiliyor.
yorumlar kısmına bir göz attım ve bu durumun "duygusal acının bir metaforu" olduğu üzerine fikirler yer alıyor, bu fikir benim de üzerinde durduğum bir fikir oldu.
kendisiyle barışık olmadığı veya zayıf/ kilolu haliyle kabul edilmeyeceği için kendinden ödün vermesi filmin en can alıcı noktasıydı bence.
çok mutsuz olduğumuz zamanlarda sevdiklerimiz üzülmesin diye mutluymuşuz gibi davranabiliyoruz, sahip olduğumuz fiziksel özelliklerin bir "kusur" olabileceğini düşünüyoruz, örneğin fazla kilolar ya da çok zayıf olmak gibi durumlar örnek olarak verilebilir.
en can alıcı noktalardan biri de galiba şuydu,
kadın ancak evinde iken, dışlanmayacağı bir yerde iken kendisi olabiliyordu, tıpkı dönersen ıslık çal filminde travesti olan karakterin balon veya topları yığdıktan ve insanların dikkatini başka yöne çektikten sonra peruğunu çıkarması gibiydi.
farklı ve düşündürücü bir kısa filmdi.
tanımı bitirmeden önce konuyla ilgili çok sevdiğim bir pasajı şöyle bırakmak isterim.
kusur sandığın özelliklerini saklarsan sana benzer olanı da yitirirsin ana fikrinin çıkarılabileceği bir sözdü.
kendisiyle barışık olmayan bir kadının geçirdiği dönüşümleri anlatıyor.
aslında toplum veya sosyal medya tarafından dayatılan güzellik algılarına rest niteliğinde bir çalışma olduğu bile söylenebilir, kadın kuru kemik, oldukça zayıf, ancak dışarı çıkabileceği zaman başkası gibi davranıyor, eve döndüğünde ise kendi olabiliyor.
yorumlar kısmına bir göz attım ve bu durumun "duygusal acının bir metaforu" olduğu üzerine fikirler yer alıyor, bu fikir benim de üzerinde durduğum bir fikir oldu.
kendisiyle barışık olmadığı veya zayıf/ kilolu haliyle kabul edilmeyeceği için kendinden ödün vermesi filmin en can alıcı noktasıydı bence.
çok mutsuz olduğumuz zamanlarda sevdiklerimiz üzülmesin diye mutluymuşuz gibi davranabiliyoruz, sahip olduğumuz fiziksel özelliklerin bir "kusur" olabileceğini düşünüyoruz, örneğin fazla kilolar ya da çok zayıf olmak gibi durumlar örnek olarak verilebilir.
en can alıcı noktalardan biri de galiba şuydu,
kadın ancak evinde iken, dışlanmayacağı bir yerde iken kendisi olabiliyordu, tıpkı dönersen ıslık çal filminde travesti olan karakterin balon veya topları yığdıktan ve insanların dikkatini başka yöne çektikten sonra peruğunu çıkarması gibiydi.
farklı ve düşündürücü bir kısa filmdi.
tanımı bitirmeden önce konuyla ilgili çok sevdiğim bir pasajı şöyle bırakmak isterim.
kusur sandığın özelliklerini saklarsan sana benzer olanı da yitirirsin ana fikrinin çıkarılabileceği bir sözdü.
devamını gör...