inside out

pixar tarafından 2015 yapımı olan bir animasyon olup riley'in zihninden insan psikolojisine değinilen farklı bir yapımdır, türkçe adı "ters yüz".

20'li yaşlarındaki 3 kişi olarak sinema salonunda ağlayarak izlediğimiz, bunu çocuklar için yapmış olamazlar diye düşünmemize sebep olacak kadar derinlikli ve psikolojik temelleri olan şahane bir pixar animasyonu. pixar bu işi çok iyi yapıyor klişesinin ötesinde psikoloji ile ilgilenen yahut insana dair şeylere ilgisi olanların özellikle bayılacağı bir film. müthiş bir hikaye akışı var ve hem komik hem çok dokunaklı bir şekilde ilerliyor. aklıma düştü şimdi, tez vakitte yeniden izleyeceğim.

muhteşem bir disney-pixar animasyonu. duyguları işleyişleri gerçekten başarılı. keşke 2si çıksa dediğim film. ayrıca film dvdsinden şöyle minik bir bölüm daha çıkıyormuş. şuraya bırakayım:

riley’s first date

aşırı tatlı, izlerken insanı rahatlatan müthiş bir pixar animasyonu. ne zaman mutsuz olsam izlerim. beynimizde böyle duyguların varlığı ile bizi yönettiği fikri çok eğlenceli.
son olarak bing bong' bayılıyorum :,)

en sevdiğim animasyonlardan biridir. gün içerisinde hissedilen çoğu duygumuzu tanımlayamıyoruz, farkında olmadığımız duygularsa aslında yaptığımız davranışların çoğunu açıklayacak kadar güçlü. duygularınıza karşı farkındalığınızı arttıracak duygu dolu bir animasyon.

gelmiş geçmiş en iyi animasyon filmidir. insan psikolojisinin, karakterinin daha iyi anlatılabileceğini düşünmüyorum. söylemek istediğim çoğu şey sevgili yazarlarımız tarafından yazılmış zaten.
sadece şunu eklemek istiyorum:

ingilizcesi, ınsıde out olan film 2015 pixar yapımı olup bir animasyon filmidir. ana karakterimiz riley ve onun beş duygusu: neşe, üzüntü, tiksiniti ve korku. hikayesi ise riley ve ailesi yaşadığı yerden taşınması ile başlıyor. aslında çocuklara yönelik bir film olsa da her pixar yapımı gibi yetişkinler de gayet rahat izleyebilir. film neşe duygusunun diğer duyguları bastırmaya çalışması ile yokuş aşağıya giderken aslına bütün duyguların önemli olduğu her duygunun da yaşanması gerektiğini anlatıyor.

ilk izlediğim zaman beni o kadar etkileyen bir filmdi ki bir süre etkisinden çıkamamıştım bile diyebilirim. ben en eğlendiren yerler de tek ana karakterin değil anne babasının da ne hissettiğini gösteren onları es geçmeyen bir film olması. riley'nin ana duygusu neşe annesinin ise üzüntü babasınınki ise öfke olduğunu filmi araştırırken okumuştum hatta riley büyüdükçe kontrol mekanizması büyüyor fark etmiş olmayabilirsiniz.

filmi çok sevdiğim için nereden başlamam gerektiğini bilemiyorum ama film kesinlikle izlenmesi gereken bir film çocuk gelişimciler ergen psikolojisi üzerine çalışanlar tarafından kesinlikle tam puan alan film, en iyi animasyon oscar'ını da aldı. soul filmini izlerken ters yüzü düşünmeden edemedim eğer soul filmini sevdiyseniz ter yüze bayılacaksınız. filmi klasik olarak anlatmak pek içimden gelmiyor mesela film, bir sürü metafor bulunduruyor örnek vermem gerekirse sizi siz yapan ''dayanak adalarınız'' yıkılmış olabilir, unutulanlar uçurumunda zihnininiz 'in artık hatırlamadığı anılar yer alıyor olabilir. herkesin yaşadığı duyguları umutsuzluk boşluğa düşmüş hissini çok iyi anlatıyor ki bunun yanında da animasyonların güzelliği canlılığı da kesinlikle mükemmel pixar bu işi yapıyor * eğer filme puan vermem gerekirse de filme 10/10 rahat veririm*

çocuk filmi denip geçilmemesi gereken muhteşem animasyon filmi. bir çoğumuz duygularımızın mantığını az çok biliyoruz belki ama filmde bunlar o kadar tatlı ve hoş bir şekilde anlatılmış ki izlerken insan "ya gerçekten böyle" demeden edemiyor.

en olmadı sıkıntıdan çatlamak üzere olduğunuz ve canınızın hiçbir şey yapmak istemediği bir ara açıp izleyin derim, pişman olmayacaksınız.

fizyoloji dersinse nörotransmitterleri işlerken hocamız önermişti ve ilk kez o zaman izlemiştim bu filmi. gerçekten ağlayarak izlediğim animasyonlardan, harika. filmin sonunda ikincisinin de geleceğine dair bir sinyal çakmışlar sanki ama az önce okuduğuma göre ne yazık ki ikinci film gelmeyecekmiş.
buradan

küçük bir kızın zihninde barınan duyguların durum kontrollerini anlatan bir film diyebiliriz sanırım.
animasyon filmi diyip geçemeyeceğiniz bir film.
önermeleri çok güzel.
duyguların kontrolünde neşe, üzüntü, öfke, korku, tiksinti var. hepsi birbirinden sempatik tasarlanmış.

neşenin olmadığı yerde kontrolün nasıl kaybolduğu ve kişinin nasıl çuvalladığını görüyorsunuz daha çok. başta her çocuğun izlemesi gereken bir film kastımca. hatta mümkünse ailecek izleyiniz.

çok sevimli bol ayrıntılı pek bir hoş ailecek izlenebilecek bir animasyon filmi.

her şeyden önce ortada neşe vardı diye başlayan kontrol mekanizması üzüntü, korku, öfke ve tiksintiyle devam ediyor. kişilik adaları, çekirdek anılar, bunların çöküşü ve kişinin boşluğa sürüklenişinin mekanizması güzel düşünülmüş. en önemlisi her anının üzüntü içerebileceği, mutluluğun dahi içinde üzüntü olabileceği, hayatta her daim sadece mutluluğa tutunulamayacağı fikri vardı.

hoş olan diğer detaylara gelecek olursak;

- olur olmadık zamanda zihin kütüphanesinden sakız reklamının müziğinin devreye girmesi,
- annenin babayla her kavgasında zamanında bahama adalarında reddettiği pilotu düşünmesi, sonlara doğru aynı pilotu öğretmenin de düşlemesi, dolayısıyla pilotun yürüyüşken olduğunun anlatılması,
- bilinçaltındaki korkuların en büyüğünün anneannesinin süpürgesi, brokoli ve doğum günü palyaçosu olması,
- garson kızın sinirli olması ama neye sinirli olduğunu kendisinin de bilmemesi,
- otobüs şoförünün kontrol merkezinde sadece öfkenin olması,
- başrol kızını görünce tüm sistemi çöken çocuğun zihnindeki her parça.

hepsi çok hoş detaylardı, peş peşe zihinlere dalarak oluşturdukları fikrin dibini sıyırmışlar bence, gayet makul.

ayrıca puberte tuşu da nedir ki gerçekten, hiç önemli değil muhtemelen.*

ters yüz bir animasyon filmidir.
2015 yılında yayınlanmış ve yayınlandığı andan itibaren çok sevilen bir animasyon filmidir. yakın zamanda ikinci filmi de çıkmıştır.
film çıktıktan sonra bir çok ödüle aday olmuş ve bir çok ödülünde sahibi olmuştur.
filmde yer alan kahramanlar küçük bir kızımız olan riley'in kafasında olan biten bütün duyguları birer karakter olarak can bulur ve bu şekilde bize gösterilmektedir. her insana ait olan temel duygu durumları olan neşe,üzüntü,öfke,korku,tiksinti duygularının birer karakter olarak canlandırılması oldukça zekice yazılmış bir animasyon olduğunu izleyiciye göstermektedir. bu beş duygunun kendine has tavır ve tutumları oldukça güldürüyor..
ana kahramanımız olan riley'nin ara ara eski hatıralarına gitmesi ise oldukça tatlı bir hüzün barındırıyor.
ailesi ile yeni bir şehre taşınan riley ve ailesi bu yere alışmaya çalışırken aynı zamanda geldikleri bu yerde de güzel anılar peşindelerdir. bu olayları etkileyen en önemli durum ise riley'nin artık ergenlik dönemine geçiş yapmasıdır. ortalık artık iyice karışır..

ailenizle izleyebileceğiniz tatlı bir animasyon daha. umarım ikinci filmi de ilki gibi güzel ve eğlenceli olmuştur. izlemek için can atıyorum.ilk filmi izleyecekler için ise şimdiden keyifli seyirler dilerim.

böyle bir animasyon çekilebilir mi ne vicdansız insanlarsınız siz? koca koca adamlar izlerken gözleri dolar falan diye hiç mi düşünmediniz? bana bunu yaşatmaya ne hakkınız var!

şakası bir yana izlediğim en iyi animasyon film. pek animasyon film izleyen biri olmasam da güvendiğim birilerinden aldığım tavsiye üzerine geçtim ekran karşısına.

film, taahhüt ettiği gibi oldukça neşeli bir şekilde başlıyor. sonradan yaşanan aksaklıklardan dolayı, yer yer eğlenceli bölümler içeren bir koşturmacanın içine dalıyor. görsel olarak öyle etkili ki izlerken hiç sıkılmıyorsunuz. hikaye sizi direkt olarak kendine çekiyor.

psikolojik yönüne gelirsek de aslında bildiğimiz duyguları gün yüzüne çıkartıyor. ciddi bir neden sonuç ilişkisi kuruyor. mücadeleyi, inancı göze çarpa çarpa gösteriyor. hayatın içinde her duygunun olduğunu ve hüznün aslında ne kadar da gerekli bir duygu olduğunu anlatmaya çalışıyor.

filme notum bir filme en çok kaç not verilirse o. birazcık hafızamdan silip yeniden izlemeyi iple çekiyorum.

benim gözümde disney pixar'ın yaptığı en güzel yapımlardan birisi. akan, sıkmayan, bittiğinde hoşnut eden güzelim bir filmdir. insanı içine çeker, hatta belirli zaman aralıklarında kendini yeniden izlettirir. bazen eğlenceli olduğu kadar bazen dokunaklıdır da. ayrıca türkçe dublajı oldukça başarılıdır.

izlerken bazı sahnelerde beni ağlatmış olmasına rağmen çoğu sahnesinde de yüzümde tebessüm oluşturan tatlı mı tatlı bir animasyon filmi.
ki ben animasyon filmlerine ön yargıyla bakan biriydim normalde, buna rağmen aşırı derecede beğendiğim bir animasyon filmi oldu. bu konudaki ön yargılarımı kırdığını söylemeliyim.

riley karakterinin kendi duygularının karakterize edilmiş hali o kadar iyi yansıtılmış ki ister istemez benim duygularım arasında da böyle bir çatışma olsaydı eğer ne olabileceğini düşündüm.
benim içimdeki küçük milkşeyh endişe duygusuna ne kadar karşı gelebilirdi ondan emin değilim ama izlediğim film dolayısıyla bu konuda beni o kadar gaza getirdi ki küçük milkşeyh neşe dışındaki diğer tüm duyguları silip atabilirdi sanırım.
sadece çocuklara değil, herkese hitap eden ve herkesin kendinden bir şeyler bulabileceğini düşündüğüm bir animasyon filmi olduğu da buradan anlaşılır. ama özellikle riley ile aynı yaşlardayken de bu animasyon filmini izlemiş olmayı çok isterdim, belki o zaman bir şeyleri daha iyi bir şekilde açıklığa kavuşturabilmiş olurdum.

kısacası eğlendiren , öğreten , düşündüren , birçok duyguyu içinde barındıran ve tekrar tekrar izlemek isteyeceğim mükemmellikte bir animasyon filmi benim gözümde.