instagram’da kendini ünlü sanan arkadaş

bir tane var öyle. sabah akşam soru soruyor anket yapıyor yeni post diye hikaye paylaşıyor. beni rahatsız etmiyor ama. aman canım nasıl mutlu oluyorlarsa öyle yapsınlar bu kadar küçük bir şeye gıcık olacak değilim. kendini ünlü gibi hissetmek istiyordur öyle mutlu oluyorsa bozmam ayak uydururum.

keşke olsa benimkiler ölmüş gibi

attigi postu storyde de paylaşır buyuk harflerle new photo diye

200 takipçim var şimdi fenomen değil miyim ben?*

+ şöyle bir fotoğraf çeksene instalık.
-neylik?
+ya çek sen çek.
-ne yazim altına?
+atını ken kovboy yaz.

canlı yayın açar, sanki ulusa seslenecek pezevenk. ne idüğü belirsiz karıları herifleri takibe almış, sorsan bu kim diye, ne bileyim takipleşiyoruz der.

bunun en kötüsü sevgili versiyonudur. hemen yarı yolda bırak kaç. sevgi emek filan değil. bırak edebiyatı da kaç kurtar kendini.

allah muhafaza, bu hayattaki en zor insan, 500-2.000 arası takipçili instagram ünlümsüsüdür.

ay fenalık geldi, şimdi düşüp bayılıcam.

profili açık olan arkadaştır aynı zamanda.
popüler olmak için de takipçi satın almıştır.
ama takip eden 15 bin kişiye rağmen gönderilerini beğenen kişi sayısı 50 -100 kişiyi geçmez.
arada da salı pazarı'ndan aldığı çakma tişörtleri sponsordan almış gibi etiketleyerek yoluna bakar.

ay işte bu benim çevrem, iş arkadaşlarım.
1.800 takipçisi var hele bir tanesinin, bir story atarken tam 30 dakika düşünüyor. yahu 2 hafta dekolte giyme takipçin falan kalmaz bacom kasma nolur ya.

bende de var bundan ahahfafas. hoş bizim aramızda bir espri bu. fanlarım beni bekler diye diye fotoğraf çekiyor habire. neyse biz onu öyle aldık kabul ettik. yapacak bir şey yok.

(bkz: knk borç versene maaş yatmadı benim mavi tik ödemesi geldi)

merhaba ismim ibrahim yılmaz.