intihar eden bir insanı anlamak

kendi yaşamını kendi arzusuyla sonlandıran bir insanı anlama eylemidir.

sahip olunan yaşam bakışı nedeniyle intihar eden bir insanın ideolojisinin peşinden gidenler için demek istediğim çok şey var ama korkakca söyleyebileceğim tek şey şu: yaşamın sonunda aradığınızı bulamayacaksınız, sadece yaşamın içinde yaşamak istediğiniz hayatı bulacaksınız.

defalarca kez intiharın eşiğinden döndüm, bana neler hissettirdiğini biliyorum, bu göğsüme kazınmış bir hayat izi.

lütfen yaşayın, sizin hayat iziniz "yaşamak" olsun.

(bkz: eric harris'i anlamak)
(bkz: dylan klebold'u anlamak)

insan ne yaşarsa yaşasın yaşamayı elden bırakmamalı bu canı veren rabbim elbet alıcağı günüde biliyor
önemli olan her şeye rağmen yaşayabilmektir ama öyle sadece nefes almak değil bizi üzenlere inat gülümsemeliyiz. bizi düşürenlere inat,daha sağlam kalkmalıyız ayağa. gerektiğinde korkmadan gerçeklerle yüzleşmeliyiz.
ama en önemlisi
her şeye ve herkese inat önce yaşamalı sonra gülümsemeliyiz.

hayal edecek ve umut edecek bir şey bulamayan kara delik misali dibe çekilen kişi. intihar etme düşüncesi çok uç bir düşünce o yüzden tam anlamak mümkün değil.

tanımadığım biriyse ölürken çektiği acıyı, tanıdığım biriyse neden ettiğini çoğu zaman anlarım. maden suyu şişesine oturup ölmeyi beklemek dışında pek çok yol denedim vakti zamanında. kiminde ölemedim, kiminde kurtarıldım. dönüp bakınca ardıma aynı ruh haline girer miyim bilmiyorum ama ölümün kendi iradem dışında gerçekleşmesinden korkmuyorum artık.

anlamamak büyük sorun. stefan zweig in mektubunu okuduğumda, ona hak verdim.
yine de pes edilmemesi gerektiğini düşünüyorum. her zaman güzel ve umutlu günler görme ümidiyle yaşamalı insan.

yaşamayı ve kendimi çok seven bir insan olduğum için asla o insanı anlayamam. çok zor şeyler yaşamış ve bunu kaçma yolu olarak düşünüyordur ama kaçmak ne kadar doğru ki? umarım intiharı düşünen insanlar savaşmayı seçerler. çünkü bu hayat savaşarak ve kendine inanarak güzelleşiyor.

kesinlikle yaptığım eylemdir.

bir insanı intihar ettiği için anlamak normaldir
anlamamak anormaldir.

insanların çeşitli sıkıntıları ve o sıkıntılara verdikleri tepkiler değişiyor.
bazı insan kabullenemiyor hayatın bu kadar acımasız olduğunu taşıyamıyor.
bazısı intihar etmemek için değer bir şey bulamıyor.
bazısı ise intihar etmek için değer bir şey bulamıyor.

ben bu hayattan kendi isteğiyle gitmek isteyenleri son derece anlıyorum.
hepimizin düştüğü o bunalımdan kurtulamıyorlar bizde kurtulamıyoruz.
biz kurtulamadığımız sancılarımızla yaşarken onlar yaşamamayı seçiyorlar.

benim çok sevdiğim bir şair nilgün marmara hayatına kendi isteğiyle son vermiştir.
onu çok okudum çok öğrendim çok hak verdim.
neden kendini öldürdüğünü anladım.
şiirlerini başka gözle okudum.

burada daha ne kadar öleceğim?
yeryüzüyle gökyüzün aracısı olarak bulutu haraca kestiğiniz yerde?
ben size alışamam.

böyle demiş böyle kanamış.

intihar etmeden iki yıl önce bitirdiği tezinde (sylvia plath’ın şairliğinin intiharı bağlamında analizi) şöyle bahsetmiş şöyle aktarmış hislerini.

belki kendini yok etmek de bir kendini koruma girişimi, sevgi görmek için atılan bir çığlık, mutlu yaşama olasılığının aranışıdır.

yani bir başkasının intiharını anlamış. anlam vermiş. ona hak vermiş.

kendi kaçış özgürlüğünü elinde bulunduran insanları anlamamak bir başka insana düşecek bir olay değildir. o yüzden anlamalıyız.

anlayamazsınız. anlayamayız. kimse kimseyi hiçbir zaman tam anlamıyla anlayamaz. sadece anlamaya çalışırken hissettikleriyle kalır. insan başına gelmeden anlamaz diye bir söz var ya. çok katılırım o söze. belki intihar etmiş bir kişiyi yine intihar etmiş bir kişi tam manasıyla anlayabilir ama bizler tam olarak anlayamayız. anlamaya çalışmakla kalırız. bu bence bizim başımıza gelmeyen fakat başkasının yaşadığı her olay için geçerli.

hayatın ve yaşamanın anlamının kalmadığını düşünen insanların yaptığı eylem. bu hayatı yaşamaya değer görmeyen, büyük travma yaşayan insanlar da olabilir. bazen bazı zorluklara katlanmak çok, çok ama çok zor olabilir. lakin yine de mücadeleye devam etmek, pes etmeden çözüm yolu aramak, kısacası yaşamak her şeye rağmen güzeldir. pes ettiğiniz ve zorlukları kabullendiğiniz noktada belki sıkıcı ve içinden çıkılması zor bir durumda olduğunuzu düşünebilirsiniz. mücadele etmediğimiz sürece hayatın hiç bir anlamı kalmaz.

intihar eden çok yakınen tanıdığım biri çıkmazsa açıkçası pek sallamıyorum.

etmişse etmiş lan banane, 90 milyondan 1 adet eksilmiş hepitopu.

vicdan, empati göstermem gereken daha mühim hadiseler var.

kesinlikle önermediğim durumdur. fazla empati de bazen zararlıdır kanımca. denemeyin, denetmeyin.

“cesetle empati kuramazsın.”*

“aşk mektubu yazmadan intihar mektubu yazamazsın.” *
intihar mektupları da aşk mektupları gibi yalan ifadeler içermektedir, ciddiye alamazsın.

anlatmak zor degil yorulmuş ve pes etmiştir bekletisi kalmamıştır yanlizdir anlıyorum

intihar etmenin bizde tetiklediği his hüzünlü ama bence yanlış. hayatını sonlandırmak istemek yanlış yorumlanıyor. hemen diğer tarafa geçmek isteyen biri olabilir, burada bir şey farkedip kendince öyle bir karar vermiş olabilir. bu dünyayı sevmek durumu zaten saçma, sevdiklerimizle çekilir oluyor ancak, ama hiç bir zaman çoook iyi değil dünya.

biraz içimi dışıma dökmeye geldim. kanatabilir kalemim ve belli çok acıyacak yüreğim. sizin hiç sevdiğiniz öldü mü, gömüldü mü? bir gün haber alamadınız yitirecek gibi oldu mu aklınız. aradınız mı onu, boynundaki o ipten nefret ettiniz mi. ölüden korkardınız ama hiç korkmadınız. sırtlanmanız gereken bir acı var çünkü. hani o en sevdiğiniz dağ'dı size yar'dı. dağ dağıldı un ufak oldu. yar yara oldu. öyle çekip gidildi hayatınızdan. öyle. sizin içiniz kıyıldı mı. mesela beraber güldüğünüz o kafe çöl şimdi. sevdiğinizle bir yolu vardı, olmalıydı. sevdiğiniz mi yok sevin. güzelleşmenin sebebi sevgin. sevdiğinizi sizsizlikle sınamayın. eğer intihar etmeyi düşünenler varsa ne olur görün . seviyorsanız kalın be. gitmeyin öyle. çok zor çok acı. yaşamayın, yaşatmayın. ne olur hayatı yaşayın

izninizle bir alıntı eklemek istiyorum.

"selim artık hepimizden küçük olacaktı. hepimiz yaşlanacağız: saçımız dökülecek, derimiz buruşacak. kendimizi, aynada gördüğümüz ihtiyar suratımızla tanıyacağız. fakat selim hep 28 yaşında kalacak bizim için. gençlik fotoğraflarımıza bakar gibi olacağız onu hatırlayınca. selim hep genç kalacak."

her ölüm üzücü ve arkasında bir hikaye bırakıyor. falanca kişi intihar etmiş dendiğinde günlerce kendime gelemiyorum. liseden bir arkadaşım kendini evin borusuna asarak intihar etmiş. uzun zaman sonra başka bir arkadaşımdan duydum günlerce üzüntü içinde boğuldum. niye bizi bıraktın? niye?

yaşayanları anlayamazken ölenleri nasıl anlayalım? zor...

intihar ettikten sonra anlasanız da pek bir anlam ifade etmeyecektir...

bu kaos dolu dünyada amacına ulaşmış, mutlulukları yaşamış, onları paylasmissa geriye yalnızca sıkılmak duygusu kaldıysa eğer bence haklı sebepleri varmış. der saygı duyarım.