isa'nın allah'ı babası yerine koyduğu gerçeği

söylendiği üzre yeryüzüne bir babadan yoksun gelen, yani cismen bir babası olmayan isa'nın yaratıcısını babası yerine koymuş olabileceği gerçeğidir. (manevi anlamda veya daha başka)

bunda garip olan ne var ki? bu hikayede taşlar gayet de yerine oturuyor. buna böyle inanan bir hristiyanı tutarsız olmakla suçlayamayız ki...

isa'nın öğrencileri, yoldaşları ve onun tanrı tarafından insanlığa gönderildiğine iman edenlerin ona,
"ey allah'ın/tanrının oğlu" şeklinde hitap etmeleri mantıken pek garip görünmemekte..

zira o dönemlerde insanlar babalarının adlarıyla anılırlardı. ve bağlı bulundukları kabile, soy önem arz ederdi. babası belli olmayanlara, aileleri tarafından terk edilmiş çocuklara, soyu ve ailesi hakkında kesin bir bilgiye ulaşılamayan insanlara kötü söz söylemek yerine farklı şekillerde hitaplar kullanılırmış.

sonuç olarak hikayeyi ele aldığımızda isa'nın allah'ın oğlu olarak anılmasında bir sakınca yok. bu onun kimsesiz, sahipsiz olmadığını, onun arkasında allah olduğunu vurgulamak için de rahatlıkla söylenebilecek bir şeydir...

sonradan burada bir takım abartılar, eklemeler, çarpıtmalar elbette olmuş olabilir. lakin isa'nın sadece tanrının oğlu olarak anılmasında esasen herhangi bir sakınca olduğunu düşünmeyenlerdenim. ve yaşarken de bu şekilde anıldığını, bu şekilde kendisine hitap edildiğini düşünüyorum..

bence islam dini burada meseleyi doğrusuyla ele alamadığı için problem çıkıyor.
hristiyanların inançlarına yönelik eleştiri bir takım ayrımlar getirerek yapılmıyor. ve tabii ki de hristiyanların inançlarının en önemli dayanak noktalarından olan ve sembol haline gelen çarmıh hikayesi de islam dininin kesin bir dille reddettiği bir hadise olduğu için islam'ın söylediklerinin hristiyanlar açısından hiçbir önemi kalmıyor. çünkü hristiyanlar müslümanların peygamberinin isa'yı ve isa'nın hikayesini daha sıradan bir hale getirmeyi amaçladığını düşünüyorlar. buradaki asıl niyetin, hristiyanların inandığından bambaşka bir isa yaratmak olduğu fikridir onlara göre.. isa'nın peygamberlik sınırları içine çekilmesiyle hristiyanlık temelden sarsılmış olacak ve o büyük isa figürünün yerini artık yeni bir din olan islam ve onun peygamberi dolduracaktır...
sonuçta bunlar hristiyanları nasıl islam dinine çekebiliriz üzerine bir çalışmadır. fakat itibar görmemiştir.
sonuç olarak, isa'yı isa yapan temel unsurları dışlayarak hristiyanların inancını, isa'ya bağlılıklarını istediğiniz şekilde değiştiremediniz ve onları kendi potanızda eritemediniz, kendi safınıza dahil edemediniz.

bu batılı din adamlarının bir kısmı tarafından da böyle okunmaktadır.

islam'daki isa üzerine düşünceler kapsamında en akla yatkın değerlendirmeler bunlardır...

hepsi birbirinin laciverdi.. bizimkilerin "allah dostu" ilan ettikleri normal mi.. betimledikleri allah, yalnızlıktan sıkılmış ta, dost mu aramış, aramış da bula bula bunları mı bulmuş..
al birini vur ötekine.. ko rahvan gitsin..!

mesele isa'nin tanri olmadigini soyleyen ilk yuzyildan bircok hristiyan ekolu vardir.

buma dair ulkemizin en buyuk mesih arastirmacisi zafer duygu'nun kitaplari ve videolari izlenebilir. kendisi ilk yuzyillardan bunu inkar eden hristiyan mezhebi ve hatta bir kisim incillere atif yapiyor.

eldeki 4 incil, isa'dan yillar sonra ve anonim sahislar tarafindan yazildigi icin itibar edilmesi dogru degildir.

bu baglamda hadisler dahi incil'den daha guvenilirdir.

cunku hadisleri kimin yazdigi belli, ve sozlu tarih yoluyla, isnad/sened dedigimiz zincirlerle, guvenilir oldigu buyuk alimlerce bildirilen zqtlar tarafinsan aktarilirlar. ki genelde 1 hadis, 1 degil, 1den fazla zincire sahiptir.

ıncilde bir sozlu tarih de yoktur. cunku incilin yazarlari anonim oldugu gibi, bunu isa'ya dayandirabilecek guvenilir bir senede de sahip degiller.

peygamber'in kalp kirmak kabe yikmak gibidir demesiyle,
isa'nin ben tanrinin ogluyum demesi arasinda fark yoktur.

cunku ikisi de bir senede dayanmaz. hadis ilminde ilkini uydurma kabul ettigimiz gibi, ikincisine de inanmamiz icin bir sebep yoktur. o sebepten kriterlerimizce de uydurmadir

isa diye biri yok. roma kayıtlarında ismi bile geçmez. yahudilerin efsaneleştirdiği biriydi o. yahudiler kafayı kırmış, sonra din kurmuşlar. çilesini de tüm dünya çekiyor işte.

(bkz: olmamış olaylar hakkında olmuş gibi başlık açmak)

uydurmuşsunuz, hz. isa böyle bir şey yapmaz ama insanlardan hz. isa'yı allah'ın oğlu yerine koyan vardır. onlara da ihlas süresiyle bir cevap veririz:


de ki: “o, allah'tır, bir tektir.” 2. “allah samed'dir. (her şey o'na muhtaçtır, o, hiçbir şeye muhtaç değildir.)” 3. “ondan çocuk olmamıştır (kimsenin babası değildir). kendisi de doğmamıştır (kimsenin çocuğu değildir).” 4. “hiçbir şey o'na denk ve benzer değildir.”

hristiyanlık ancak ms. 80-100 yıllarında yerine oturdu .
kitap inmemiş dindir , yazılan incilerin islam'da ki karşılığı hadislerdir .

aslına bakarsanız hristiyanlığı incil(ler) islam'ı hadisler ayakta tutuyor.
yani ortada bir yaratıcı dini kalmamış..

aslınabakarsanız ayetler kitap yapılsın diye gönderilmedi ,ayetler ve toplu ayet olan sureler risale tipi bildirgelerdir.
elçi'nin de kitap olsun demediğini biliyoruz .
ortada olan hadisler -inciller dini.
yahudilik kadar sağlam değil.
bana göre ibrahim'e mesaj verilen dinin en gelişmiş ve son şekli yahudiliktir.
yani sağlam kaynak yahudi masallarıdır.

gerisi ???????