ismet özel

şiirden çok dava adamıdır. şiirlerini çok güzel bir şekilde okur. şiirleri ise 'vasat'tır.

aynı düşünce yapısını paylaşanların hoşuna giden ama benim edebi bakışımla başarılı olmayan bir şairdir.
hiçbir şiirini ikinci kez okumadım. şiirlerini okurken aklımdan hep 'hoyrat' kelimesi geçiyor.

ismet özel, eleştirmeye gelmiş dünyaya. kibirli burnunu bir şeylere kıvırır durur sürekli. aynı film çekmeye götü yemeyen sinema eleştirmenleri gibi. toplanıp yönetimi versek kabul etmez korkusundan, ama utanmadan isa'lık taslar tabii, "bakın reddettim krallığı" der. dayaklık ya.

bir de müthiş sığ bir adam. elime alıp bakıyorum şöyle; ne dini ne felsefi derinliği var ne de zamanın ruhundan anlar. tıngır mıngır bir herif, tam bir şair! ama işte en sevilen kanaat önderi tipi de bu! kendisi ve kitlesi cehalet ve kibir yönünden fetö'nün aynısı. eylemsiz fetö!

ismet özel türklüğü amerikanlık gibi genetik ötesi bir tanıma taşımaya çalışıyor. amerika'dan arakladığı tanımla amerika karşıtlığı taslıyor bize ahaha.. eğer türk olmasaydı başta kendisinin karşı çıkacağı bir fikri sanki çok normalmiş gibi dayatmaya çalışıyor kuş kadar beyniyle...

ezra pound özentisidir. yine ezra pound gibi büyük bir şair ancak küçük bir insandır.

ne düşüncelerini ne de şiirlrini sevdiğim bir zattır.
bu zatın şiirlerinde bir iticilik, bir zorlama var.
ne kadar karıştırırsam, o kadar şiir olur anlayışı şiire götürmez.

boş adam, şaircik.

toplum beni anlamıyor triplerine giren bir abimiz. bu triplere en çok genç ergenler girer. sanırım ismet özel daha ergenlikten çıkmamış. sanki birisi ''karşim sen adamsın, sana uzanan el bize uzanmıştır. senin için ölüme giderim karşim'' falan dese düzelecekmiş gibi ya da ergenliğe dair yaşanması gereken fakat yaşamadığı ne varsa o yaşatılmalı.

televizyonda barbaros şansal ile tartışmalarını izlemeyi çok isterdim.

görüşlerini beğendiğim şair yazar. bu yüzyılda görüşleri biraz ters bu yüzden tepki çeken biri. ama çoğuna katılıyorum. amentü şiiri çok güzel .

şair aynı zamanda yazarımız. hüznün şairidir.
başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla
düşmanı gösteriyorlar,ona saldırıyoruz
siz gidin artık
düşman dağıldı dedikleri bir anda
anlaşılıyor
baştan beri bütün yenik düşenlerle
aynı kışlaktaymışız
incecik yas dumanı herkese ulaşıyor
sevinç günlerine hürya doluştuğumuzda
tek başınayız.

jazz yapmışlığı var.

ağzının bir kıvrımından cesaret bularak tek yürekte susayışlar yaratan yağmurlara açıldım.

" başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
bakıp başkasının başkayla kurduğu bağlantıya
aşka dair diyoruz ilk anı bu olmalı
ilk önce damarlarımızda duyuyoruz çağıltısını
uzak iklimlerin
kokusu gitmediğimiz şehirlerin önceden
bir baş dönmesiyle kabarıyor hafızamızda
sonra ayrılıklar düşüne dalıyoruz:
bize ait olan ne kadar uzakta! "

enteresan bir kişilik. şairlerin çoğu enteresandır da yani ismet özel bambaşka bir enteresanlık içerisinde.

ismet özel gençliğini sosyalizm için mücadelede geçirmiş, yaşlılığını ise türk ırkının üstünlüğünü anlatmakla geçiriyor. inanılmaz garip.

dev-genç marşını yazacak kadar dev-gençli...

》 bir dönem ataol behramoğlu ile yakın arkadaş, aralarından su sızmıyor, askerde iken ataol behramoğlu na mektup yazabilmek için, tedavi ile kurtulabilecek bir dişini çektirmiş (diş çektirince iki gün rapor alındığı için,) iki günde uzun uzun mektup yazmıştır.
》1973 te, bileğini keserek intihar etmeye kalkışıyor, hastaneye filan kaldırılıyor, bu dakikadan sonra meşhur "amentü" şiirini yazıyor.
》ondan sonra islâmi kanada geçiyor, yazdığı yazılar çok müthiş ama sağ/muhafazakâr kesim bu adama karşı hep truva atı gözü ile bakıyor, muhafazakâr kesim tarafından kitapları çok okunmuyor.
》ismet özel in babası polis memurudur, şiirlerinde bundan bahseder zaman zaman.
》orijinal bir şairdir; yalnızca ismini yazdığı ancak henüz dizilerini yazmadığı şiirleri vardır, sanırım bu yönü ile başka bir örneği yoktur. yani şiir kitabında, şiirin ismi var, örneğin "üvey kardeşim cesar" ama şiir dizeleri henüz yok.
》tek bir şiir dizesini yazmak için günlerce uğraşır, grameri harikadır.
》başta "tahrir vazifeleri" olmak üzere, makale tarzı yazıları çok harikadır, insanı düşünmeye sevk eder, yazıları sanki güncel bir olay için yazılmış gibi düşünsekte, bugün okuduğunuzda hala güncelliğini koruduğunu fark edersiniz.
》idealist bir insan/yazar/şairdir. kitapların, best seller olması gibi bir kaygısı yoktur. herkes benim kitabımı okumak zorunda değildir, diye kendisi ile barışık bir insandır.
》şiirleri çok anlaşılmaz, yazıları ise daha da anlaşılmazdır. onun kitabını okuyan, ve seven onu terk etmez, tüm kitaplarını okur.
》 ona karşı, intihar sonrası değişimi nedeni ile kızgın olan sol veya sosyal demokrat düşünceye sahip kişiler, onu yerden yere vururlar (kendisinin bu eleştirilere cevap verdiğini hiç görmedim; en güzel cevabı veriyor görmezden geliyor.)
》 sağ/muhafazakar kesim ise ona hep truva atı muamelesi yapmıştır. onun kitaplarını veya makalelerini okumaktan imtina etmiş, hatta zerre sevgi dahi göstermemişlerdir. ancak islâmi konulara hakimiyeti, kökten sağ/ muhafazakâr çizgide olan kişilerden daha berraktır. sanırım, konuyu çok basit ve yalın ifade edebilmesi de kıskanılmasına sebep olmuştur.
》ilk kez, ismet özel okuyacaklara ilk kitap olarak, "tahrir vazifeleri" kitabından başlamaları önerilir.

iki tane en beğendiğim eserini bırakıp gideyim,

ey kalbim, ey suları usul usul yükselen gizli deniz içimiz, damar damar parçalansa da dışımız lal gibi sessiz.

insanlar
hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır, o ferah ve delişmen birçok alınlarda betondan tanrılara kulluğun zırhı vardır.

anlayamıyorum, şiirden hiç anlamam zaten.

çok güzel şiirlerin sahibi. öyle güzel de şiir okur ki bir saatlik yusuf masalını soluksuz dinletir.
büyüksün hocam, büyüksün.