istanbul’da en sevilen mekan

gidip gördüğüm kadarıyla balat'ta ufak şirin 2 katlı bir yer var yamulmuyorsam cumbalı kahve idi. burası olabilir evet.

saysam bitmez.

(bkz: sarayburnu)
yazın çok kalabalık olduğundan, güzel olmaz ama kışın kimse yoktur ve eskiden bağlı olduğu gülhane parkı ile arasına yol girdiğinden, geceleri de kapalı olmaz ve aynı noktadan galata köprüsü, galata kulesi, boğaz köprüsü, kız kulesi, ve daha sayamayacağım bir sürü yapıyı tek noktadan görebilirsiniz ayrıca istanbul'a has olan bir özellik olan manzara izlerken başkasının izlediği manzarada yer almak deneyimini yaşayabileceğiniz kış gecelerinde gitmeyi çok sevdiğim güzide mekan.

--! spoiler !--

mustafa kemal'in hayattayken kendi heykelini diktirdiği ilk yer burasıdır

--! spoiler !--

tek yer söylesem diğerlerinin hakkı kalır. şöyle bir liste yaptım.

gül çay evi; süleymaniye'de iü hemen yanında kirazlı mescit sokağının hemen başında. gül abla ve oğlu batuhan işletiyor. etraflarında şaşalı mekanlar olmasına rağmen bir çok kişinin tercih ettiği ve insan manzaralarını izlenebilecek en güsel yerlerden biridir.

kitapçı ahmet; okuduğum kitapların çoğunu aldığım yerdir. çoğu yerde bulmadığım kitabı burda buldum. sadece melih cevdet anday' ın teknenin ölümü kitabını bulamadım.

day day pastanesi; beyazıt meydanda kapalı çarşı'nın çarşıbaşı kapısına yönelirken sağdaki ilk sokaktan girildiğinde ilerde sol yapıldığında sağdaki ilk dükkan. tadı enfes elmalı turta, ve portakallı kurabiyeleri var. çörekleri ve kekleri de çok güsel.

bena dondurmacısı; istanbul da en güsel dondurmalı kadayıfı burada yiyebilirsiniz. bence öyle 8 yıl önce yolumu kaybederken bulmuştum. o günden beri ne zaman yolum düşse boş zamanım olsa giderim. aynı zamanda da müthiş sütlü tatlıları da var. yeri de beyazıt'dan çemberlitaş'a giderken solda gazi atik ali paşa camii'nin içine girildiğinde solda çarşı tarafının olduğu kapının hemen yanında sağda kalıyor.

karaköy istanbul kitapçısı; burayı tarif etmiyorum gidin yaşayın çok güsel bir yer. bir ara belediyenin caz konserleri vardı hep o günlerde işten sonra oraya giderdim. pandemi bitse de gitsek özledim.

gemilerin orası ve gökyüzünü izleme durağıda var aslında bu yer ile ilgili bilgileri yazamıyorum, umarım bir gün yazabilirim.

herkesin bilmesini istemediğim için yazmayacağım mekandır, mekanlardır. *

eski adı alkım kitap evi olan şimdi ki adı ise (bkz: kırmızı kedi) olan kitap evidir.bir yandan kitap okuyup bir yandan da şarabınızı içebilirsiniz. teras katındaki boğaz manzarası karşısında, arkadaşlarınızla sohbet edip bira da içebilirisiniz.güzel hoş mekandır.tavsiye edilir.

(bkz: ortaköy)

süleymaniye camii...
aşığım kendisine.

(bkz: ayasofya) müzesi. (en son müze olduğunda gittiğim için, son halini bilemediğimden mütevellit müze şeklinde belirttim.) 2.parantez ( böyle bir açıklama yapma gereği duydum, konuyla ilgili hassasiyeti olanlardan linç yememek için.) 3.parantez ( açıklama yapmak zorunda hissettiğim için de kendime kızdım.)
(bkz: kariye müzesi) ( bu da cami oldu sanırım.)
(bkz: arkeopera)
(bkz: sultanahmet) istanbul'un en sevdiğim semtlerinin başında gelir. kalitesiz kebapçılarını, düdükçü esnafını ve hırsız taksicilerini göz ardı ettiğimiz zaman, nedense değişik duygulara kapılırım her gidişimde. sabah saatlerindeki sessizliği huzur verir insana.
(bkz: süleymaniye cami)
(bkz: cihangir kahvehaneleri) 7 8 yıldır uğramadım. pötikareli masa örtüleriyle beni benden alırdı.
(bkz: dorock bar taksim)
(bkz: hatay sofrası) aksaray'a yolu düşenlere ve yemek yemekten haz almayı isteyenlere şiddetle öneririm. menü kalabalık, mezelerden ortaya karışık tabak isteyin, etleri muazzam. dehşet-ül vahşet* ohannes börgııır demiştik ilk gittiğimizde. (reklam değildir, tecrübedir.)


... liste uzar gider. kısa kesmeliyim dediğim mekanlardır.

galata kulesinin tam en tepesine çıkıp bir sigara yakmak gerçekten efsane bir mekan.

ınstagram postlarına bakılarak ulaşılabilecek lokasyon.

istiklal caddesi.. o eski civcivli zamanlarında çok güzeldi.. çok özledim be pandemi bitse de gitsem..

fatih camii

hepsi.
istanbul'da sevilmeyen mekan yok bence.

belki çok klişe ama galata kulesi. onun bütün yangınlara ve olumsuzluklara rağmen hala dimdik kalabilmesi. etrafındaki bir sürü insanın onun için gelmesi. müthiş bir eser olduğunu düşünüyorum.

after party'nin olduğu yere göre değişirdi bir zamanlar evet yaşlandık.

süleymaniye deki 90'lar cafe. burasıhem manzara eşliğinde çay kahve ve kahvaltı yapabileceğiniz biyer hem de içerisinde çocukluğunuzdan kalma tüm parçalarla donanmış atmosferi ve dekoruyla sizi büyüleyen bir yer...

evim evim güzel evim.

eskiden gittiğim sevdiğim yerler vardı. neredeyse hepsi zamana yenik düştü. şimdi istanbulun en güzel yeri gün batımından yarım saat kırk dakika kadar sonra avrupa tarafından anadolu istikametine geçerken boğaziçi köprüsünün üstü. köprüden geçerken yalnızca belli belirsiz bir siluet ve ışıklar görünüyor. bir an için gençliğimin geçtiği istanbul'da olduğum yanılsamasını yaşıyorum. aksi istikamette o kadar çok gökdelen var ki aynı hissi yaşatmıyor.

gece 1 sonrası tarihi çınaraltı. memleketi kurtarırsınız.
akşam vakitleri nakkaştepe'den köprüyü izlemece.
vakitsiz keyifler için hodan'da güzel bir akşam yemeği.