istanbul sözleşmesi kalktı diye kurban kesmek

ilk gördüğümde kahkahalar attığım haberdir. kurban kesecek başka konu kalmamıştır, sıradaki kurban lozan'ın gizli maddelerinin feshi ile olacaktır.

akp li biri diğerine istanbul sözleşmesinde yazan maddeyi aynen şöyle anlatıyordu.

'şimdi karının bir erkek arkadaşı eve gelse karın da biz özel bir şey konuşacağız odada dese, sen de buna karşı çıksan suçlu oluyorsun, bu içine siner mi gardaşım böyle sözleşmeyi tabi istemem arkadaş gavat mıyız biz '


şimdi konuyu bu şekilde anlayan ve anlatan okuma alışkanlığı olmayan, biat eden kitle kurban kesmiş çok mu değil. adam gavat olacaktı az daha kurtuldu yahu.

artık siz iyice şaşırdınız dedirtir

anlayabileceklerini sanmadığımdan sözleşmeye karşı olduklarını düşünmediğim, yalnızca sözleşmeyi kaldıran zihniyete körü körüne destek olma eylemi.

(bkz: türkiye'de yaşamaktan nefret etme sebepleri)

hakaret içerikli yazasım geliyor fakat yazmıyorum. temelinde dini inanış diyebileceğimiz ezberlenmiş tabular var. yani bu insanların kararı ile geleceğimin belirlenmesi . istediğim şeylere ulaşamamam inanılmaz.

(bkz: türkiye'de yaşamaktan nefret etme sebepleri)

cahiliye devrinin 21. yüzyıldaki bir kesiti

ahlaksız düşüncelere sahip bir takım insanın akılsızlığını belli etmek için yaptığı eylem.

kesilen kurbana mı üzüleyim, böyle beyinsizlerle benim oyumun bir olmasına mı

aslında sadece sözleşmenin adı vardı zaten, o da gitti.

umarım kızları başkaları tarafından kurban edilmez.

kutlamayı kurban kesmekten ibaret sanan yurdum insanının şaşırtmayan faaliyetidir...

kendilerinin kurban olacaklarını bilerek…

istanbul sözleşme zaten fiilen uygulanmıyordu evet fakat en azından vardı ve hakim canı isterse (!) bu sözleşme maddelerine uygun yargılama yapabilirdi. amaaa gel gelelim ki bu hakkı bile güçsüzlere çok gördüler. bir de buna sevinen ama açıp tek bir maddeyi okumayan insanlar var. onlara öncelikle istanbul sözleşmesini kim önermiş, maddeleri kim hazırlamış, kim imzalamış, o maddelerde ne yazıyormuş araştırmalarını öneririm. bu düpedüz yüzsüzlük, düpedüz kendinle çelişmek. dine uygunsuzluğundan bahsediyorsak din neyi emreder? din saygıyı emreder, din insanı insan olduğu için sevmeyi emreder kim ve nasıl olursa olsun saygı duymak zorundasın..

bir kaç ay sonra eşini öldürdüğü için haberlere çıkar sonra akpli olduğu için hapis yatmadan çıkar.

'çomarlık bunu gerektirir' denilesi hareket.

istanbul sözleşmesinin öne çıkarılan öznesi kadınlar olsa da toplumdaki tüm dezavantajlı grupları kapsayan bir sözleşme idi (kadınlar, çocuklar, lgbtiqa+, engelliler, azınlıklar... metni okuyanlar zaten bilir). kendilerinden olmayan insanların yaşam haklarının dahi olmadığını düşünen yaşam formlarının, bu grupların maruz kalabileceği psikolojik/fiziksel şiddetin önüne geçmeyi amaçlayan bir sözleşmenin kaldırılışını "kutlama" biçimidir. sevinmeyi bile beceremiyorsunuz. mutluluğunuz bile ilkel ve pespaye. hareket ederken etrafınızda yeşil ve boğucu bir pislik halesi beliriyor adeta. toprak bile üzerine ayak basmanızdan utanıyor. tanrı beni sizinle aynı yeryüzüne koyduğu için bana bir özür borçlu.

ben burda* biraz daha farklı şekilde durmak istiyorum. konuya bakış açım zira biraz farklı. kurban kelimesi beni hep korkutan bir kelime olmuştur öncellikle. nedenini de şöyle açıklayayım bilmeyenler için. arapçada krb köküne dayanır. akraba (yakın, daha yakın) kelimesi ile kökteştir. krb kökü arapçada ''yaklaşma, yakınlaşma'' anlamına gelir. ancak türkçede kurban ''adak'' anlamına gelir. türkçedeki ''adak kurbanı'' kullanımı yanlıştır. kafanız karışmasın diye şimdiden bu ayrımı yazdım. yine krb kökünden türemiş olan mukarrebler kelimesi de ''yakınlaşmışlar'' anlamına gelir. kurban etme eylemi her zaman can alarak gerçekleşmez. en azından her dinde can alarak gerçekleşmez. (ateşe, ateş ruhlarını beslemek için süt atmak da bir kurban etme eylemidir. kurban edilen süttür.) fakat biriyle yakınlaşmak için bir şeylerin kurban edilmesi bana nedense hep biraz korkunç gelmiştir.
mesela garip bir bilgi olarak aynı kökten gelen ''kirve'' kelimesini verebilirim. süryanilerin karivo* dediği vaftiz babasından gelmektedir.
ilginçtir ki adak kelimesi ada- kökünden gelir. ada- kökü (fiil) olarak alındığında söz vermek, söz kesmek anlamındadır ve ilk olarak 1400'lerde dede korkut hikayelerinde sözlüsüydü* olarak geçmektedir.
yani eylemi yapanın, aslında dilediği oldu diye adadığı adak için açılmış başlıktır.