istenmediğini fark edememek

anlaşılacağı üzere istenmediğini hissetmek durumunun tam tersidir. istenmediğini fark etmek bir yerde iyi bir şeydir çünkü nereyi ne zaman terk etmeniz gerektiğini gösterir size. ama istenmediği fark edememek öyle mi? yanlış yerlerde çiçek açmaya çalışırsınız. sonra açmayan çiçekler için kendinizi suçlar, kendiniz ile arayı iyice bozarsınız.

istenmediğini fark edememek; kıymet verdiğiniz kişilerden aynı kıymeti gördüğünüz düşüncesinin rahatlığından veya herkesin sizinle aynı hislere sahip olduğunu düşünmenizden kaynaklanabilir. aslına bakarsanız neden kaynaklandığı çok da önemli değildir. bu durumu fark ettiğiniz an sahip olduğunuz her şey gözünüzde yok olmaya başlar. "yer yarılsa da içine girsem" tabiri bu zamanlar için söylenmiş olabilir.

benim bu dünyada en korktuğum şey budur. sadece korkutmakla da kalmaz, tabiri caizse hayatımın içine eder. sahipleneceğim ne dostluk ne sevda bırakır bana. "hadi benden bıktıysa" düşüncesiyle, olmadık senaryolar kurdurup gereksiz mesafeler koyar araya. 10 senelik dostlarıma "gel bir kahve içelim" dedirtmez, çünkü "hadi benimle kahve içmek istemiyorsa ve bunu söyleyemezse" düşüncesi üşüşür hemen.

yani anlayacağınız onca isteğinize rağmen sizi hareketsiz bırakır. kimse sizden kaçmasın diye kendinizi her yerden ve herkesten kaçarken bulursunuz.

fark edildiğinde çok kırıcı olan durum.

pişkin yaftasını yemenize sebep olur. aldırmayın, gülümseyin!.

*

"ya görüşmek istemiyorsa, ya söyleyemiyorsa" gibi senaryolar, aslında o kişi hakkında falcılık hatasına* düştüğünüzü gösteriyor. belki haklı çıkabilirsiniz belki de haksız çıkarsınız, bunun bir önemi yok. bilmeniz gereken şu ki; hiç kimsenin duygu veya düşüncelerini fark etmek zorunda değilsiniz. siz de başkalarının, sizin davranışlarınızdan duygu ve düşüncelerinizi fark etmesini beklemeyin, açıkça duygu ve düşüncelerinizi paylaşın. siz açık ve net biri olursanız, çevrenizde de açık ve net insanlar olur ve insanlar hakkında böyle düşüncelere kapılmazsınız.