kafası yastığa değer değmez uyuyabilen kişi

hedef odaklıdır. uyumaya gidiyorum ve uyuyacağım hop bitti uyudu bile.

hayran olduğum kişidir.muhtemelen düşüncelerde çok boğulmayıp, mışıl mışıl uyuyordur.

son 3 aydır olduğum kişidir. iş temposunun yükselmesi ve antrenman yorgunluğu birleşince yastığa kafamı koymamla uyumam bir oluyor. yorulmak güzel şey azizim, yorulmak güzel şey.

dehşet derecede kıskandığım bir kabiliyet.

benimdir.
hatta çoğu zaman uyumamak için kendimi zorlarım.

ben de o kişilere dahilim.
evet çoğu zaman güzel olabilir ama yatarak iki satır kitap okumaya şans vermiyor bünye, o açıdan da iyi olmuyor.

aşırı özendiğim insandır.

(bkz: zeka küpü başlıklar)

hee! birisi şu yastığı uzat dese daha yastığa dokunduğumda buz kesilmiş gibi uyur kalırım.

rahatlığın vücut bulduğu hâli.

gıpta ettiğim yaşam formu .yorgun da olsam hiç bir zaman direk uyku moduna geçemiyorum .belki kahve tüketimi .

3 kırmızıdan sonra ben.

bence gamsızlıkla, kafaya takıp takmamakla alakası yok bu durumun. uykuya aşık olmak yeterli

günün tüm derdinden, tasasından, yorgunluğundan sonra uykuya sığınandır, benimdir.
zaten yeterince derdimiz var, geceleri baykuş gibi düşüne düşüne bir hal olmaya gerek yok.
ek olarak: son zamanlarda yastığıma bir damla lavanta yağı damlatıp uyuyorum muhtemelen psikolojik ama faydası oldu gibi geliyor uyku kaliteme. denenebilir.

gün içerisinde fiziksel ve zihinsel olarak çok yorulan kişidir. ayrıca uyanık kaldıkça dert, tasa ve gün içerisindeki mutsuzluk artar. uyuyun efendim. özellikle 22.00-02.00 arasındaki en az 2 saati uyuyarak geçirin.

tam olarak ben. yarın dünyanın sonunun gelip öleceğimi bilsem yine uyurum fark etmez taş üzeri de olabilir.

herkesin kıskandığı kişidir. bir sağa dön, bir sola dön bu ne arkadaş. kafayı yastığa koyunca uyuyabilen kişi, dertten tasadan uzaktır. yoksa düşünmeye bir başlayınca uyumak çok zordur.

-ler içinde bulunduğum azınlık.

hatta arttırıyorum eğer çok uykum geldiyse bulunduğum her ortamda uyuyabilirim, uykum olmasına rağmen uyuyamıyorsam gerçekten uykum gelmemiştir.

bebekken* ayağa kalkarken uyuyakalmışım. kötü bir şey oldu sanmışlar, annem merak etmeyin uyuyakalmıştır demiş*. bir keresinde de koltuğa tırmanmaya çalışırken uyuyakalmışım.

normalde okulda uyumam ama bir fizik dersinde kafamı sıraya koyduğum an dalmışım, hoca başıma gelip seslenmiş. gözümü açtığımda teneffüsteydik, sadece kafamı sıraya koyduğumu ve gözümü teneffüste açtığımı hatırlıyorum.

daha böyle çok anım var, onları da bir başka zaman anlatırım belki*.

ekleme: bir yazar arkadaş kafası rahattır demiş. bunun en azından benim için doğru olmadığını belirtmek isterim. kafamın içi adeta susturamadığım bir davul, çözemediğim bir düğüm, yıkamadığım bir duvar. bu uyuma özelliğini sadece uykum geldiğinde hemencik uyumamı sağlayan premium bir özellik olarak görüyorum.

düzenleme: yazım yanlışları düzeltildi.

"düşünecek hiç mi bir şeyin yok bee" dediğim ancak yatmadan önce düşündüklerime bakınca keşke ben de düşünmesem diyip imrendiğim insan tipi.

siz yorgunluk nedir bilmiyorsunuz.
yorgunluk nedir görmemişsiniz.
boş boş gezip ; sadece düşünceler içinde yaşıyorsunuz.
bedenen çalışıp yatağa girin ; bakın nasıl hemen uyuyorsunuz.

çalışıyorum, yoruluyorum ve yatağa girer girmez uyuyorum.

analitik, eleştirel ve yaratıcı düşünme kabiliyeti gelişmiş, detaycı, mükemmeliyetçi, aşırı düşünen ve aşırı hassas insanların çok kıskandığı kişidir..