kahveye günümüzde gereğinden fazla mana yüklenmesi

benim çocukluk ve gençliğimde salt türk kahvesi vardı, o da binde bir yapılırdı. misafir gelince falan ya da içkinin üzerine. sonra binbir çeşit kahveye boğulduk ve kahve içmeden güne başlayamıyorum kadın ve adamları sardı dört bir yanı. başlayın başlayın, aynısı.

birkaç saniye mana yenileniyor zaten sıkıntı yok.*

kahve ile kişi arasında bir bağ kurmaya çalışmaktır. sonuçta içilen bir fincan kahve bu kadar herşeye çare gibi sunmanın bir anlamı yok.

kızımsu hareketler bunlar hep. nesilden nesile aşılıyolla ev kızlarına.

şöyle lokum yiyip salonda raks edecek kadın bulmak zor yeni jenerasyonda.

bunlar hep hatır niyetinedir. kahve bahanedir.

satış stratejisi hep bunlar. büyük oyun, psikolijik şeyler falan. adam para kazansın da..

kahve tek bir manaya sahip . kahve olmaya. içiyoruz oh miss gibi kendimiz için bişey yapıp ağız tadımızı stimüle ediyoruz , bi de duygu katıp hafif yollu sırıtıyor , kısa bi mutlu oluyor sonra hayata geri dönüyoruz .
ve fakat kahveye gereğinden fazla mana yüklemek ile ilgili başlık açmak alt tarafı bi kahve olan kahveye gereğinden fazla mana yüklemek olmuyor mu dersiniz?

biz yüklemedik onu atalarımızın suçu o yıllardır taşıyor zaten onu kahve. he dersen ki bir mekandaki fahiş fiyatın manası ile alakası yok e bence de yok.

eskiden kız isteme sırasında eğer kadın damadı beğenmedi ya da istemiyorsa kahveyi tuzlu ya da acı, gönlü varsa tatlı yaparmış. o zamanlar kadınların bir olaya tepki gösterebilmek için yapabilecekleri çok fazla bir şey olmadığından tepkilerini kahveyle göstermişler. kendi aile büyüklerine sözünü dinletemiyorlar bari karşı taraf anlayıp vazgeçsin temennisi.

günümüzde ise damada şaka olsun diye tuzlu biberli kahve servis ediliyor. bazı kimseler bu durumun bir çeşit test olduğunu savunsa da bence değil. böyle böyle aşkitoperipella kıvamına getiriyorlar erkekleri. neymiş, içmeliymiş. içerse her şeyinle kabul ediyorum demekmiş. sen ediyor musun her şeyinle diye soran eden, teste tabi tutan yok tabi. ohh.. ne güzel istanbul be.

mana yükleniyor...

kahve, yüzyıllar boyunca, sosyal, kültürel ve entelektüel anlamda her toplumda olduğu gibi bizim toplumumuz üzerinde de derin bir etki bırakmıştır. hatta en çok etkiyi bence biz ve arap toplumu üzerinde bırakmıştır.

osmanlı imparatorluğu döneminde kahvehaneler, sosyal etkileşim ve entelektüel tartışmalar için bir araya gelinen mekânlar olmuştur. ancak, kahvenin toplumsal ve kültürel yönü zaman içinde evrilmiş ve günümüzde kahve tüketimi, başlı başına bir statü göstergesi haline gelmiştir. (beyaz yakalıların yoğun çabaları ve starbucks'ın yaygınlaşması ile)

16. yüzyılda osmanlı topraklarında kahve ve kahvehaneler, insanları bir araya getiren, düşünsel tartışmaların ve edebi faaliyetlerin merkezi olmuştur. ancak 21. yüzyıla gelindiğinde, kahvenin toplumsal rolü ve anlamı büyük bir dönüşüme uğramıştır. artık kahve tüketimi, belli bir yaşam tarzını, sosyal statüyü ve ekonomik gücü ifade ediyormuşçasına algılanmaya başlanmıştır.

kahve içmeyi bir statü sembolü haline getiren uluslararası kahve zincirleri, ekseriyetle starbucks; sadece kahve satan yerler olmanın ötesine geçerek, bir sosyal statü ifadesi ve modern yaşam tarzının bir parçası olmuştur. insanlar, bu tür mekânlarda kahve içerek kendilerini belli bir sosyal sınıfa ait hissetmeye başlamış, kahve içmek, belli bir kültürel değere sahip olmanın bir göstergesi haline gelmiştir.

16. yüzyılda kahve hak ettiği değeri tam olarak görüyorken 21. yüzyılda bir kültürel gösterge haline gelmesinden sonra ne yazık ki kahveye "gereğinden fazla mana yüklenmiştir."

konuyla alakalı ek bilgiler:
kıraathane, okuma yapılan kahvehane manasına gelir. kıraat eyleminden türemiştir.

balzac, günde yaklaşık 50 fincan kahve içermiş.

sır kahvede değil eski insanların (bkz: vefa)'sında.

az bulunan şeyler değerlidir ya tropik kuşak ülkesi olmadığımız için bizde kahve kauçuk kakao muz vs normalde yetişmiyor.

aslında çay da yetişmez ama muz gibi kiwi gibi istisnası olan tarım ürünleri bunlar.

dünyanın en çok çay tüketen ülkesi olarak kahve az bulunan ve pahalı bir ürün olmasaydı ya da biz guetemala kolombiya vs olsaydık kahveye anlam atfedilmezdi.

çok yağış alan asya ülkesi olsaydık yani her yer rize olsaydı belki hiç kahve tüketmez çayı da seramoni yaparak tüketirdik.

günümüzde zincir kahve dükkanı romantizmi olmasa kimse şekil şükül yapmaz.

eskiden yani 300-400 sene önce mahkeme davalarında davalıların davalarından vazgeçmek için birbirlerine 5 okka 8 okka 10 okka kahve vermesi şartı koyma şeklinde kahve ile ödeme cezası verdiklerini okumuştum, çünkü kahve uzak memleketlerden sınırlı miktarda gelen e istanbul'dan anadolu'ya azar azar dağılan zaman zaman paradan bile zor bulunan bir ürün gibiydi ve içilmesi büyük keyif veriyordu , yani özetle kahve osmanlı'nın son 500 yılına damgasını vurmuş büyülü bir içecektir bu etkinin bugüne kadar devam etmiş olmasını da doğal buluyorum

bence bu bizim milletin fakirliyinden kaynaklı. zengin insanların sabah rutinini uygulayıp kendini iki saniyeliğine zengin hissediyor. bunların meditasyon yapan versiyonları da var, yarım saat bardaş kurup duvara böm böm bakmanın neyine anlam yüklüyorsun birader? böyle tipler genelde sorsan "elhamdülillah müslümanız" der, ama budistlerin geleneği olan meditasyona yarım saat ayırabiliyorlar. bakın ben duyar kasan insanları sevmem, duyar kasmayı da sevmem. efendice "ben ... dinine inanıyorum" veya "ben dinlere inanmıyorum" diyenlere saygı duyarım, zaten kendim agnostiğim. ama "müslümanım" diyorsan, sen anca namaz kılmakla huzur bulabilirsin, senin inancın bu. kısacası gereksiz özentiliğe gerek yok.