kalabalıkların içinde yalnız olmak

uzun süredir muzdarip olduğum durum.

normal bir durumdur. sevmediğiniz insanlarla beraber olmaktansa yalnız olmak her zaman daha iyidir.

işte ben, buradayım! soyut bir düşünceden yaratılmışım. kimsenin canını acıtmayacak yok oluşum. birkaç saniyelik varlığımla, bin yıllık bir yükün altında kaldım. lütfen beni kurtarmaya çalışmayın, ben var olmamaya da alışırım..

-eski yazılarımdan küçük bir alıntı

yalnızlık duygusu tıpkı bakterilerde olduğu gibi sanki.faydalı bakteriler vücudumuzun kendi başına üretemediği vitaminleri almamıza yardımcı olurken zararlı bakteriler bizi hasta ediyor.insanın kendisini dinlediği, kendisine özen gösterdiği, belki de kıyasıya sorguladığı yalnızlıklar vardır. bu yalnızlık görece normal. bunun yanında eğer kendi yalnızlığınız içinde sorunları çözemez, bir bilene sormak istediğinizde ya da sadece sizi dinleyecek birisine ihtiyacınız olduğunda bu ihtiyacınız karşılanamıyorsa, bu yalnızlık insanı yaralar. ne yazık ki günümuz toplumlarında bu ikincisi artıyor.

insanları tanımaya başlıyorsanız yalnızlaşma yoluna girmişsinizdir. demektir.

asosyal ve yıkık bir insan olduğunuzu gösterir. gerçekten çok yazık.

açıkçası dikkat çekme tribidir.

bugün biraz gicikligim üzerinde sanırım ama birbirimizi kandırmayalım aga. öncelikle buradaysan bir kere bu saatte evde yalnız başına takılmaktan yorulmuş, sıkılmış ya da cidden arkadaşı olmayan veya bir şeyler paylaşmak isteyen ama dinleyeni olmayan birisi demeksin. yüzde 90. bak buna ben de dağılım. yani herhangi birisine. buradaki amaç ne peki? yazdıklarımız ile etkileşim almak. hayır beğeni umrumda değil siyorsan gidip rüzgara da anlatabilirsin derdini. e o zaman şu kalabalıkların içinde hep yalnızdım kimse beni anlamadı tribini bırakalım. yani buraya kadar gelmişsin. senin gibi insan dolu burası. elbet birisi anlayacak seni. artık boşver mutlu ol be.

yalnız geldik ve yalnız gideceğiz.

çevresinde ne kadar insan olursa olsun içindeki yanlızlığı söküp atamayan genelde mutsuz kişi.

bu başlıkta bir kaç yazar itici veya dikkat çekme eylemi olduğunu söylemiş
kalabalığın içinde derdini anlatacak birini bulamamak itici yada egolu tripleri değil bana göre.
anlamadığın ama yanında birileri olsun diye farklı tellerden çalmak yerine bir köşede kendi çizginde 'yalnız' kalmak daha güzel bence.

kendi kafanda yarattığın kalabalıktan kurtulmak istiyorsan yalnız kalmak en iyisi.

rahat rahat osurmanızı sağlar. nasılsa kimse tanımıyor, sal gitsin.

onlar kalabalıkta birbirlerine
yabancıyken, biz yalnızlıkta birbirimizi tanıyoruz.

-yalnızlık sözleri, ali şeriati.

(bkz: bir yere ait olamama duygusu)

zamanla alışılabilecek bir durumdur.

benim için bu sanki dış dünyadan farklı bir frekanstayım gibi oluyor. ya çok hızlı ya çok yavaş ama kimse benim hızımda değil. küçüklüğümden beri böyle hissederim. bazen yavaşlarım anlayabilmek için bazen de tüm gücümle koşarım. günün sonunda da çok yorgun olurum.
sanki herkes rahatça yaşarken benim çaba harcamam gerekiyor, bir yere tutunmam gerekiyor gibi.
son yıllarda bu hislerimi insanlarla paylaştıkça şunu fark ettim ki her insan biraz olsun benim gibi hissediyor. herkes kalabalığın içinde yalnız. ben bu hislerimi paylaştıkça daha az yalnız hissetmeye başladım. fark ettim ki yalnızlık hissi kanser gibi ve eğer ben ona izin verirsem beni ele geçirir.

gerçekten çok üzücüdür herkes yanında sevgilisi ve arkadaşları ile gezerken sen tek başınasın.

kendini soyutlamaya alışmak ve bundan keyif almak.

çekirdeğimi alıp, yalnızlığı nasıl kutsallaştırdığınızı izlemeye geldim. rahatsız olmayın, lütfen devam edin.

arada bir vurur beni bu durum. oturup bir iki saat duvarı izlerim. birçok “arkadaşım” var ama neden böylesine yalnız hissediyorum diye sorgularım. zor zamanımda yanımda olacak insanları yoklarım. kimsenin ne kadar da beni tanımadığını, benim de kimseyi hiçbir zaman tam anlamıyla tanıyamayacağımı düşünürüm.

yalnızlık korkunç bir duygu. düşündükçe dehşete kapılıyorum.