kalabalıkların içinde yalnız olmak

kimsenin sizi anlamaması durumudur.

üff lanet olsun insalığa ya kimse beni anlamıyo , herkes aynı çevredeki insanlarla uyuşmuyom , hep aynı şeyler yoruldum zeten gibi şeylerle dile getirilebilecek yalnızlık durumudur.

kendinizi tanımadığınız için yalnız hissetme durumudur. istediğiniz insanları yanınızda göremediğiniz için kendinizi yalnız hissedersiniz. sırf istediğiniz insan yanınızda değil diye yalnız hissedersiniz. bin tane arkadaşınız olsun bir tane sevdiğiniz yoksa yanınızda bir kıymeti yoktur:

insanların temas kurup takıldığınız güruhu gazlaması sonucu yaşanabilecek hadise. herkes size düşman olur birden. siz de öylece kalırsınız. olayları sorgular kendinize küsersiniz.

herkein kendi dalgasında olduğu düşünülürse fazla yadırganmaması gereken bir durum. hem yalnız olmanın beraberinde getirdiği güzel durumlarda yok değil,iyi gözlem yapma fırsatı bulmak en büyük örneği.

yalnızlığın içinde düşünsel olarak kalabalıklaşmak daha ürkütücüdür.

bazen gece kafanızı yastığa koyduğunuzda, uyumadan önce üzerinize çöken yalnızlık hissidir bu. ulan koskocaaa dünya; bu kadar insanın arasında ben ne yapıyorum, ne için paralıyorum kendimi der, şaşar kalırsınız.

herkesin içinde olduğu sadece bazi insanların henüz fark edemediği durumdur.

alemin keyfi yerinde yine maşallah

kötü bir psikolojidir. insan yalnızken bir çok gruba ortama çifte imrenir hele ki kalabalıklarin yoğun aktif olduğu durumlara maruz kalıyorsa zor durumdur.

kimsenin seni anlamayacağını düşünüp susmak. çevrendeki ortalama 9 yaş aralığı olan birey.

aslında zor bir durumdur. insanların bir şekilde birbirleriyle sosyal bir ilişkisi varken yapayalnız kalmak insanı çok zorlar.
buna alışmak da çok zordur ama mecburi bir durum varsa başka çıkar yol kalmamıştır.

yalnızlığın maddi bir şey olmadığını anlatır, etrafındaki insan sayısı ile alakası yoktur yani.

"dünyadaki en uzak mesafe, iki kafa arasındaki mesafedir" diye bir söz var. gerçekten de çok doğru. eğer senin ne düşündüğünü, ne hissettiğini, hayattan ne istediğini, ne yapmak istediğini bilmeyen biri veya birileriyle aynı ortamda olsan bile, sadece fiziksel olarak birliktesiniz demektir. ancak zihin olarak aranızda öyle mesafeler vardır ki aranızda...

çok iyi hissettiğim bir duygudur bu. o nedenledir kitaplara olan tutkum, o nedenledir geçmişe olan özlemim, eskide kalan o samimi dizilere ve filmlere olan merakım ve tekrar tekrar izleyişlerim. çünkü çevremde zaten anne babamdan başka kimse yok da, onlarla da aramda işte bu bahsettiğim türden mesafeler olduğu için, kitaplara, eski filmlere ve eski dizilere kaçıyorum ben de. ve beni o kitaplardaki ve dizilerdeki, filmlerdeki bazı karakterler, ailemden çok daha iyi anlıyor.

oldukça zor olan ve üzücü hatta yıkıcı olan durumdur.

allah korusun insanı intihara sürükleyebilir. zaten yalnızlığın en iyisi tercih edilmiş olanıdır. tercih edilmemiş yalnızlık tehlikelidir.

insan özünde hep yalnızdır zaten dostlar, eninde sonunda kafamızın içinde yalnızca kendimizleyiz.

bütün kalabağın aslında kendi içinde yalnızlardan oluştuğu gerçeğinin göz ardı edildiği durum. yalnızız.

sanırsın bu adam gülüyor ama aslında içinde büyük sırlar saklar da kimseye belli etmez.

kalabalıklar içinde bunu başarabiliyorsa bi insan heleki susuturabiliyorsa etrafındaki gereksiz sesleri... yalnızlık ömür boyu....

kıbrıs şehitlerinde slalom yaparak yürürkene içine düştüğüm elim doğa olayı.