kapıda kalmak

kapıya kadar gelip çantada/cepte anahtarın olmadığının fark edildiği andır.
murphy yasalarından olsa gerek, ya en acelemizin olduğu ya da acil tuvalet ihtiyacı hissettiğimizde başa gelir. uzunca bir süre boş boş merdivende oturup ahalinin gelmesi beklenir.
not: tam şu an yaşadığım durumdur. kargoya yetişeyim diye koşa koşa gelip anahtarımı unuttuğum için kapıda bekliyorum.*

çilingire 1 dakikada 100tl vermeniz ve kapı kilidini değiştirmeniz ile sonuçlanabilecek talihsiz durumdur.

anahtarı unutmaktır. evde boxerla oturup çöp atayım diye çıkarsanız hele bir de anahtar unutulursa boxerla öyle beklersiniz çaresizce.

eve girebilene kadar eşiğe oturup inene çıkana garip garip tebessüm etmenize sebep olan kötü durumdur.

yabancı ülkede iç karartan durum.

mekke'de iken otel odasının kapısında kaldım. aileden biri mutlaka içeridedir sanıyordum ama değilmiş. medine dilencisi gibi çöktüm kapı önüne bekliyorum. o uzun boylu, güzel fiziği olan elbiseli görevlilerden biri geldi 'bir sorun var mı?' diye anladığım ingiliççe bir şeyler söyledi. tabi bende derdimi anlatacak kadar bile ingilizce yok, zaten yardım istemeyecek kadar saçma bir gurur içindeyim. 'hayır' dedim.

neyse aradan zaman geçti aileden biri geldi, kapıyı açarken yine o görevli gelmesin mi!?
hani taklit çıkarırken sesini inceltirsin ya, öyle benim dediğim lafı söyledi bana
-"nı pırıblım, nı pırıblım" dedi sırıtarak.

kapıda kalana her vatandaş gülermiş.
kapıda kalmak pişmanlıktır.*

(bkz: mementomori_) sen misin? *

(bkz: hippiely ever after) kapısında kaldığım tek insan. öyle bir uyur ki kıyamet kopar, öbür tarafta uyanır.

balkondan girilir.