karadeniz insanı

içlerinden geldiğim için eleştirebilecek haddi kendimde buluyorumbir oflu olarak..

insanlarla iletişime geçtiğimde sesini duyduğum ilk anda karadenizli mi değil mi anlayabiliyorum. özellikle trabzonlu insanların mıknatısı gibiyim diyebilirim. çok aksi ve huysuz oluyorlar genelde.

sizinle yıldızı ilk başta barışmadıysa asla barışmaz. önyargılarından kurtulmaları çok zordur. bir şeyin doğruluğunu kabul ettiklerinde farklı bir fikiri onlara anlatmak ve kabul ettirmek imkansıza yakındır lakin kabul ederse de hem saygısını kazanırsınız hem de ufkunu açmış olursunuz.

kalpleri pamuk gibidir ama ulaşmak zordur. dışardan baktığınızda bir taş görebilirsiniz. ulaşmayı başarabilirseniz de artık sonsuz bir destekçiniz vardır. güvenini kazandığınızda sizin için kurşun yiyebilecek kıvama gelir.

iletişim kurmak çok zordur zira siz istediğinizde değil kendileri istediğinde iletişim kurabilirsiniz. doğru saatinde değilse asla anlattıklarınız karşı tarafa işlemez, boşa konuşmuş olursunuz.

*

(bkz: bir yeri güzel yapan içindeki insanlardır)

iki taraftan da ( hem anne hem baba) karadenizliyim.

karadenizli olmayan insanların bizi anlaması zordur çünkü dışarıdan var olan duvarlarımızın temeli bazen yanlış ideoloji üstüne oturtulabiliyor.

karadeniz insanının ustura gibi kesen prensipleri ve net çizgileri vardır. asiyiz, özgürlüğümüze düşkünlüğümüz millete tırnaklarını yedirtecek seviyededir ve itaat'e açık insanlar değiliz. kötülüğü anında tanır ve savaş açmaktan çekinmeyiz. bu yüzden hep en çetin sevdalar/ en esaslı hikayeler hep karadenizden çıkar. seversek/ herhangi bir şeyi istersek, onun uğruna dünyanın dibine dinamit döşeyebiliriz. özellikle gözü kara karakteristiğimiz bir çok filme/ diziye konu olur. ( bu arada kurgu olduğuna inandığınız çoğu şey aslında gerçektir. cidden deliliğin sınırlarını biz koruyoruz.)

özümüz kötü değildir. bizim bölgeden yüz kızartıcı suç işleyen kimse çıkmaz. çıkarsa, canına okurlar. bölge insanının kendi kendisini acayip temiz tutma eğilimi vardır. suç ortaya çıktığında, her şey hukuğa göre yürür yani kimse kendi adaletini kesmez ama müthiş bir sosyal izolasyon uygulanır ve ne suçluyu ne ailesini içeride( toplumda- bölgede) barındırmazlar. bu sistem zorbalama üzerinden yürümez. sadece suçu işleyen kişilerle muhattap olunmaz ve insani ayıplarına tepki, onları yok sayarak verilir. bu bir zaman sonra durumun muhattaplarını taşınmaya iter.

karadenizde her şey güven ve sevgi üzerinden yürür. insanlar evlerinin kapılarını dahi kilitlemezler. dolayısıyla, böylesine büyük bir güvenin ve huzur ortamının bilinçli bozulmasının bedeli kişilere ağır ödetilir. bir kişinin bile hatası, orada olan tüm toplum dinamiğini değiştirebileceği için( birbirlerine olan güveni bozma, iletişim biçiminin değişmesi, sevgi ortamının yok olması vb), bu olasılıklar bütünü, karadeniz toplumunu suç ve suça eğilimi olan insanları temizleme ihtiyacına iter. karadeniz'de suç büyük ayıptır. bu yüzden halkta tecavüzcü- dolandırıcı- potansiyel katil ruhlu kimseyi göremezsiniz. özellikle "namus" acayip bir olgudur. yolda yürürken birinin kızına farklı bakmanız, laf atmanız bile, orada ki hayatınızı ciddi zora sokar. yani etik anlayışımız çok katıdır. dağlık bir coğrafya olmamıza rağmen, suç neredeyse sıfırdır. bölgenin en sevdiğim özelliği budur. içeriye kolay kolay giremezsiniz, girende edebiyle oturmak zorunda kalır.

bu yüzden hala kişisel güvenlik adına en güvenilir bölgelerden biridir.

çok tatlıyız...