kazak abdal

17. yy. halk edebiyatı şairi.

romanya türklerinden olan şarin taşlamaları hâlâ geçerliliğini korur.

bestelenmiş eşeği saldım çayıra en meşhur eseri diyebiliriz.

romanya türkmenlerindedir. asıl adı ahmed'dir. mahlasındaki kazak kelimesi bölgesindeki insanların böyle adlandırılmasındandır. bektaşi dergahının ikinci piridir. 16-17 yüzyıllarda yaşadığı sanılmaktadır. hedefindeki kişiler kendini beğenmişlerdir. yergi üstadıdır.
aşağıda ki sade ve sert sözlerin yazarıdır. neden bilmem bugün ,ruhi su,rahmi saltuk, cem karaca,kıraç, şafak pala ,erkan oğur, ali avaz gibi bir çok sanatçıdan dinledim bu sözleri.. o kadar dinledik bari iki satır yazı yazalım dedik… alllah rahmet eylesin..

eşeği saldım çayıra
otlaya karnın doyura
gördüğü düşü hayıra
yoranın da avradını

münkir münâfıkın soyu
yıktı harap etti köyü
mezarına bir tas suyu
dökenin de avradını

müfsidin bir de gammazın
malı vardır da yemezin
ikisin meyyit namazım
kılanın da avradını

derince kazın kuyusun
inim inim inilesin
kefen dikmeye iğnesin
verenin de avradını

dağdan tahta getirenin
mezarına götürenin
talkınını bitirenin
imâmın da avradını

kazak abdal söz söyledi
cümle halkı dahleyledi
sorarlarsa kim söyledi
soranında avradını

ormanda büyüyen adam azgını
çarşıda pazarda insan beğenmez
medrese kaçkını softa bozgunu
selam vermek için kesan beğenmez

elin kapısında karavaş olan
burunu sümüklü gözü yaş olan
bayramdan bayrama bir tıraş olan
berbere gelir de dükkân beğenmez

âleme ta'n eder yanına varsan
seni yanıltır bir mesele sorsan
bir cim çıkmaz eğer karnını yarsan
camiye gelir de erkân beğenmez

dağlarda kırlarda gezen bir yörük
kimi tımar sipah kimisi bölük
bir elife dili dönmeyen hödük
şehristana gelir ezan beğenmez

bir çubuğu vardır gayet küçücek
zu'm-ı fâsidince keyf getirecek
kırık çanağı yok ayran içecek
kahvede fağfurî fincan beğenmez

yaz olunca yayla yayla göçenler
topuz korkusundan şehre kaçanlar
meşe yaprağını kıyıp içenler
rumeli yenicesi duhan beğenmez

iş gelmez elinden gitmez bir kâre
aslında neslinde giymemiş hare
sandığı gömleksiz duran mekkâre
bedestene gelir kaftan beğenmez

kazak abdal söyle bu türlü sözü
yoğurt ayran ile hallolmuş özü
köyden şehre inse bir köylü kızı
inci yakut ister mercan beğenmez

bektaşidir...candır, abdaldır...çok güzeldir...