kendi çok konuşup muhatabını hiç dinlemeyen tip

nareddin hoca bir gün misafirliğe yemeğe gitmiş. ev sahibi nasreddin hocaya çay kaşığı vermiş kendisi yemek kaşığı almış. başlamışlar yemeye.
ev sahibi kaşığı her ağzına götürdüğünde of öldüm. oo öldüm diyor yiyormuş.
nasreddin hoca adamın kaşığını elinden alırken .
ver lan birazda ben öleyim demiş.

bunlarda yeni çıktı eskiden yoktu. insan sohbet ederken ben dikkat ederim sıkıcı olmamak için. konuları değiştirmek işte arada dinlemek.
empati yaparım.
bunlar susmuyor. anlat anlat. bir de küçücük bir olayı anlatacak.
işte sabah araba ile kaza yapmış.

ya dün gece arkadaşlarla gezelim dedik. sabah kalktim kahvaltı yapicam. evde zeytin kalmamış. bizede zeytin aydın dan geliyor. özel zeytin türkiye de çok az yerde üretiliyor.
bende peynir açtım peynir de köyden geldi bir kadın var yaşlı. kocası bizim köyde muhtarı vurmuştu.
yani sabahlara kadar yazarım böyleler.
haha.
ee biz biz de konuşak. bir de konuyu anlatınca hemen başka konu açıyorlar üstüne. bir de ona devam.

ben valla artık bu rotsildler illuminati yok dış güçler derken her tür bu sohbetlerden kaçıyorum. bu da beyin yani bir sınırı var.

gündelik sessizliğime sebebiyet vermiştir. çevrem yıllarca bu tipler ile dolu olduğu için konuşamaz hale geldim. hatta artık bir kulağım duymuyor, bedenim dahi tepki verdi ben veremedim.
sizi yüz yüze konuşmayı unutturacak seviyeye getirmeden bu insanları hayatınızdan çıkarın, çok zor ise uyarın. konuştuğunuz dili unutturdukları gibi yeni dil öğrenmeyi de zorlaştırıyor bu tipler, tecrübe ile sabit.

bir kaşık suda boğulması gereken tiptir. egoist ve bencildir.

bir noktada dinlemeyi bıraktığım tipdir.

muhatap alınması gereksiz bir tiptir.