kendinden korkmak

rahatsız ukdesi.

yapacaklarından ve yapabileceklerinden korkma durumudur. düşünceler de korkutur bazen.

sinirli ve kindar halimden çok korkarım. sınır falan bırakmıyorum ortada ya birinin kalbini ya da herhangi bir eşyayı kırarım. en kötüsü ikisini aynı anda yapabilirim. bir deli gücü geliyor. kırmızı görmüş boğa gibi oluyorum. neyse ki sabırlı bir insanım da kolay kolay kimseye bir şey yapmam.

asıl cesurlar kendinden korkanlardır çünkü. kendini korkutmayı başaranı, kim korkutabilir?

bazen oylesine soguk, oylesine degisik bir hale giriyorum ki... kameradan bakarken bir an kendimi taniyamadim avina yaklasan bir puma gibi izliyordum sadece. yapabileceklerimden ve ortaya cikarabileceklerimden gercek manada urperiyorum o an gelisirken.

ara sıra olandır. bir şeyler yolunda gitmiyorsa veya öfke anında yapılabilecek fena şeylerin birbiri ardına akla gelmesi sonucunda kendinden korkmaktır. umarım yalnız değilimdir.

kişinin kendi potansiyelinin farkında olmasından kaynaklanır. o potansiyel bi takım sebeplerden ötürü azaltılmış olsa bile asla tamamen yok olmaz, hep bi parçası içindedir. o noktalara gelmemek en iyisi.

ofke anlarinda yasiyorum bunu.

zarar verme potansiyelimi biliyorum dolayısı ile bunu kontrol edebiliyorum. kendimden korkacağım tek zaman bunu kontrol edemeyecek kadar öfkelenmek.

aslında yetersiz özgüven ve kişilik sorunudur kanımca. intihar, kendine bile zarar verme kontrolsüzlüğünün yarattığı belirsizliktir. kişi bu eşikte, kendini (ve kendinden başkalarını bile) koruma güç ve yeterliğinden emin değilse korku oluşur. (korku bilgi ile ulaşılamayacağına inanılan belirsizlikler karşısındaki endişedir.) sağlıklı, yeterli ve bilinçli kişilik korkmaz, korkuyu anlayıp yönetir çünkü..yetersizlikten kaynaklı belirsizliğe teslim oluştur korku.