makinist ile son istasyon radyo yayınında kullanılacak başlıktır.
cumartesiyi pazara bağlayan gece saat 00:00 da sözlük radyosunda. blog.kafasozluk.com/

zaman akıp gider iken, hayat gün geçtikçe bedeninden çekilir iken, gençlik seni yavaş yavaş terk eder iken;

geçen o günlere dönüp baktığında, bütün o çabalarına, çırpınmalarına, isyanlarına, ihtiraslarına, aldanmalarına, aldatmalarına, üzüntülerine, üzdüklerine, sevgilerine ve sevemediklerine dönüp baktığında, korumak için savaştıklarına ve koruyamadıklarına baktığında, hırslarına, korkularına baktığında, beklediğin o günlere baktığında, terk ettiklerine ve seni terk edenlere baktığında,

sona gelir iken geriye dönüp baktığında, kendini affedebilecek misin?

kendini affedebilir misin?
devamını gör...
affedemem.
önüme gelen güzel fırsatları durmadan teptim. başından beri fırsat olmadığı belli olanları ise elimde tutmak için çabaladım. çalışmam gerektiği zamanlarda çalışmadım, kendimi sevmeyi de beceremedim. yani sahip olduğum hayatı yanlış kullandım ve kıymetini bilemedim. bütün bunları bu yaşta söylemek mantıklı mı, bilmiyorum. daha çok zamanımın olduğu ihtimali yüksek. yine de ben ne kadar değişebilirim ki bütün bu yaptıklarım değişsin, emin değilim.
devamını gör...
bana yapilanlari affettigim icin kendime bunlarin yapilmasina izin verdigim icin affedemem ben en basta kendimi affedemem
devamını gör...
(bkz: ah shit here we go again)
etmem.
affedersem aynı hataları tekrardan yapabilirim çünkü.
devamını gör...
bu kaderi ben yazmadım ki...
devamını gör...
edemiyorum. edemediğim şu günlerde, kendimi fazlaca hırpalıyorum. sonra kocaman bir özür borcum olacak kendime.
etsem ne olacak sanki? edebilsem..
hayatımda kendim dışında kimleri kimleri affettim ben. kendime gelince neden bu kadar cimriyim? keşke olmasam.
hayatıma bir şekilde girmiş ve beni üzmüş kişi ve olaylarda bile kendimi suçluyorum ben. suçlamakta haklıyım da.
aslında affedebilsem, sanki şeytanın bacağı kırılacak, hayatım düzene girecek gibi. ama affedemem. girdiğim her yol benim seçimimdi.
devamını gör...
maalesef bunca sene kendime çok zulmettim, yaşadığım her zorlukta kendimi suçladım, ama hepsi de benim suçum değilmiş meğer... kendimi, insanları, hayatı az çok tanıdım, derslerimi aldım, ben artık büyüdüm, o yüzden kendimi affettim çünkü benim en çok öz şefkate ihtiyacım var.. değişim, yargısız kabul ve koşulsuz sevgi ile başlıyor, o zaman ilk olarak kendimi yargısız kabul ve koşulsuz sevgi ile beslenmeliyim ki benden başlayıp bütüne yayılan bir iyileşme süreci başlasın...
devamını gör...
kendi ayaklarıma kapanıp binlerce kez özür dilesem ve kendi kendimi affetsem yine de dönüp yüzüme bakamam, utanırım.
ben en çok kendime hata ettim, kendime kapattım gözümü kullağımı. içimdeki kız çocuğunun hayallerine, isteklerine ihanet edip; şen kahkahalarımı lekeledim. o yüzden bunu fark ettiğimden beri en çok kendime sığınıyor ve en çok kendi içimdeki küçük kız çocuğunu mutlu etmek için uğraşıyorum.
kendime kök salabileceği mutlu ve huzurlu bir yuva vermek en asli görevimdir.
devamını gör...
çoktan affettim. yapabilecek olsaydım yapardım, yapamayacakmışım ki yapamadım. daha farklı deneseydim, bambaşka olurdu, lakin tahmin etmesi çok zor, affetmeyip de kahredilecek seçenek değil.
devamını gör...
insanların bana çok saçma şekillerde zarar vermelerine bir yerde izin verdiğim için, hayır birazcık zor.
devamını gör...
kendine esir yaşamak en büyük budalalıktır.
devamını gör...
önceden olsa bu soruya hayır, asla gibi cevaplar verirdim. ama artık çok daha farklı bakmaya başladım hayata da kendime de. bunun için cidden çabalıyorum, bişeyler değişsin diye de uğraşıyorum. değişiyor da, bunu hissedebiliyorum. o yüzden kendimi affedebilirim, neden etmeyeyim ki? en kötü ne yapmış olabilirim yani, di mi ama.. *
devamını gör...
kullanıcı tarafından yüklenmiş görsel
devamını gör...
hangisi için affedici olacağım? kendime yaptıklarım için mi ? zehirli olduğumu bile hayatlarına girdiklerim için? kendimi koruyamadım diye mi ? ben kendimi affettirmek istesem kendim kabul etmem.
devamını gör...
affederim. kendimin hangi yollardan hangi ayaklarla geçtiğini bilirim. hata yapa yapa doğruyu bulmanın normalligini anlarım.
-mümkün olsa- kendime sarılırım.
devamını gör...
insan hayalleri için hayatından,hayat bildiğinden vazgeçebilir mi? vazgeçerse eğer affedebilir mi? bence vazgeçmemeli,vazgeçerse affetmemeli.ve ben kendimi affetmeyeceğim.
devamını gör...
affettim bile
devamını gör...
hayatım boyunca kimseye gıpta ile bakmadım. hep çalıştım,çabaladım. günün sonunda ‘değdi mi ulan’ dediğimde kendime cevap veremedim. zaman çabuk akıyor bazen nerdeyim diyorsun. sokakta görsem selam vermeyeceğim insanları hayatıma soktuğum ve beni üzmelerine,ezmelerine izin verdiğim için hayır affetmiyorum.
devamını gör...
affetmem gereken tek kişi bendim oysaki, başkaları için çok yıprattım beni, şimdi affetme zamanı.
devamını gör...
affederim.

bazen düşünüyorum "ulan iyi insanız diye başımıza geliyor her şey" fakat bir yandan düşünüyorum bu durumun iyi yönlerini de gördüm kazandığım çok şey oldu kaybettiğimden fazladır. o yüzden affederim sanırım. sadece kendimi biraz daha önemsemeliyim eğer bu kendimi önemsememe durumum daha çok artarsa ileride işte o zaman affedemem...
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"kendini affedebilir misin" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim