kendini affedebilir misin

yaptığım şeyler yüzünden mi? yanlış bir şey olduğunu düşünsem de iyi ki yapmışım her şeyi. keşke demekten iyidir. ınsanı yiyip bitiren keşkelerdir.

ayıpsın

tabii ki de affederim benim benden başka k8ms2m yok, ne olursa olsun yok!
kend8me de yüz çevireceksem niye yaşıyorum ki ben...
insan kendine küsmemeli küserse felaket var demektir.
o an ondan herşey beklenir diye düşünüyorum.

edemiyorum, en büyük sorunum.

bazı konularda maalesef hayır. ama artık yapacak birşey yok.

hata yapa yapa gelişiyoruz bir yerde.devam etmek istiyorsak bir özürü kendimizden eksik etmemeliyiz..

affedebileceğimi sanmıyorum çünkü inatla hata yapmaktan cayamadım gitti.

affederim. hatalarımdan ders çıkarmaya bakarım.

lafı bile olmaz, önce kendimi affederim zaten.
bence tüm mesele iç dünyamızı koruyabilmekte. bazı insanlar, bazı durumlar, bazı ortamlar iç dünyamıza sızabiliyor. ama zor olsa da günün sonunda herkes kim olduğuna kendi karar verir*.
yalpaladığım, kaybolduğum zamanlar için kendime kızacak değilim. olur öyle şeyler. insanlık dışı birşeyler yapmayan herkes kendini affetse dünya daha da mavi olurdu. keşke öyle olsa...

tabi lan. niye affetmeyeyim? benim sonuçta.

çoktan affettim.
küçüktüm, gençtim, toydum, hamdım ben hata yapmayacaktım da kim yapacaktı?
büyüdüm, olgunlaştım, piştim hatta yandım ve geriye dönüp baktığımda büyük hatalar, yanlışlar görmüyorum.
zarar verdiysem kendime vermişim, kırdıysam en çok kendimi kırmışım. kimsenin hayatına onulmaz yaralar açmamışım.
affetmek şöyle dursun, kendimi tebrik ediyorum.

bilmem sen affedebilir misin?
çok göreceli değil mi bu soru..
küçük alametler ve büyük alametler olarak ikiye mi ayıralım kendi kıyametimizi.. belki.. ama belki..
affetmek mesele değil de.. affetmek için kendine yaptığın telkin sonucu aynı hikayeyi yeniden yaşamak yada yaşatmak, bir daha bu soruyu kendine sormamak için nasıl bir çaba.. yada nasıl bir değişim..
ben affedemiyorum oğlum kendimi.. hep aynı yalan.. hep aynı tını.. hep aynı periyod..
çok hata var mucid.. deme şimdi nereden dönersen kardır diye.. bilirsin basit değildir bu işler.. sahte tebessüm beyine doğru nota göndermez.. anca kendimizi kandırırız..
olsun programda vereceğin brifing için affediyorum kendimi..
onu bunu bırak da daha kaç kere affedeceğiz kendimizi..

selametle..

affederim. hatalarımdan dolayı içimde bir köşeye sinmiş bir çocuk var çünkü. o çocuk ben güçlü oldukça güçlü olacak, ben gülümseyince gülecek ve ben ağlarsam ağlayacak. evet onu o köşeye sokan benim ama kendimi affetmessem o da kendini affetmeyecek. benim ona daha çok acı çektirmeye, onu daha çok ağlatmaya hakkım yok.

bundan sonra geriye dönemeyecek olmam geçmişimi canlı canlı gömme hakkını vermiyor bana.

affederim. çünkü yanlışta olsa içime sinmeyen hiçbir şeyi yapmadım. yanlışlarım beni ben yaptı. kendimi affedebilecek olgunluğu bana kazandırdı.

sanmam bu yaşıma kadar çok boş yaşadım. bu affedilecek mevzu değil. şimdi defol buradan kendim!

özgür iradenin olmadığını kabul ederseniz bu soruyu sormanıza gerek kalmaz. şöyle ki:

yaptıklarınızın hepsini yapmak zorunda olduğunuz için yaparsınız. yaşadığınız hayatı tercih ettiğinizi düşündüğünüzden kendinizi suçlu hissediyorsunuz ama öyle değil. yaşadıklarımızın hepsi olması "gerektiği" için oldu ve olmaya devam edecek. sunulan seçenekleri tercih ettiğimizi düşünürüz ama sonunda yine aynı yere çıkarız. seçtiğimiz yol da zihinsel bir aktiviteden başka bir şey değil.

kısacası bulunduğunuz yeri boşverin. yolda kazandıklarınıza bakın.

kendimi herkesten alçak gördüğüm yıllarca bana yapılan piskolojik șiddete sustuğum ruhuma bedenime iyi davranmadığım için affedemem

öz sevgiyle...
evet!

.... bile koyarsın.

ne yaptığıma bağlı, üstüme çorba döktüysem affederim tabiki ama bir kediye tekme atmışsam affetmem.