kendini güzel görmek

insanın aynaya baktığında yansımasından hoşnut kalma durumu.
şu ana kadar yaşım yirmilerde olmasına rağmen, haddinden fazla insan tanıdım. tanıdığım bu insanlar arasındaki bir çok kadının ve bir çok erkeğin çok ciddi kendini güzel bulamama sorunları vardı. bazıları her aynaya baktığında kendine hakaretler ediyordu, bazıları ise estetik hayali kuruyordu.
16 yaşıma baktığımda, o günden bugüne kendimi sevmediğim halde; özgüvenim yerindeydi. saçlarımı sıfıra vurup iki sene dolaştım, çeşitli kısa tıraşlara vurdum, belimden aşağı uzandığı da oldu. ama hiç kendimi sevememiştim. hep beni bu halimle sevebilecek insanlar olduğuna inandım, öyle de oldu; ama sorun bu değildi. ben sevememiştim. 8 sene gülemedim. dişlerim büyük ve bozuk diye gülemez, güldüğümde ağzımı kapatma isteği ile doluydum. şimdi gülüyorum, kesinlikle dişlerimi düzeltmek istiyorum ama yine de seviyorum.
biri şunu söylemişti;
sana hayatın boyunca kullanabileceğin tek bir araba verseler, ona nasıl bakarsın?
aslında, maneviyattan çok maddi ve materyallere önem veren şu dünya düzeninde güzel bir örnekti. çözümü aramaya başladım. benim için asla kolay değildi kendimi güzel görmek. cildimden, dişlerimden şikayet edip dururdum. şimdilerde o kimyasal bombasına boğulan budala cilt bakım düzenlerini görürdüm. bu kadar zor mu dedim her seferinde. değilmiş. kendimle vakit geçirdim, insanların değil; kendi yüzüme baktım bir süre. daha önce de bahsettim, ne kaşlarımı çatmama sebep oluyor, ne beni gülümsetiyor onu gördüm.
gözlerim çok güzelmiş, ben bilmiyordum.
saçlarım simsiyah, gür ve kalınmış, ben bilmiyordum.
benim gülüşüm çok güzelmiş, bilmiyordum.
öğrendim, kendime güzel geliyorum. ve kendimle şu konuda gurur duyuyorum; kibir ve ne olduğunun farkında olmak arasındaki o ince farkı biliyorum.
kendi güzelliğinizi içinize dönüp siz fark ettiğinizde, o zorba insanlar size istediği kadar iğrenç yorum yapsınlar, kendinizi sevmeye devam ediyorsunuz.
ama dışarıdan aldığınız, "sen çok güzelsin" yorumlarıyla seviyorsanız kendinizi, kesinlikle bir gün o sevgi yıkılacaktır.

melting hanım'a yine inanılmaz katıldığım bir entryi içeren başlık. insan düşündüğü, konuştuğu ve yaşadığı gibidir. kendine vermediğin önemi kimse sana vermiyor. güzellik gibi özsaygı da böyledir. sen birey olarak kendine saygı duyup değerini biliyorsan dışarıdaki insanlar da sana buna göre davranıyor. toplumumuzda alçak gönüllülük olarak addedilen bi şey var kendinle övünme diye. bu övünmek değil, kendini bilmek, değerini hissetmek. teşekkürler.