kendini kaybetmek

kendinizi kaybeder ve bir daha bulamazsanız fırınla tezgah arasındaki o bir santimlik boşluğa bakın. oraya düşmüşsünüzdür. ya fırını çekecek ya tezgahı yıkacaksınız. tercih sizin.

kaybettim, bulamıyorum. gerçi en son ne zaman kendimdeydim en çok onu sorguluyorum.

olduğum kişinin gölgesinden ibaretim. geriye kalan kırıntıları toparlıyorum ve şekillendiriyorum. insanlar gelip o kırıntıları da yiyip bitirmeye çalışıyor. artık kim olduğumu bile hatırlamıyorum.

her kayboluş bir farkındalık yaratır kanaatindeyim. bu nedenle özellikle kendimizi daha iyi bulabilmek ve tanıyabilmek için bazen kaybolmak gereklidir. tabi ben bu açıdan bakıyorum ama kaybetmek derken çok aşırı uç olumsuz duygulardan bahsediliyorsa çıkın oradan, hiç gerek yok.

önce bir bulsaydım bari. tam bulacakken sevgi engelledi. sonra tekrar çabaladım, bu sefer aşk engelledi. son bir çabayla tekrar istedim bulmayı ama bu sefer de sağolsun dost, arkadaş bildiklerim elinden geleni yaptı.

bu dünyada böyle bir inancım kalmadı artık. ben kaybettim, evet kaybettim.

kendini bulmanın başlangıcıdır tabii süreç bilinçli yönetilirse