kibar insanı zayıf görmek

kibarsanız zayıf görünmüyorsunuz çevremde, aksine avına yaklaşmak için sürüne sürüne yaklaşan çıta misali karşınızdaki kişiye yürüyorsunuz sanıyorlar. alışmamış bünyede nezaket pek durmuyor.

asarım keserim üslubu takılan kişi davranışıdır.

bazıları kilolu olabiliyo genelleme yapmak doğru değil..

hayatı boyunca kibarlığa maruz kalmamıştır. hor görülmüştür.

kibar insanı "zarif" görmektir o.

oldukça büyük bir saçmalıktır.

kendi hayvanlığı olur .

acı bir gerçektir .kibarlık demode kalmış bir yeti günümüzde özellikle.

kibar insanı zayıf değil 'saf 'görüyorlar. üzücü...

insanların içine düştükleri hastalıktır. değerli bir taşı ancak sarrafı anlar.
kibarlık, nezaket, saygı, hoşgörü zayıflık değil erdemdir.

belli bir seviyeye ulaşamamış olmakla birlikte kendinden bihaber yaşayan ahmaklara özgü bir tavırdır kanımca .

nahiflik yapacağım derken kendine saygısızlık yapan yazarların hezeyanıdır. kendini zayıf gösterirsen kibarlık adı altında zayıf görünürsün.

kibarlık yapmadan önce kişide oluşturduğun görüntü çok önemlidir. eğer güçlü görünmezsen kibarlık zaten görevinmiş gibi algılanır. şayet öncesinde güçlü bir profil çizdiysen kibarlığın profiline artı puan olarak yansıyacaktır.

tabi bunların hepsinde iyi çocuk olmaman lazım hali hazırda.

anadolu'da kibar kadına "yollu", kibar erkeğe "top" derler. meclise ve makama göre konuşmak ve davranmak lazım bence. karşımdaki insanın tavırlarına bakarım ve ona uygun bir ortak dil geliştiririm hemen. kaba bir insana kibar davranıp üzülmenin âlemi yok.

dağlı insanların sık sık yaptığı eylem.

efendim, esas olarak toplumumuza ait medeniyetten uzak tüm davranış ve alışkanlıklarımızın sebebi aynı kapıya çıkıyor.

şöyle bir başlangıç yapalım. cumhuriyetin kuruluşundan beri sanayileşmemizi aynı hızda sürdüremedik. ve bizim sanayileşme sürecimiz avrupa'ya kıyasla çok çok geç gerçekleşti. şöyle ki, 1970 yılına geldiğimizde nüfusumuzun halen yüzde 70'i kırsalda yaşamaktaydı. bu yıldan itibaren ülkemizde sanayi hamleleriyle beraber şehirleşme büyük bir hızla artmıştır.

lakin köyden kente göç eden bu işçi nüfusumuz sanayi dönemi avrupasından farklıydı. o dönem avrupa'da işçiler sosyal haklardan yoksun, burjuvaziden oldukça kopuk, izole bir hayat sürüyorlardı. kültürel tüm ürünler şehirli burjuvanın elinde ve onlar için üretilmekteydi.

aslında osmanlı dönemi de bundan farksız değildi. istanbul elitizmin başkenti olmuş, türk klasik müziği ortaya çıkmış, tevfik fikret gibi şairler yetişmişti. beyoğlu'na takım elbisesiz girilmezdi muhabbetini bilmeyen yoktur. fakat bu istanbul beyefendiliğine 70'ten sonra büyük darbe vuruldu. köyden indim şehire filminin 74'te çekilmesi boşuna değil yani.

neyse efendim, bizim köyden kente göçümüz son derece kontrolsüz ve hızlı gerçekleşti demiştik. diğer taraftan teknolojinin gelişmesi medyanın da gelişmesine sebep oldu. ve liberalleşmenin etkisiyle devlet kültürel ürünlere müdahale etmedi. dikkat edelim yeşilçam erotik filmler furyasının başlangıcı 70 yılıdır. ve filmin başrol erkekleri genellikle işçi takımı, kadınlar burjuva zenginlerdir.

anadoludan gelenler sayıca şehirlileri geçmeye başlayınca iyiden iyiye medya da şehrin varoşlarına hitap eder olmuştur. müzik piyasasında arabeskin çıkış yılı da 70'tir. 80 sonrasında zirve yapmıştır. trt arşiv röportajlarının yorumlarında hep eskilerin diksiyonu, tavırları övülüyor. e boşuna değil. o dönemlerde henüz şehir kültürü köylüler tarafından tam istila edilmemiş.

buraya kadar meseleyi genel çerçevesiyle özetledim. buradan sonra 80'den günümüze uzanan süreci özetleyeceğim.

80 darbesinin gündelik siyasette çok konuşulmayan önemli bir etkisi olmuştur. farkındaysanız ülkemizde chp de dahil olmak üzere sol parti yok. chp birçok özelliğiyle merkez, hatta eski ulusalcı tavrıyla sosyal anlamda sağa yakın bir parti. halbuki milli bakiye sistemi zamanında tkp bu ülkede meclise girmişti. belki gençler inanmayacaktır ama bu ülkenin şehirli varoşlarında sola eğilim vardı.

80 olayları ve darbeyle birlikte sol marjinalize edilmiş, suç ve dinsizlikle ilişkilendirilerek bitirilmiştir. ve tahmin edin köyden göç eden şehrin varoşları nereye kaymıştır? elbette 72'de kurulan siyasal islam'a, yani erbakan'ın msp'sine.

ve şehrin fakirleri sayıca öyle güçlendi ki mucize olarak görülen 94 ibb başkanlığını kazandılar. ve o ibb başkanı tayyip erdoğan 2002'de başlayan çilemizin baş mimarı oldu. yani köy, şehri istila ettiği yetmemiş gibi ülkeyi de ele geçirmiş oldu.

elbette bundan sonrası başka bir hikaye. akp'nin yarattığı sonradan görme zenginler, kazan-kazan çıkar ilişkileri... ama her şeye sirayet eden kalitesizlik, varoşluk hep bundan ileri geliyor. binlerce yılın kültürel birikimiyle yoğurulmamak, bunları küçümsemek, elinin tersiyle itmek... kelimenin tam anlamıyla dağdan gelip bağdakini kovmak. hani osmanlı deyip duruyorlar ya, herhalde o son dönem osmanlı beyefendileri bunları görse mideleri bulanır, suratlarına ekşitirlerdi.

kibir insanı zayıf görmek de bu kabile kültürünün bir parçası işte. fazlası değil.

bir aldanıştır, kanmadır. nitekim sınandığında ortaya çıkan yanılgıdır. pişman eder, aman dikkat.

tespit gibi tespit. bu coğrafyada çok geçerli. yetişme itibariyle nezaket sahibi biriyseniz kesinlikle bu toplumda saygı görmezsiniz. estetik yoksunu, yüksek bağlamlı kültürümüzde maalesef bu böyledir. mesela işe ilk başlayan yeni mezunlar bunu çok iyi bilir. asla çalışma ortamınızdan saygı görmezsiniz. ustabaşları falan hele hiç s.klemez. bu işin tek bir çözümü vardır, o da anladıkları dilden konnuşmak. bir nevi kurt sürüsü psikolojisi var. sürünün liderini alt edip sizin lider olmanız lazım. bu adamlarla normal bir ilişki kuramazsınız. çok ilginç gerçekten. ben nat geo izleye izleye sürünün lideri olmuştum. bol bol hayvan belgeseli size de faydalı olabilir.

(bkz: high context culture)
(bkz: büyük kedilerin günlüğü)

... annem hep der ki, sadece erdemli insanlar seni zarif olarak algılar, diğerleri özgüvensiz görür... sanılanın aksine, zerafet asla ödüllendirilmez... ben de artık gergedanlaştım az oradan az buradan etkilenip sendeleyip bol travmayla... var mı oralarda halen kibar,zarif insanları şefkatle saran birileri?

'genelleme': herşeye, herkese, fiziksel vb. sıfat takma hastalığı olan mükemmel(!) insanlar toplumunda, malesef çok normal...

hiç problem değil. nezaket, kibarlık, saygı bunlar yaşam tarzıdır ve bir kere hayatınıza aldınız mı bağımlısı olursunuz.