kibar insanı zayıf görmek

dizileri,filmleri,gündemi gördükten sonra herkes ağa,paşa,baba,abi oluyor kim kibar olmaya özensin ki böylesi yetişen tabi zayıflık görür

bu başlık bana dostoyevskinin sürgün yıllarında yaptığı bir gözlemini hatırlattı(ölüler evinden anılar kitabından);
düzgün anlatamam korkusuyla alıntılayayım hemen,

ve o günden sonra dostoyevski'yi nerede görse ondan kaçar, asla yaklaşmazmış.
çoğu dogma gibi bu da biz sevgili vatandaşlara henüz bir birey olamadan yaşatılan ve yüreklerde dalgalandırılan bir tiyatronun eseridir. hepimize değil tabi, ben kibar büyüdüm bayım, bakıyorum da silahsızsınız. üzgünüm sivriltilmiş sözlerinizi unutmuşum.



sanırım bu görseli de örnek gösterebilirim, kişisel gelişim yanı sıra gelişi güzel geliştirilmiş mega bireylerin etkilerini taşıyan üzdürücü bireylerdir kendileri. türüne göre huydan döndürülebiliriteye sahip olanları da mevcut, lakin uğraşmak istemezseniz, muhakkak itina ile kaçınız!

inci tanesini ucuz sanmak gibidir.

bu kesinlikle böyle özellikle bir kaç gündür yaşadıklarım bunu daha çok hissettirdi efendim alt komşunun cenazesi vardı elimden gelen herşeyi yaptım yemek götürdüm akşama kadar yanlarında oldum evde ki tabureleri indirdim falan tam 3 ay geçti taburelerimi vermediler ben istemeye utanıyorum en son başka bir komşuyla gelsin alsın taburelerini diye haber göndermişler delirdim insan bi getirip teşekkür etmez mi ya hep böyle oluyor kibar güleryüzlü davrandığım için insanlar bi teşekkür etme gereği bile görmüyorlar ezik bu diye mi düşünüyorlar artık ne bilmiyorum

bu düşünceye sahip kişiler yüzünden onları suistimal edip ve ezip kibar insanları değiştirdiniz.sonra da onlara gelip sen artık iyi bir insan değilsin.
yok yaa!
sanki sen sütten çıkmış ak kaşıksın! kendin zaten kirliydin.senin kirli olman yetmezmiş gibi iyi insanları da kirlettiniz.

kibar insanı zayıf görenler aslında kendi zayıf olan insanlardır kibar olan insanın gücünün farkındadır ama kendini ön plana atmak icin kibar insanı ezmeye çalışır kendince ve bununla avunur

en büyük aptallık.

günümüz insanlarının en büyük yanılgısı...

bazen yaş tahtaya basmak, sert kayaya çarpmaktır. her kibar insan zayıf değildir, prensibi de olabilir, kendini gizliyor da olabilir.

günü geldiğinde ummadığı tepkiyle karşılaşacak insan davranışıdır.

(bkz: sessiz atın çiftesi pek olur)

beni sandıklarıdır. olabildiğince kibar olmaya özen gösteririm. geçen denyonun teki: sen hiç zorluk görmemişsin gibisinden saçmaladı. güldüm geçtim. bu arkadaşlar beni tırsak şehir çocuklarıyla karıştırıyor, arada sataşmalar olsa da ses etmiyorum. ben dava mava daha uğraşamam iki siki küçük keko yüzünden. genelde cahil kişilerde var bu içlerinden birini rezil ederseniz hepsi susar. maalesef alt kesimdeki insanlar bu dilden anlıyor yoksa hiçbiri benim dengim değil.

maalesef doğru mütevazi olmayacağım çok güçlü biriyim. ama kibarım da. allah kibarlığın da hayırlısını versin.

ben bu ben.
insanlardan hoşlanmam bu sebepten
hazzetmediğim bütün davranışları sergile sergile benden insanlık namına bir şey bekle öyle mi?
ah ulan senin alnını öyle bir karışlarım ki lobların yer değiştirir beyinciğini ağzından çıkartırım senin ulan densiz.
şerefsizler öyle bir hale koydunuz ki beni, bir şey yapamamaktan kuduruyorum içimde.

millet olarak mazoşist bir yapıda olduğumuz için kim kendilerine karşı celalleniyorsa işini iyi yapıyor zannedildiğinden, azıcık gösterilen nezakette bir tuhaf hissedip fokurdamaları durumu.

ben kötü biri değilim
sadece sessizliği bilirim
kaç kelime kaldı ki içimde bana ait, iyiye dair.

madalyonun öbür yüzünü görememektir. çoğu kibar insan kadife eldiven içindeki demir yumruktur adeta.

öyledir. bazı kızların da keko erkek sevdası buradan geliyor zaten. kibar olanı zayıf gördükleri için kekoya gidiyorlar ama hayattaki en büyük yanlışı yapıyorlar. kibarlık zayıflık değildir, erdemdir. bir insan ne kadar kibarsa o kadar insandır. kaba insandan hiçbir halt olmaz. dağ ayısı sevseydik ormana çıkardık.

enayliğimi yazsalar kitap olurdu, başlığa bakınca ağlamaya başladım :(

klasik türk insanı davranışı.

ezen ve ezilen şemasına alışmış olan insanlardan oluşan toplumlarda kaçınılmaz bir bakış açısıdır.