kimsenin umrunda olmamak

bir iki istisna hariç çok sık yaşadığım durum

umrumde bile değil!.

karlı cinsin umrunda değilim. sevilmek nedir bilmem. yalnız geldim, yalnız geberecem

birisinin ya da birilerinin umurunda olmak için var değiliz. başkalarının umurunda olmak için yaşarsak "acı ve ızdırap" ile kendimizi mahvederiz. kendi kendinizin umurunda olun. kendinize değer verin. sevilmek istemeden önce kendini sevmeyi öğren.

kendini önemsemeyen birisinin birilerinin umrunda olacağını düşünmesi çok sağlıksız bir düşünce.

insan kendi değerini kendisi belirler ama diliyle değil tabi tavrıyla, karakteriyle vs vs.

kendine hakettiğin değeri vermeye başladığında etrafındakiler seni istemediğin kadar umursamaya başlayacaktır. yani hayıflanıp durduğun şey zaten sensin kendini değiştir dünyan değişsin.

keşke. nassıııı kuul giriş yaptım sahneye? akıyor. sısıısıs

kimsenin umrunda olmamaktan ziyade kimsenin umrunda olmayacak kadar özgür olmak hoş duruyor ekranda. istisnalar olacak tabi.

üzgün üzgün ekrana bakmayın. yerim sizi.

çok tatlısınız.

beni pek kimse kaale almıyor sanırım. heralde az takipçim filan var diye. sanki boşluğa yazıyormuş gibi hissetmeme sebep oluyor.

yeni yeni umrumda olmamaya başlayan olay. çünkü ben de anca anca öğrendim birilerini umursamamayı. böyle yapınca kafam da daha az yoruluyor. birileri memnun olsun diye kendimi ikinci plana attığımı bu yaşta görmüş olmam da bir tık rahatlatmıştır beni. ne kimselerin umrunda olayım ne de birileri benim umrumda olsun. en azından kafam rahat ve bir şeylerin hesabını verip kendimi açıklamak zorunda olduğum kişi sayısı bir elin parmağını geçmiyor. *

değerli yalnızlık kavramını henüz özümsememişleri perişan eder...

kendine dost olmak altı boş bir söz değildir.
zamanınız vardır. bu dostluğu kurmak biraz zaman istiyor.

(bkz: kimsenin umrunda olmamak)

boyle bir baslik var zaten

ünlü düşmesi isimli ses olayını hatırlatır.