kitap bitirme zevki

paha biçilemez bir zevktir. bir ödevi teslim etmek gibi omuzlardan bir yük kalkar. o kitap kafada bitmiştir artık.*

bu zamanda hala daha kitap okuyan ve bundan zevk aldığını söylen birine gülmek kadar zevk vermez.*

hele de uzun bir kitapsa, içine çekmişse seni... sen de bir hikaye yaşamışsın ve kafanda bitirmişsin gibi bir his bırakır. yaşanmışlık gibidir kitaplar.

sürükleyici bir kitapta sonlara doğru gelen ulan biraz daha ağırdan alayım keyfini süreyim derken bir anda son sayfayı çevirirsiniz ve işte o an okumanın ne büyük bir zevk verdiğini tekrardan idrak edersiniz.

kitabı bitirdikten sonra üzerinde kafa yormanın zevki de ayrıdır.

günümüzde kitap okumanın anlamsız olduğunu sanan, tırıvırı youtube sayfaları dışında, bilgi, sanat ve felsefeyi daha çok fitil olarak aldıkları düşünülen tayfanın anlayamayacağı bir keyif. 'televizyon varken kitap okumaya gerek yok' diyen bir yüksek yargıç biliyorum. en sevdiği program da , 'ibo şov' idi.

eskiden çok baska bir tat birakirdi bnde ama yarim biraktigim o kadar cok kitap var ki , bir süre bu tadi alamayacağım gibi görünüyor.

yarın kayıp zamanın izinde'nin son bölümüne başlıyorum. yakalanan zaman beni bekliyor. bitince hem mutlu olacağım hem de bittiği için çok üzüleceğim. ama her biten kitap insana bir zevk veriyor. özellikle ardından yeni okuyacağın kitabı seçme zevki de var. kitap okumak ne zevkli iş arkadaş.