kitap okumayan insan

henüz ne okuması gerektiğini bulamayan insan da olabilir..

birbirimizi mümkünse engelleyelim.

ona sorsan, " kitap okumuyorum ama eksikliğini de hissetmiyorum" der.
e biz hissediyoruz.

eş ya da sevgili seçiminde birinci derece etkilidir kendisi. bir anda soğuma geliyor ister istemez, kitap okumuyorum dediğinde.

okumuyorum.

belki de gerçekten kitap alacak durumu yoktur.

manipüle edilmesi kolay insandır. öğrendiği bilgilerin çoğunu yüzeysel makalelerden öğrenmiştir. çok yönlü bakma yetisi gelişmemiştir. eğer bir sebebi yoksa kitap okumamasının (maddi durum, işlerinin aşırı yoğun olması vs.) kesinlikle katlanamam ve iletişim kuramam. kurmak da istemem zaten.

kendileri ile başbaşa kalamayan insanlardır okumayanlar ve farkında değillerdir ruhlarında ki hoyratlığın, sadece kitaplar ruhunu kibarlaştırır insanların.

tecrübe etmediğiniz birşeyin eksikliğini hissetmezsiniz, hiç düşündünüz mü?
bu kadar insan neden kitapları diğer bir çok şeyden daha çok seviyor ve önemsiyor, kitap okumak bir insanın kendine yapacağı en büyük yatırımdır.

benim etrafımda da çok var, hatta övünerek hayatımda hiç kitap okumadım eksikliğini de hissetmiyorum yada vaktim yok diyen bir sürü insan.

kitap sadece biseyler öğrenmek için okunmaz bu insanlara bakınca onu görebiliyorum. bazen bu insanlardan kaçmak için bile kitapların dünyasına kendini bırakır insanlar.

okumayan arkadaşlar bir çok şeyi bilebilirsiniz izleyerek yada dinleyerek de öğrenilebilir.
nerde ne şekilde ne kadar kalabaliklar da yaşarsanız yaşayın ve etrafınizda aileniz, arkadaşlarınız, dostlarınız ne kadar çok olursa olsun, her insan aslında yalnızdır. sadece ruhu özgür insanlar kitap okurlar. çünkü öyle bir dertleri vardır. digerleri farkında olmasalar da bir yerlere,birilerine hep bağımlıdır.

bu insanlar dışardan bakınca özgür, bağımsız çok biliyor gibi gibi görünüyor olabilirler ama biraz vakit geçirince anlarsınız öyle olmadıklarını.kitap okuyan insanlar mütevazı olurlar kaç yaşında olurlar ise olsunlar hiç birşeyi çok bilmezler.

hayat motto'ları sürekli yeni bişey merak etmek ve onunla ilgili bir kitap okumaktır.

kendi halinde okumuyorsa, okumayı sevmiyorsa ve bir şekilde okuyan insana karışmıyorsa herhangi bir sorunumun olmayacağı insandır.
ancak okuyan insana laf ediyorsa öhöm öhöm;

kitap okumanın verdiği hazzın eksikliğini hissedemiyorlar, hissetmek de istemiyorlar.

kitap okumak bir zorunluluk değildir. zorunluluk olduğunda eziyete dönüşebilir. çevrem de böyle çokça insan var. olabilir de. kişi kendi isteğiyle, bir yönlendirmeyle bir kitabın kapağını araladığında hayatına yeni anamlar katabilir.

tercih meselesi der geçerim. ama o kişiyle pek anlaşabileceğimi de sanmam. dünya görüşün farklı olur çünkü.

-kitap okur musunuz bay anderson?
+okumuyorum, eksikliğini de hissetmiyorum
-ama biz hissediyoruz...
ölü ozanlar derneği

katlanması ve uzun ilişki geçirmesi genelde en zor olan insandır.

sohbetleri mükemmel olabilir, karakteri ve ortamları da aynı şekilde ama iş katlanmaya gelince o kadar gözüne batar ki bir şeylerin eksikliği dünyanın en hoşsohbet insanı bile olsa bir yerde tıkanırsınız. buna spesifik bir örnek verilemez ama o görünmez duvarın varlığı bir yerde hep kendini hissettirecektir.

okumadığı için eksikliğini hissetmemesi normaldir. ancak okuyunca ne kaçırdığının farkına varacaktır.

kitapların değerini öğrenmemiş insandır.

-kitap okuyor musunuz bay anderson?

+ okumuyorum, eksikliğini de hissetmiyorum.

- ama biz hissediyoruz.

ölü ozanlar derneği / 1989

tartışılmaması gereken insandır. bu kişi bir akademisyen bile olsa kendi alanı dışında kitap okumuyorsa tartışmayın.

okyanusu görmek varken göl ile yetinen insan gibi gibi.

cahil kalır