kitap okumayanları küçümseyen insan

hayatında ya sadece cin ali okumuş yada sırf okumak için okumuş bir insanın yapacağı eylemdir..
esasında kitap okuyan bir insan kimseyi küçümsemez.

eskiden bendim bu. sonradan oturup düşününce benim film izlemekten yeterince keyif alamayışım gibi insanlar da okumaktan keyif alamıyor olabilirler sonucuna vardım. her insan farklıdır ve sizinle aynı şeyleri yapmaktan hoşlanmayabilir.

kitap okumayan insanları küçümsemek yanlış bir harekettir. çünkü o insan farklı bir şekilde kendini geliştirmiş olabilir. çünkü çağımızda bin bir yol var bu iş için. ama 21.yyda kitap mı kaldı demek saçmalıktır bariz bir şekilde. çünkü kitap sizi sadece bir yere kanalize ettiğinden belli bir konu üzerine farklı bir bakış açısı keşfetmek istiyorsanız katbekat verimlidir. ben bunların hepsini yapıyorum ayrı mesele kitap da okurum youtube kanallarını da takip ederim makale de okurum. ayrıca zaten bilgi çağımızda önemsiz bir şey her gün üzerimize tonlarca bilgi atılıyor hangisi aklınızda kalıyor ki? sonuca ulaşan yol yorumlama yetisinden geçiyor. edebi metinlerin de buna katkı sağladığını düşünüyorum.

etik değildir.

okumayı seven ve gerçekten bir çok alanda (alm. ve ing. dahil) okumalar yapan ve bunu yaparken kendi çocuklarıma da neler aktarabilirim diyerek epey zamandır çaba sarfeden biri olarak bu konu hakkında uzun uzun yazardım fakat gerçekten bazı insanlara bir şeyler anlatmak belli bir yaştan sonra zor oluyor ve belli bir yaşı yakalamış insanların pencereleri hayata daha farklı açılardan bakıyor.
o sebeple aslında hiç bir bok bilmediğimiz bu kısacık hayatta belli tecrübeleri edinmiş bir insan olarak ancak şunu diyebilirim bir tavsiyeymiş gibi, hani haddimize değil yine de yazalım, yoksa konu çılgınlar gibi uzar gider.
(günlerce konuşulabilir hatta)*
hayatınızda hiç bir insanı küçümsemeyin ama insanları da tartmasını bilin ve size, bulunduğunuz hayatın içindeki konuma katkı yapabilecek bir çevre oluşturun, bunu yaparken salt kendi hayatınızın nereye gitmesi gerektiği konusunda da kafa yorun, tabi bunu da kendinizle direkt olarak temellendirmeniz gerekir. yani kendinizi bilmeniz lazım gelir, bu hayatta öncelikleriniz nelerdir diyerek.
benim ilkokul mezunu çocukluk arkadaşım da var, epey yüksek rütbelere erişmiş arkadaşlarım da var.
burada bazı kalıpların dışına çıkarak ve kimseyi incitmeden bir sınıflandırma yapmanız gerekiyor.
35 yaşımdan sonra bu bende bu şekilde gelişti, en azından okumuş veya okumamış ama hayatımda "insan" olarak kıymet verdiğim her adamın benim için bir yeri vardır. hiç bir şey yapmazsam bile en azından bir 15 dk. çayımı içer sohbetimi yaparım.
eski okul arkadaşlarım, eski iş arkadaşlarım, çocukluk arkadaşlarım vs. ve hatta belki yeni tanıştığım ve kıymetli olduğuna kanaat getirdiğim bir insan, bu farketmiyor.
kimseyi bir kefeye koymuyorum değer olarak ama bana katacakları anlamında da ilişkilerimi düzenli hale getiriyorum bu insanlarla, kimseyi kırmaya kalkmadan ve maddi bir menfaat devşirmeden.
kendimce de bugüne kadar her birinden belli görüşler, fikirler ve bakış açıları edindim, edinmediysem de hayata nasıl baktıklarına bakarak anlamaya çalıştım.
kitap okuyun veya okumayın ama en azından hayatınız için iyi birer insan olmaya çalışın, gerisi herkesin nasibi kadar ilim ve de bilim olur, fazlası değil.
eşekliğin de bazı insanlarda baki olduğunu unutmayın.

en dibe örnek editi: mesela iyi giden bir romanı okuduğum zaman kendimi direkt orada bahsedilen karakterin an'nına bırakırım ve diyelim bir mola verdim ve yarın devam edeceğim kitaba değil mi?
hah işte tam orada "ulan bu bahsedilen karakter bu işi nasıl çözecek, yola nasıl devam edecek veya konu nasıl gelişecek" diye kendinizi içine atıyorsanız o romanın, kitabın, hikayenin veya karakterin yoldaşı olma hayalleri kuruyorsanız, bu sizi ertesi gün iş yerinde bile bir şekilde aklınıza gelip gülümsetiyor ve merakınızı tetikliyorsa, siz bu işten keyif alıyorsunuz ve hayatınızda gerçekten okumaya bir anlam katıp, zaman ayırıyorsunuz demektir.
çok basit anlattım umarım anlaşılmıştır.

kitap okumayanları değil de kitap okumayıp bilmiş gibi yapanları küçümserim valla.

küçük insandır.

küçük insanlığın parçası olmaktan kurtulamayacak insandır. aksine, her insanın bireyliğini kazanabilmesi için, küçümseyici yaklaşımlar sergilemekten ziyade, okumayanlar okumaya yönlendirilmeli, okuma alışkanlığı kazandırılmaya çalışılmalıdır. şayet, bir kitaba bir düşmanlık mevcutsa, bırakınız küçümsemeyi orada cehalet vardır; cehaletle kavgaya girişilmelidir.

iyi bir kitap okuru muhatabını küçümseye gerek duymaz. dantelektüeldir o olsa olsa. çünkü
o karşısındakinin seviyesinin farkındadır, karşıdaki de onun, ilim taşıyan bir adamın ağırlığı olur. öyle millete üstten bakan, saygı dayatmacı şahıslar bu dediğim kategoriye girmiyor. muhatabı, hocasının yanında erir gider. ve saygı kendiliğinden oluşur zaten.

asla küçümsemem aksine takdir ederim. ali lidar'ın da dediği gibi iyi kitaplar okudum bir boka yaramadı doğrusu. bazen okuma yazma bile öğrenmeseydim keşke diyorum. sadece saat ve parayı bilmek yeterli.

kimseyi kucumsemem, nokta da küçüktür cümleyi o bitirir.

duruma göre değişir bence. elbet bir elin parmaklarını geçmeyecek sayıda okuduğu kitapla bu triplere girenleri kastetmiyorum. ama bazı konuda insanlara hak veriyorum. bir konunun uzmanı varken kimseye konuşmak düşmez. siz işine yıllarını vermiş kaynak ustasına "kaynak ordan yapılmaz be abi şurdan yapıcan ordan tutmaz" diyebilir misiniz ve ya yine yıllarını vermiş bir tesisatçıya "o boruyu ordan döşeme şurdan çek" diyebilir misiniz? diyenler var elbet. işte onlar nasıl o işin cahiliyse, kitap okumadan bu konuları konuşanlar da aynı şekilde cahildir. ekonomi üzerine 10un üzerinde kitap okuyan, her gün gündemi takip eden birine "çıkar telefonunu heh hani ekonomi kötü" demek küfür gibi gelir. onları cahil yerine koyup küçümsemeleri de ağızlarına telefon sokmaları da normal bir şey bence. bilmeyen konuşmasın arkadaş. ancak bu şekilde muasır medeniyetler seviyesine yükselebiliriz. herkes kendi işini yapsın, bilmeyen konuşmasın.

hep başkalarıyla derdi olan insandır. kendisi alfa insan olduğu için genelde çevresini küçümser. zira emek vermiştir, çaba sarfetmistir. hayati ve insanlari kitaptan öğrenmiştir. varoş tecrübeler nasil ise yarar hem kızar hem kıskanır. ama bir alfa asla belli etmez. o yüzden küçümser kelime dagarcigina sığınıp bildiği kavramlar üzerinden eleştirisini yapar ve geçer. en komik bölümü ise bunu farketmeden yapıyor olmasıdır.

kibirli insandır. büyük ihtimalle kendinde olan özellikleri taşımayan herkesi küçümsüyordur.

kibirlidir. küçümsemek kimseye kalmamıştır. yani ben de kızıyorum ama kitap okumaya a değil, hiç bişey okumayana.kendini geliştirmeyene. illa okumak zorunda da değilsin. izleyerek, dinleyerek yeni şeyler katabilirsiniz zihnine. yeter ki cahilleşme.

klasik olacak ama haklı insandır. kitap çok geniş bir kavram roman olur, şiir olur, bilim olur, felsefe olur, tarih olur, teknik kitaplar olur ama siz ders kitabı dışında kitap okumuyorsanız boş tenekesinizdir. kimse de gelip ama öyleydi ama böyleydi diye hikaye anlatmasın. günde yarım saat bir saatinizi ayıramıyorsanız beyniniz için zaten bitmişsiniz demektir.

bir insan tipi.

kişinin karakteri hakkında bir şey diyemem. tek bir davranışı üzerinden kibirli falan demek zor çünkü okumamanın insanları sürüklediği durumdan aşırı derecede yorulmuş ve artık buna olan öfkesini kontrol edemiyor olabilir.

esas mesele okumama lüksümüz olmadığını göremeyen kişiler bence. biz öyle bir ülke değiliz arkadaşlar bence. en çok okuması gereken ülkelerden biriyiz. yoksa başka ülkelerin arkasından nal toplar ama bir yandan da kendimizi dev aynasında görüp böbürleniriz, şimdi yaptığımız gibi.

okuyun, okutun mümkün olduğunca. romanlardan bahsetmiyorum. tamam onu da okuyun tabii ama ilginiz olmasa bile siyaset, tarih, bilim okuyun, hatta karşı görüşten olan insanların yazdıklarını da okuyun ki içinde yaşadığınız, hayatınızı yönlendiren ülke nereden gelmiş nereye doğru gidiyor, bilginiz olsun biraz.

kimsenin kimseyi küçümsemeye ve içindeki duyguları başkasına yansıtmaya hakkı yok.
her şeye ve herkese saygı duyduğunuz gibi kitap okumayana da saygı duymak zorundasınız. istemiyorsanız muhatap olmayın bu kadar basit.

bize gerek yok, o okumayarak kendini küçültüyor zaten.