kitap okumayanları küçümseyen insan

bütün tanımları okumadım ama biz kitap okuyanların bu duruma karşı çıkacağını zannetmiyorum. bir bildiğimiz var sanki ha?

okuduğu kitaplardan hiç bir şey alamamış olan insandır...

yani küçümsemek değil de hepsinin çok fazla ortak noktası var gibi.

büyük ihtimalle kendisi de kitap okumayan insandır. çünkü kitap okuyan insan, başkalarını küçümsememesi gerektiği bilir.

kitap okumamak demeyelim de okumamak diyelim; buna salt bir yazıyı okumak değil, insanları da iyi gözlemleyip okumak da dahil... okumayan insan zaten küçüktür, küçümsemeye gerek yok. küçüktür, küçük dünyasından ibarettir, sohbeti kısıtlıdır, katmanları yoktur.

kitap okumak kısmına gelirsek, şahsen "mmm o sahaf kokusu, mmm kitap kokusu mmm yaprakları çevirirkenki sesss....o sayfalara dokununca sarsılarak boşalıyorum ohh" modunda bir insan olmadım. olamam da çünkü dopamin bağımlısı bir beynim var. sıkıyor.

ilk 10 sayfada içine alıp çekemiyorsa bir kitap, okumuş olmak için okumam.
birilerine "bunu da okudum" demek için hele hiç okumam, şeyimde olmaz. işte böyleleri daha çok bu küçümsemeyi yapar. ben, filmi olan hiçbir kitabı okumadım mesela, film-dizi olayına, görsele daha meraklıyım, daha keyif alıyorum. nadiren çıkar hani "ay filmi çok şahaneydi, okuyam la" dediğim ki onu da erteler dururum.

kitap okumaktansa, kitabın anlatılmasını daha çok severim. bu yüzden kitap eleştirilerini dinlemeyi, sesli kitap açıp uyuklamayı tercih ediyorum en fazla. insanların okudukları kitapları, hikayeleri anlatmaları, aklında en çok iz etmiş cümleleri paylaşmaları zaten kitabın özetini almanızı sağlıyor. insanlarla denk gele sohbet etmeyi de severim ve onların hayat hikayelerini dinlemeyi de, böylece yazılmamış, yitmiş pek çok kitabı okumuş gibi oluyorum.

kapaklı, sayfalı, yazılı kitap formunda hiç mi bir şeyler okumuyorum derseniz de nadir. merakımı gıdıklamalı, ilgi alanım olmalı ve dili sürüklemeli. diyorum ya "okudum" demek için okumam diye, öyle 3 sayfa boyunca betimlemeler yapılmış şeyleri hele hiç okumam, "vay ne edebiyat, off şuradaki kelimeyi nasıl seçmiş zekaya bakk" diye hayran olmam, "ne gerek var mına" diye sıkıntı basar. keyif alan okusun, ben almıyorum. kitap okumuyorum diye de okumuyor olmuyorum.

ha bi de kitap var, kitap var; o da ayrı konu. sıkıldım yeter bu kadar yorum; gideyim de biraz çirkin sözlük erkeği örseleyeyim.

işsiz güçsüz insandır. bol bol kitap okuyabilir şimdi.

bir de kitap okumayı severim diyince kendi okuduğu kitabı sorup, o kitabı okumadığını öğrenince yalan soyluyormussun gibi bakan tipleri var bunun.

birde bunun okudukları kitap türlerine göre birbirlerini küçümseyenlerden oluşan bir versiyonu var. biz de onlarla uğraşıyoruz. yok efendim bilimkurgu romanlar gerçekçi değil *, neden kişisel gelişim okuyorsun kişiliksiz misin sen, klasikleri okumayanlar da ne bileyimmm, neden psikoloji okuyosun depresyonda misin, ekonomi okuyup napican cebinde paran yok şirket mi acacan ... bu böyle uzaaaarr gider. okumayani da okuyanı da salın artık be saman kagidindan hallice beyinlerini emcuklediklerim.

kitap okuyunca kendini filozof zanneden şımarık insan olabilir.

hor gören insanların bir yığın yazım yanlışı vardır halbuki. zır cahil bunlar.

(bkz: kitap okumayanları küçümseyen insan)
(bkz: aramaya inanmak)


edit: başlık olması gereken yere taşınmış.

doğru kitaplar iki gözlü insanı binbir gözlü yapar. kimi kitaplar bir iş öğretir, kimisi empatiyi geliştirir, bazı kitaplar kişinin kendi sorunlarını çözmesinde yardım eder. bir insan hayatı boyunca edinemeyeceği deneyimi ve hissedemeyeceği hisleri kitaplar sayesinde hayatına alır. imkan olduğu takdirde kitap okumamak cehalettir, cehalet yüceltilemez.

ya ben hayatinda hic kitap okumamis ya da kitap okumak neymis hic merak etmemis insana sasiriyorum. mesela bende istikrarli bi sekilde kitap okuyan biri degilim. ders kitaplari disinda da bazen okuyasim bile gelmiyo. hele tarzim olmayan istemedigim biseyse zar zor bitiriyorum. ama hic okumamis olmak hor gormek degilde garip geliyo bana. en son okudugu kitap cin ali* olan birisinden ne bekleyebilirim ki diyorum kendime*

bu tür insanların bakışları sonrasında değiştiğimi söyleyebilirim. tekrardan kitap okumaya başladım. hayatımda bunun etkilerini görmek ise muazzam bir deneyim. bunu yaşadıkça sevdiklerimi de kitap okumaya teşvik etmeye çalışıyorum. böylece insanlarla, statüleri her ne olursa olsun konuşabilecek pek çok şey ortaya çıkıyor. ancak kitap okumayan insanların bir kısmında karşılaştığım bir takım temel benzerlikler var dar bakış açılarını genişletme girişiminde dahi bulunmuyorlar. televizyonun, sosyal medyanın onlara sunduklarını kabullenip onlara kendi düşünceleriymiş gibi lanse edilen algıların peşinde koşuyorlar. bu nedenle insanları farklı yönlerden bakmaya davet ettiğim çok oluyor. insanların basit soru ve sorunlar karşısında şiddet eğilimli olduğunu gözlemledim. bir söze gözü dönebilecek bir zihin yapısına sahipler. bu zihin yapısı her gün kadınların, şiddete uğramasına ve hatta ölmesine sebebiyet vermektedir. bunun kitap okumakla ne alakası var diye soracak olursanız şayet pek çok eserde yer alan hikayelerin temelde bir gerçekliğe dayanmasıdır. dış bir bakış olarak okuyucu ortamı gözlemleyebiliyor ve doğru tutumun ne olduğunun bilincine varabiliyor. böylece gerçek yaşamında bir sorunla karşılaştığında doğru bulduğu yolu izleyebiliyor. olaylara farklı açılardan yaklaşabilmek önemli bir husus arkadaşlar. bunu ben kitaplara borçluyum dolayısıyla bana küçümseyerek bakan o insanlara. bu elbette hoş değildi ancak ben bununla karşılaştığımda sorun ben de olabilir diye düşünüp değişme kararı almıştım. bu kararı verdiğim için mutluyum. hayatımda o insanlar yoklar ama şimdi yüzlerce binlerce hayali arkadaşım var. arada bir st. petersburg sokaklarında eski dostum raskolnikov'la yürür dertleşiriz. kitap okumaya olumsuz yaklaşmayın lütfen. deneyin ne kaybedersiniz. 48 sayfalık modern klasiklerden başlayın bu sizi motive eder hem. başlangıç için iyidir. ya da şeker portakalı ile başlayın. içinizde bir yerlere dokunacağına eminim. bu duygu sizi kitap okumaya bağlayabilir. şeker portakalı, deli fişek seriden devam edin ama ne olur sizlerden ricam kitap okuyan kötü insanları görmezden gelip suçu tüm kitap severlere yüklemeyin ve lütfen bir yerden denemeye başlayın. ışık ve sevgiyle

kimseyi küçümsemek kimsenin haddi değil de, keşke bu keyfi tatsalar dediği doğrudur kitap okumayı seven kişinin.